Κόσμος Παράδοξος

Ο Κόσμος της επιστήμης μας διηγείται μία ιστορία από την περίοδο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, για έναν μυστηριώδη κύβο:  Ο μυστηριώδης κύβος έφτασε το καλοκαίρι του 2013. Ο φυσικός Timothy Koeth είχε συμφωνήσει να πάει σε ένα πάρκιγκ για μια απροσδιόριστη παράδοση. Μέσα σε έναν μπλε υφασμάτινο σακί, τυλιγμένο σε χάρτινες πετσέτες, βρήκε ένα μικρό κομμάτι ουρανίου. Ήταν περίπου 5 εκατοστά σε μέγεθος, με «ένα λευκό κομμάτι χαρτί τυλιγμένο γύρω του, σαν σημείωμα για λύτρα τυλιγμένο σε πέτρα», λέει ο Koeth. Στο χαρτί υπήρχε ένα μήνυμα: «Πάρθηκε από τον αντιδραστήρα που ο Χίτλερ προσπάθησε να κατασκευάσει. Δώρο του Ninninger». Ο Koeth, ως συλλέκτης πυρηνικών αναμνηστικών, ενθουσιάστηκε. «Αμέσως κατάλαβα τι ήταν αυτό το πράγμα», λέει. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, γερμανοί επιστήμονες είχαν προσπαθήσει να χτίσουν έναν πυρηνικό αντιδραστήρια, μέχρι που οι κύβοι ουρανίου που είχαν (περισσότεροι από 600) κατασχέθηκαν από τους Συμμάχους και μεταφέρθηκαν στις ΗΠΑ. Ο Koe...

Ο Κόσμος του Μεσαίωνα και οι θεραπευτικές πρακτικές του περιέχονται στο χειρόγραφο Voynich: Το χειρόγραφο Voynich, το οποίο περιγραφόταν ως το πιο μυστηριώδες κείμενο του κόσμου, πήρε το όνομά του από τον αμερικανο-πολωνό έμπορο παλαιών βιβλίων Wilfrid M. Voynich, ο οποίος το απέκτησε το 1912, ένα μικρό βιβλίο διαστάσεων 2,35 x 16,2 εκ., και 240 περίπου σελίδων. Σχεδόν κάθε σελίδα του χειρογράφου περιέχει επιστημονικά και βοτανικά σχέδια σε αποχρώσεις του πράσινου, του καφέ, του κίτρινου, του μπλε και του κόκκινου. Η περγαμηνή που έχει χρησιμοποιηθεί χρονολογείται το 1404-1438. Αν και ο σκοπός και το νόημα του χειρογράφου παρέμεναν άγνωστα για τους μελετητές εδώ και πολλές δεκαετίες, ο Dr. Cheshire χρειάστηκε μόλις δύο εβδομάδες για να ταυτοποιήσει τη γλώσσα και το σύστημα γραφής του κειμένου. «Βίωσα μια σειρά από στιγμές “Εύρηκα!”, ενώ αποκωδικοποιούσα τον κώδικα, οι οποίες ακολουθούνταν από μια έννοια δυσπιστίας και ενθουσιασμού, όταν συνειδητοποίησα το μέγεθος...

Ο Κόσμος των φαντασμάτων είναι γεμάτος με ιστορίες που έχουν ως θέμα την εμφάνιση παράξενων και ανεξήγητων  φασματικών μορφών. Μία ιστορία αυτού του είδους, με τίτλο: Η Λευκοφορεμένη , δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Μπουκέτο στο τεύχος με ημερομηνία 16/11/1924. Την ιστορία διηγείται ένας αναγνώστης του περιοδικού: Ο κ. Ν. Ζορμπάς μας αφηγείται εν επιστολή του τα εξής: -"Ήταν θέρος κι’ επήγαμε αποβραδύς οικογενειακώς σ’ ένα μας χωράφι, έξω από την πόλι, να κοιμηθούμε και να σηκωθούμε το πρωί ν’ αρχίσουμε το θέρισμα. Το μέρος αυτό έλεγαν πως είνε στοιχιωμένο, μα δεν εδώσαμε ποτέ σημασία στα λόγια του κόσμου. Κατά τα μεσάνυχτα, καθώς κοιμώμουν, αισθάνθηκα κάποιον και να με πατά. Άνοιξα τα μάτια μου κι’ αντίκρυσα τρομαγμένος να στέκη εμπρός μου μια λευκοφορεμένη γυναίκα. Ετρόμαξα, αλλά κι’ αυτή απομακρύνθηκε αμέσως και πήγε και κάθησε σ’ έναν αντικρυνό βράχο. Ξύπνησα τότε τον πατέρα μου, τούδειξα την ασπροντυμένη κυρία, μα δεν μπορούσε να διακρίνη τίποτε, ως που σιγά σιγά ...

Ο Κόσμος της Επιστήμης της παλαιοανθρωπολογίας ανακαλύπτει ένα νέο είδος προϊστορικού ανθρώπου: Ένα πρώιμο ανθρώπινο είδος, με μοναδική σύνθεση πρωτόγονων (δηλαδή, όπως του αυστραλοπιθηκίνου) και κατοπινά (δηλαδή σαν του Homo Sapiens) μορφολογικά χαρακτηριστικά, ζούσε στις Φιλιππίνες περίπου 50.000-70.000 χρόνια, σύμφωνα με τα ευρήματα μιας διεθνούς ομάδας παλαιοανθρωπολόγων. Το όνομά του Homo luzonensis. Ανακαλύφθηκε στο σπήλειο Callao στην περιοχή Peñablanca, του βόρειου Luzon, στις Φιλιππίνες. Η ομάδα, με επικεφαλής τον καθηγητή του Εθνικού Πανεπιστημίου της Αυστραλίας Philip Piper, βρήκε τα υπολείμματα δύο τουλάχιστον ενηλίκων και ενός νεαρού στα ίδια αρχαιολογικά σημεία. Όπως ανέφερε ο καθηγητής «Οι αυστραλοπιθηκίνες περπάτησαν στην αφρικανική Γη για τελευταία φορά περίπου δύο εκατομμύρια χρόνια πριν και θεωρούνται ως πρόγονοι της ομάδας των Homo, στην οποία περιλαμβάνονται οι σύγχρονοι άνθρωποι». «Οπότε, το ερώτημα είναι αν κάποια από αυτά τα χαρακτηριστικά εξελίχθηκαν ως...

Ο Κόσμος της επιστήμης αναπτύσσει νέες θεωρίες για τον Κόσμο του σύμπαντος: Ο φυσικός του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ Daniel Jafferis και οι συνεργάτες του έδειξαν ότι οι σκουληκότρυπες – θεωρητικές πύλες στον χωροχρόνο που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν σύντομες οδούς για μεγάλα ταξίδια στο Σύμπαν – μπορούν να υπάρξουν. «Αλλά μην ετοιμάζετε ακόμα τις αποσκευές σας για ταξίδι στην άλλη άκρη του Γαλαξία», επεσήμανε ο δρ. Jafferis. «Αν και θεωρητικά είναι πιθανό, δεν είναι χρήσιμο για τους ανθρώπους να ταξιδέψουν μέσα από αυτές», είπε ο συγγραφέας της μελέτης. «Χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να ταξιδέψεις μέσα από αυτές τις σκουληκότρυπες από ό,τι να πας ευθεία, οπότε δεν είναι πολύ χρήσιμες για ταξίδια στο διάστημα». Η νέα θεωρία προέκυψε όταν ο δρ. Jafferis και οι συν-συγγραφείς άρχισαν να προβληματίζονται σχετικά με δύο μαύρες τρύπες που είχαν εμπλακεί σε κβαντικό πεδίο, όπως είχαν μελετηθεί από φυσικούς από το Institute for Advanced Study του Πρίνστον και το Πανεπιστ...