Ο Κόσμος των παράξενων φαινομένων, που παρουσιάζονται σε κατοικίες ή ανθρώπους μετά την απώλεια αγαπημένων τους προσώπων, έχει να μας διηγηθεί πολλές και παράδοξες ιστορίες για τις οποίες δεν δόθηκε ποτέ καμία εξήγηση. Ανάλογη είναι και η ιστορία ενός κοριτσιού που βίωσε περίεργες και μη αναμενόμενες εμπειρίες μετά την αναχώρηση του πατέρα της από τον τρισδιάστατο κόσμο μας. ΠΑΤΕΡΑ, ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ; Ένα κορίτσι, του οποίου ο πατέρας πέθανε πριν κάποια χρόνια, διαβεβαιώνει ότι δύο μέρες μετά το τραγικό συμβάν άρχισαν να συμβαίνουν περίεργα φαινόμενα στο σπίτι της. Σύμφωνα με διηγήσεις της μία μέρα που βρισκόταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι των γονέων της ένιωσε ότι κάποιος την χάιδευε στο πρόσωπο. Κάθε φορά που βρισκόταν μόνη, ακουγόντουσαν θόρυβοι σε όλο το σπίτι. Κανένας δεν την πίστευε αλλά, όταν μία μέρα που η μικρή ξαδέρφη της έμεινε μαζί της, και αναγκάστηκαν να φύγουν από το σπίτι γιατί η μικρούλα φοβήθηκε από τους παράξενου θορύβους, άρχισαν να την πιστεύουν. Η τηλεόρα...
Ο βαβυλωνιακός κόσμος μας διηγείται τη δική του εκδοχή για την Δημιουργία του Κόσμου, στο Enuma Elish (Ενούμα Έλις), το Ποίημα της Δημιουργίας.
Περιγραφή του Enuma Elish
Γνωστό, επίσης, ως Ποίημα της Δημιουργίας, το Enuma Elish, είναι μια ποιητική σύνθεση βαβυλωνιακής προέλευσης, αποτελούμενη από επτά πινακίδες σφηνοειδούς γραφής, από, περίπου, εκατόν δεκαπέντε έως εκατόν εβδομήντα σειρές, που χρονολογούνται από τον 18ο ή 17ο αιώνα π.Χ.
Σύμφωνα με τους ιστορικούς, αυτό το έργο, που προέρχεται από την Βαβυλώνα, βρέθηκε ανάμεσα στα ερείπια της βιβλιοθήκης του Ασσουρμπανιπάλ, που βρισκόταν στην αρχαία πόλη Νινευή. Οι ειδικοί λένε ότι είναι μια μυθολογική ιστορία που προτίθεται να διηγηθεί τη δημιουργία του γνωστού κόσμου.
Η θεματολογία του Enuma Elish
Η πλοκή αυτού του μύθου, αρχίζει να εξελίσσεται χρονικά σε μία εποχή πριν από τη δημιουργία της ανθρωπότητας, που περιγράφεται ως η στιγμή που ο ουρανός και η γη δεν είχαν ακόμα ένα όνομα. Σύμφωνα, λοιπόν, με αυτά που διηγείται η ιστορία, προ αμνημονεύτων χρόνων, υπήρχαν δύο θεοί: Η Τιαμάτ, γνωστή ως η θεά των αλμυρών υδάτων και ο Απσού, ο θεός των γλυκών υδάτων. Αυτοί οι θεοί, σύμφωνα με την συνέχεια της ιστορίας, ήταν σύζυγοι, και ως σύζυγοι μία ημέρα ενώθηκαν, με αποτέλεσμα να δημιουργήσουν μια οικογένεια θεών. Όμως, τα νέα παιδιά φαίνεται ότι δεν άρεσαν στον Απσού, τον άρχοντα των γλυκών υδάτων, ο οποίος αποφάσισε να τα σκοτώσει. Ωστόσο, ο Εα - ένα από τα παιδιά - προβλέποντας τις προθέσεις του πατέρα του, κατάφερε να τον μαγέψει , κάνοντάς τον να κοιμηθεί, και να τον σκοτώσει.
Αφού σκότωσε τον πατέρα του, ο Εα παντρεύτηκε την Νταμκίνα, με την οποία απόκτησε τον Μαρδούκ, τον θεό που θα κυβερνούσε τη Βαβυλώνα. Όμως, η μητέρα του Εα, Τιαμάτ, χολωμένη ακόμα από τη δολοφονία του συζύγου της, παντρεύτηκε έναν άλλο θεό, τον Κίνγκου , στον οποίο δίνει πολύ μεγάλη δύναμη, όταν του παραδίδει, τις πινακίδες του πεπρωμένου.
Η απόφαση αυτή της Τιαμάτ κάνει αμέσως τους άλλους θεούς να σκεφτούν τρόπους για την προστασία τους, γι' αυτό παροτρύνουν τον Μαρδούκ να την πολεμήσει και να την νικήσει. Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Μαρδούκ αποδέχτηκε την αποστολή του, αλλά σε αντάλλαγμα ζήτησε τον τίτλο του υπέρτατου Θεού, αν κέρδιζε. Η μάχη μεταξύ των θεών οδήγησε στη νίκη του Μαρδούκ εναντίον της Τιαμάτ , την οποία σκότωσε, και με της οποίας το σώμα δημιούργησε τη Γη και τον Ουρανό. Στη συνέχεια, ο Μαρδούκ – λέει το ποίημα Enuma Elish - προχώρησε εναντίον του Κίνγκου , παίρνοντας του, επιτέλους, τις πινακίδες του πεπρωμένου, και σκοτώνοντας τον, επίσης. Όμως, ο Μαρδούκ, ως Ανώτατος Θεός, αποφασίζει να μην καταστρέψει το σώμα του Κίνγκου, αλλά να το ζυμώσει με σάρκα και οστά, δημιουργώντας, έτσι, τον άνθρωπο, και ορίζοντας ότι θα παραμένει στην υπηρεσία των διαφόρων θεών.
Η πλοκή αυτού του μύθου, αρχίζει να εξελίσσεται χρονικά σε μία εποχή πριν από τη δημιουργία της ανθρωπότητας, που περιγράφεται ως η στιγμή που ο ουρανός και η γη δεν είχαν ακόμα ένα όνομα. Σύμφωνα, λοιπόν, με αυτά που διηγείται η ιστορία, προ αμνημονεύτων χρόνων, υπήρχαν δύο θεοί: Η Τιαμάτ, γνωστή ως η θεά των αλμυρών υδάτων και ο Απσού, ο θεός των γλυκών υδάτων. Αυτοί οι θεοί, σύμφωνα με την συνέχεια της ιστορίας, ήταν σύζυγοι, και ως σύζυγοι μία ημέρα ενώθηκαν, με αποτέλεσμα να δημιουργήσουν μια οικογένεια θεών. Όμως, τα νέα παιδιά φαίνεται ότι δεν άρεσαν στον Απσού, τον άρχοντα των γλυκών υδάτων, ο οποίος αποφάσισε να τα σκοτώσει. Ωστόσο, ο Εα - ένα από τα παιδιά - προβλέποντας τις προθέσεις του πατέρα του, κατάφερε να τον μαγέψει , κάνοντάς τον να κοιμηθεί, και να τον σκοτώσει.
Αφού σκότωσε τον πατέρα του, ο Εα παντρεύτηκε την Νταμκίνα, με την οποία απόκτησε τον Μαρδούκ, τον θεό που θα κυβερνούσε τη Βαβυλώνα. Όμως, η μητέρα του Εα, Τιαμάτ, χολωμένη ακόμα από τη δολοφονία του συζύγου της, παντρεύτηκε έναν άλλο θεό, τον Κίνγκου , στον οποίο δίνει πολύ μεγάλη δύναμη, όταν του παραδίδει, τις πινακίδες του πεπρωμένου.
Η απόφαση αυτή της Τιαμάτ κάνει αμέσως τους άλλους θεούς να σκεφτούν τρόπους για την προστασία τους, γι' αυτό παροτρύνουν τον Μαρδούκ να την πολεμήσει και να την νικήσει. Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Μαρδούκ αποδέχτηκε την αποστολή του, αλλά σε αντάλλαγμα ζήτησε τον τίτλο του υπέρτατου Θεού, αν κέρδιζε. Η μάχη μεταξύ των θεών οδήγησε στη νίκη του Μαρδούκ εναντίον της Τιαμάτ , την οποία σκότωσε, και με της οποίας το σώμα δημιούργησε τη Γη και τον Ουρανό. Στη συνέχεια, ο Μαρδούκ – λέει το ποίημα Enuma Elish - προχώρησε εναντίον του Κίνγκου , παίρνοντας του, επιτέλους, τις πινακίδες του πεπρωμένου, και σκοτώνοντας τον, επίσης. Όμως, ο Μαρδούκ, ως Ανώτατος Θεός, αποφασίζει να μην καταστρέψει το σώμα του Κίνγκου, αλλά να το ζυμώσει με σάρκα και οστά, δημιουργώντας, έτσι, τον άνθρωπο, και ορίζοντας ότι θα παραμένει στην υπηρεσία των διαφόρων θεών.
Πηγή: educacion.elpensante.com
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου