Ο Κόσμος των παράξενων φαινομένων, που παρουσιάζονται σε κατοικίες ή ανθρώπους μετά την απώλεια αγαπημένων τους προσώπων, έχει να μας διηγηθεί πολλές και παράδοξες ιστορίες για τις οποίες δεν δόθηκε ποτέ καμία εξήγηση. Ανάλογη είναι και η ιστορία ενός κοριτσιού που βίωσε περίεργες και μη αναμενόμενες εμπειρίες μετά την αναχώρηση του πατέρα της από τον τρισδιάστατο κόσμο μας. ΠΑΤΕΡΑ, ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ; Ένα κορίτσι, του οποίου ο πατέρας πέθανε πριν κάποια χρόνια, διαβεβαιώνει ότι δύο μέρες μετά το τραγικό συμβάν άρχισαν να συμβαίνουν περίεργα φαινόμενα στο σπίτι της. Σύμφωνα με διηγήσεις της μία μέρα που βρισκόταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι των γονέων της ένιωσε ότι κάποιος την χάιδευε στο πρόσωπο. Κάθε φορά που βρισκόταν μόνη, ακουγόντουσαν θόρυβοι σε όλο το σπίτι. Κανένας δεν την πίστευε αλλά, όταν μία μέρα που η μικρή ξαδέρφη της έμεινε μαζί της, και αναγκάστηκαν να φύγουν από το σπίτι γιατί η μικρούλα φοβήθηκε από τους παράξενου θορύβους, άρχισαν να την πιστεύουν. Η τηλεόραση του δωματίο
Ο Κόσμος της Ψυχολογίας δίνει μία νέα ερμηνεία για τις εκφράσεις του προσώπου των ανθρώπων: Στην έρευνά του σχετικά με τα συναισθήματα και τις εκφράσεις του προσώπου στην Παπούα Νέα Γουινέα το 2015, ο ψυχολόγος Carlos Crivelli ανακάλυψε κάτι εκπληκτικό. Έδειξε στους ντόπιους φωτογραφίες με μια στάνταρ έκφραση φόβου – γουρλωμένα μάτια, ορθάνοιχτο στόμα – και τους ζήτησε να προσδιορίσουν τι έβλεπαν. Οι ντόπιοι δεν έβλεπαν ένα φοβισμένο πρόσωπο, αλλά μια ένδειξη απειλής και επιθετικότητας. Με άλλα λόγια, αυτό που θεωρούμε ότι αποτελεί μια παγκόσμια έκφραση φόβου, κάθε άλλο παρά είναι παγκόσμια. Τι σημαίνει όμως το ότι οι ντόπιοι έδιναν μια διαφορετική ερμηνεία της έκφρασης του προσώπου; Υπάρχει μια νέα θεωρία που διαρκώς κερδίζει έδαφος, σύμφωνα με την οποία οι εκφράσεις του προσώπου δεν αντανακλούν τα συναισθήματά μας. Αντί να αποτελούν αξιόπιστες αναγνώσεις των συναισθηματικών μας καταστάσεων, δείχνουν τις προθέσεις και τους κοινωνικούς στόχους μας.