Κόσμος Παράδοξος

Ο Κόσμος της Αρχαιολογίας αποκαλύπτει τα κρυμμένα μυστικά  στο κάστρο Tintagel, στην Κορνουάλη: Αρχαιολόγοι από την Αρχαιολογική Μονάδα της Κορνουάλης ανακάλυψαν μια πέτρα στο κάστρο Tintagel, στην Κορνουάλη, το οποίο συνδέεται με το θρύλο του βασιλιά Αρθούρου. Η πέτρα έχει μήκος περίπου 61 εκ. και έχει χαραγμένα πάνω της ελληνικές και ρωμαϊκές λέξεις, καθώς και χριστιανικά σύμβολα. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η πέτρα χρησιμοποιούνταν σε περβάζι παραθύρου, το οποίο φαίνεται πως αποτελούσε τμήμα ενός μεγάλου οικισμού του πρώιμου Μεσαίωνα. «Τα ηλικίας 1.300 χρόνων γράμματα, λέξεις και σύμβολα φαίνεται πως τα έχει κάνει κάποιος που ασκούνταν στη γραφή», επισημαίνουν οι ειδικοί. «Αυτό το πρόσωπο θα πρέπει να γνώριζε τόσο την ανεπίσημη όσο και την επίσημη γραφή που χρησιμοποιούνταν σε έγγραφα και επίσημα κείμενα που χρησιμοποιούνταν στα λατρευτικά βιβλία της περιόδου». «Είναι απίστευτο να σκεφτεί κανείς ότι 1.300 χρόνια πριν, σε αυτή τη θεατρικού χαρακτήρα κορυφή του γκρεμού, κ...

Ο Κόσμος της Αρχαιότητας πλέκει την Ιστορία με την Παράδοση για να αναδείξει το μεγαλείο της προσωπικότητας του Μ. Αλεξάνδρου. Το ζωηρό ενδιαφέρον του Αλεξάνδρου για τους ανθρώπους του πνεύματος και συγκεκριμένα για τους φιλοσόφους αναδεικνύει το επεισόδιο με τον  Διογένη. Όταν ο Αλέξανδρος επισκέφθηκε την Κόρινθο είχε μία συνάντηση και με τον Κυνικό φιλόσοφο Διογένη. Ο Αλέξανδρος ρώτησε  τον Διογένη αν θέλει κάτι. Ο φιλόσοφος του απάντησε να πάει λίγο πιο πέρα γιατί του έκρυβε τον ήλιο. Η παράδοση λέει ότι μετά την εκπληκτική απάντηση του Διογένη ο Αλέξανδρος είπε:"Αν δεν ήμουν Αλέξανδρος θα ήθελα να είμαι Διογένης." Το γεγονός αυτό παριστάνεται σε ελληνορωμαϊκό ανάγλυφο. Ο Διογένης εικονίζεται ξαπλωμένος στο πιθάρι του, ενώ ο Αλέξανδρος (δεξιά) κάνει κίνηση χαιρετισμού. (Ρώμη, Villa Albani) Πηγή: Ιστορία Ελληνικού Έθνους, Εκδ. Αθηνών, Τόμος Δ' 

Ο Αρχαίος Κόσμος μας διηγείται  την  ιστορία που ο  Μ. Αλέξανδρος δάμασε τον Βουκεφάλα: Το επεισόδιο με τον Βουκεφάλα, ένα ατίθασο άλογο που κανείς δεν είχε μπορέσει να ιππεύσει, φανερώνει την εξαιρετική τόλμη και την εξυπνάδα του νεαρού Αλεξάνδρου. Όταν παρατήρησε πως το άλογο τρόμαζε από την ίδια τη σκιά του, το έστρεψε προς τον ήλιο και έτσι μπόρεσε να το δαμάσει και να το ιππεύσει. Τον Βουκεφάλα τπν πήρε αργότερα ο Αλέξανδρος μαζί του στη μεγάλη του εκστρατεία και όταν πέθανε έστισε προς τιμήν του μία πόλη, την Αλεξάνδρεια Βουκεφάλα. Στην εικόνα: χάλκινο αγαλμάτιο ελληνιστικών χρόνων με παράσταση του δαμασμού του Βουκεφάλα (Φλωρεντία, Αρχαιολογικό Μουσείο). Πηγή: Ιστορία Ελληνικού Έθνους, Εκδοτ. Αθηνών, Τόμος Δ' 

Ο Κόσμος της μυθολογίας μας κάνει λόγο για τα όπλα του Δία: τον κεραυνό τη βροντή και την αστραπή: Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, οι Κύκλωπες, που ήταν φυλακισμένοι στα Τάρταρα, χάρισαν στον Δία τον κεραυνό, την βροντή και την αστραπή. Ο Δίας τους ελευθέρωσε και με τη βοήθειά τους νίκησε στην Τιτανομαχία τον Κρόνο και τους Τιτάνες και έτσι κατέλαβε την εξουσία. Κατασκευαστής των κεραυνών ήταν ο Ήφαιστος. Με τους κεραυνούς  τιμωρούσε θεούς και ανθρώπους. Πολλές φορές, όμως, ο Δίας χρησιμοποιούσε τους κεραυνούς όχι μόνο για να τιμωρήσει, αλλά και για να δώσει λύσεις.

Για τον Αρχαίο Κόσμο η στιγμή της γέννησης του Μεγάλου Αλεξάνδρου (356 π. Χ.) είναι ένα σημαντικό γεγονός, που πλέκει την ιστορία με τον θρύλο: Η γέννηση του Αλεξάνδρου στάθηκε μια μεγάλη στιγμή στην ιστορία του ελληνισμού και της ανθρωπότητας. Ο θρύλος συνέδεσε το μεγάλο γεγονός με την καταστροφή του Ιερού της Αρτέμιδος στην Έφεσο από πυρκαγιά, καταστροφή που προανήγγειλε την κατάκτηση της Ασίας από τον Αλέξανδρο. Στην εικόνα: ελληνορωμαϊκό ψηφιδωτό με παράσταση της γεννήσεως του Αλεξάνδρου. Διακρίνεται η Ολυμπιάς δεξιά, ο Φίλιππος στο κέντρο και κάτω δεξιά ο μικρός Αλέξανδρος (Βηρυτός, Εθνικό Μουσείο) Πηγή:Ιστορία Ελληνικού Έθνους, Τόμος Δ' , Εκδ. Αθηνών

Ο Κόσμος της αρχαιολογίας φέρει στο φως αγαλματίδιο που δημιουργεί προβληματισμό: Ένα μυστηριώδες γλυπτό ενός κεφαλιού βασιλιά, το οποίο χρονολογείται από την εποχή των βιβλικών βασιλιάδων δημιουργεί προβληματισμό σε αρχαιολόγους και ιστορικούς σχετικά με το ποιον αναπαριστά. Πρόκειται για αγαλματίδιο ύψους δύο ιντσών, το οποίο είναι πάρα πολύ καλά διατηρημένο. Ανακαλύφθηκε σε μια περιοχή που ονομάζεται Abel Beth Maacah, νότια των συνόρων του Ισραήλ με τον Λίβανο. Χρονολογείται στον 9ο αι. π.Χ., που είναι μια περίοδος που συνδέεται με τους βιβλικούς βασιλιάδες όπως ο βασιλιάς Δαβίδ. Οι ανασκαφές άρχισαν στην περιοχή τον 19ο αι., όταν οι αρχαιολόγοι παρατήρησαν ότι βρισκόταν στο μέσο τριών περιοχών, όπου υπήρχε βασιλεία τον 9ο αι. π.Χ. – το Αραμαϊκό Βασίλειο με βάση τη Δαμασκό ανατολικά, η φοινικική πόλη Τύρος δυτικά και το ισραηλιτικό βασίλειο νότια. Η Naama Yahalom-Mack, αρχαιολόγος του εβραϊκού Πανεπιστημίου είπε: «Αυτή η τοποθεσία είναι πολύ σημαντική επειδή υποδεικνύει ότι ...

Ο Κόσμος της Παλαιοντολογίας αποκαλύπτει την προέλευση της γάτας: Πρόσφατη ανάλυση του DNA, που βρέθηκε σε αρχαιολογικούς χώρους, αποκάλυψε την προέλευση της οικόσιτης γάτας. Ο παλαιοντολόγος Claudio Ottoni και οι συνάδελφοί του από το Πανεπιστήμιο της Leuven, αλλά και το Βασιλικό Βελγικό Ινστιτούτο Φυσικών Επιστημών αναζήτησαν την προέλευση της γνωστής και αγαπημένης μας γάτας. Για το λόγο αυτό, εξέτασαν DNA 200 και πλέον γατών, που βρέθηκε σε κόκαλα, δόντια, δέρμα και τρίχες σε αρχαιολογικούς χώρους στην Εγγύς Ανατολή, την Αφρική και την Ευρώπη. Τα ευρήματα ήταν μεταξύ 100 και 9.000 χρόνων. Η ανάλυση έδειξε ότι όλες οι οικόσιτες γάτες προήλθαν από την αφρικανική αγριόγατα ή Felis silvestris lybica, ένα υποείδος αγριόγατας που βρέθηκε στη Β. Αφρική και την Εγγύς Ανατολή. Οι γάτες εξημερώθηκαν περίπου 10.000 χρόνια πριν από τους πρώτους αγρότες στην Εγγύς Ανατολή. Οι πρώτοι αγροτικοί οικισμοί είναι πιθανό να προσέλκυσαν αγριόγατες, επειδή ήταν γεμάτοι τρωκτικά. Για τον...

Ο Κόσμος της Επιστήμης ερευνά το πόσο ευτυχισμένα αισθάνονται τα δελφίνια: Μια ομάδα επιστημόνων επιχείρησε για πρώτη φορά να μετρήσει την «ευτυχία» στα δελφίνια. Γάλλοι επιστήμονες ερεύνησαν και αξιολόγησαν τις συνθήκες αιχμαλωσίας από τη μεριά των δελφινιών. Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Applied Animal Behaviour Science, αποτελεί μέρος ενός τριετούς προγράμματος διερεύνησης της ευζωίας των δελφινιών. Η επικεφαλής ερευνήτρια Dr Isabella Clegg σχεδίασε ορισμένα πειράματα που εξέταζαν τη στάση των δελφινιών, ώστε να εντοπιστεί το πώς ένιωθαν. Έτσι, εξέτασε τα δελφίνια όταν ήταν με τον εκπαιδευτή τους, είχαν παιχνίδια στην πισίνα και όταν ήταν μόνα τους. «Θέλαμε να βρούμε τι δράσεις σε κατάσταση αιχμαλωσίας τους αρέσουν περισσότερο», είπε στο BBC . «Βρήκαμε κάτι πολύ ενδιαφέρον – όλα τα δελφίνια ανυπομονούν να αλληλεπιδράσουν με κάποιον οικείο σε αυτά άνθρωπο». Όταν τα δελφίνια έβλεπαν τον εκπαιδευτή με τον οποίο είχαν οικειότητα, περνούσαν περισσότερο χρόνο στην άκρη τη...