Ο Κόσμος των παράξενων φαινομένων, που παρουσιάζονται σε κατοικίες ή ανθρώπους μετά την απώλεια αγαπημένων τους προσώπων, έχει να μας διηγηθεί πολλές και παράδοξες ιστορίες για τις οποίες δεν δόθηκε ποτέ καμία εξήγηση. Ανάλογη είναι και η ιστορία ενός κοριτσιού που βίωσε περίεργες και μη αναμενόμενες εμπειρίες μετά την αναχώρηση του πατέρα της από τον τρισδιάστατο κόσμο μας. ΠΑΤΕΡΑ, ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ; Ένα κορίτσι, του οποίου ο πατέρας πέθανε πριν κάποια χρόνια, διαβεβαιώνει ότι δύο μέρες μετά το τραγικό συμβάν άρχισαν να συμβαίνουν περίεργα φαινόμενα στο σπίτι της. Σύμφωνα με διηγήσεις της μία μέρα που βρισκόταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι των γονέων της ένιωσε ότι κάποιος την χάιδευε στο πρόσωπο. Κάθε φορά που βρισκόταν μόνη, ακουγόντουσαν θόρυβοι σε όλο το σπίτι. Κανένας δεν την πίστευε αλλά, όταν μία μέρα που η μικρή ξαδέρφη της έμεινε μαζί της, και αναγκάστηκαν να φύγουν από το σπίτι γιατί η μικρούλα φοβήθηκε από τους παράξενου θορύβους, άρχισαν να την πιστεύουν. Η τηλεόραση του δωματίο
Ο μυστηριώδης Κόσμος του 27ου παραλλήλου μας οδηγεί σε μια ερημική περιοχή, όπου συμβαίνουν παράξενα φαινόμενα, στη Ζώνη της Σιωπής.
Αυτή η ερημική περιοχή βρίσκεται στην έρημο του Μεξικού, στον μυθικό παράλληλο 27.
Η πρώτη γνωστή αναφορά για την Ζώνη της σιωπής έγινε μετά από κάποιες πτήσεις του Francisco Sarabia Tinoco, ενός διάσημου και πρωτοπόρου Μεξικανού αεροπόρου, ο οποίος πέτυχε ένα ρεκόρ ταχύτητας πετώντας μεταξύ της Πόλης του Μεξικού και της Νέας Υόρκης το 1939. Σύμφωνα με τις αναφορές εκείνης της εποχής, την ίδια δεκαετία του 1930, ο Sarabia πέταξε πάνω από την πολιτεία της Durango, αλλά όταν μπήκε στον εναέριο χώρο που βρίσκεται στην έρημο της Chihuahuan το αεροπλάνο του άρχισε να παρουσιάζει ανεξήγητα τεχνικά προβλήματα, προκλήθηκε σιγή ασυρμάτου που έθεσε σε ετοιμότητα τους ελεγκτές της εναέριας κυκλοφορίας.Ο Sarabia, τελικά, αναγκάστηκε να κάνει αναγκαστική προσγείωση.
Αργότερα, τον Ιούλιο του 1970, ένας δοκιμαστικός πύραυλος( Athena), που περιείχε δύο μικρά δοχεία κοβαλτίου 57 ( ραδιενεργού στοιχείου), στα πλαίσια στρατιωτικών δοκιμών, και που είχε εκτοξευθεί από τη στρατιωτική βάση της Green River στη Γιούτα (ΗΠΑ), προς τη βάση του White Sands στο Νέο Μεξικό, συνετρίβη στην ίδια θέση, μόλις λίγα χιλιόμετρα από εκεί που βρίσκεται σήμερα ο σταθμός του τομέα της οικολογικής προστασίας. Ο πύραυλος, για άγνωστους λόγους, αντί να φτάσει στον προορισμό του συνέχισε την πορεία του, νοτίως, για εκατό ακόμα χιλιόμετρα, διέσχισε τα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού, και συνετρίβη στη Ζώνη της Σιωπής, ακριβώς στη μέση ενός αμμόλοφου.
Μια ομάδα αποκατάστασης καταστροφών των ΗΠΑ, με την άδεια της μεξικανικής κυβέρνησης, για να βρει τον πύραυλο, ερεύνησε την περιοχή, από ξηράς και αέρος , για τρεις εβδομάδες.Όταν τελικά εντοπίστηκε, χτίστηκε ένας δρόμος για τη μεταφορά των υπολειμμάτων, δημιουργώντας, έτσι και μια μικρή περιοχή μολυσμένη με ραδιενεργά υλικά.
Ως αποτέλεσμα των ενεργειών της ομάδας διάσωσης της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, προέκυψαν αρκετοί μύθοι και ιστορίες για την περιοχή, που έκαναν λόγο για παράξενες μαγνητικές ανωμαλίες που εμποδίζουν την ραδιοφωνική μετάδοση, για μεταλλάξεις της χλωρίδας και της πανίδας ή ακόμα για υποτιθέμενες εξωγήινες επισκέψεις. Ήταν τότε που η τοποθεσία βαφτίστηκε ως «Ζώνη της Σιωπής».
Τον Οκτώβριο του 1975, μία τοπική εφημερίδα δημοσίευσε την ιστορία του Ernesto και της Josefina Díaz, ενός ζευγαριού που είχε πάει με φορτηγό στη Ζώνη της Σιωπής για να συλλέξει δείγματα πετρωμάτων και απολιθωμάτων. Μετά από μια απρόσμενη καταιγίδα που δημιούργησε πλημμύρα, το αυτοκίνητο του ζευγαριού κόλλησε. Ενώ προσπαθούσαν να το ελευθερώσουν, το ζευγάρι ανέφερε ότι είδε δύο πολύ ψηλά όντα ντυμένα με κίτρινα αδιάβροχα, τα οποία τους πλησίασαν, αλλά στη συνέχεια εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς. Από τότε άρχισαν να μιλούν για ιστορίες με διαστημικά όντα, για παράξενα φώτα στον ουρανό, για φλεγόμενους θάμνους και βροχές φωτιάς.
Για κάποιους, η εξήγηση του γιατί αυτή η ερημική περιοχή του πλανήτη Γη, που βρίσκεται 2.000 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και η οποία περιέχει περιοχές με υψηλή συγκέντρωση θραυσμάτων μετεωριτών, κρύβει πολλά μυστήρια και ανεξήγητα φαινόμενα, μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι βρίσκεται στον παράλληλο 27, σε βόρειο γεωγραφικό πλάτος, που συμπίπτει με την ακριβή τοποθεσία του Τριγώνου των Βερμούδων, τις ιερές πόλεις του Θιβέτ που βρίσκονται στα Ιμαλάια, και τις Πυραμίδες της Αιγύπτου. Ωστόσο, μερικοί λένε ότι η ραδιοεπικοινωνία στη Ζώνη της Σιωπής είναι απόλυτα φυσιολογική και ότι η αινιγματική φήμη αυτού του ερημικού τόπου εφευρέθηκε, σκόπιμα, για να δημιουργήσει τουριστική ανάπτυξη.
Αυτή η ερημική περιοχή βρίσκεται στην έρημο του Μεξικού, στον μυθικό παράλληλο 27.
Στην άγονη περιοχή του Μεξικού, στον παράλληλο 27, βόρειο γεωγραφικό πλάτος, μεταξύ των πολιτειών της Durango, Chihuahua και Coahuila, εκτείνεται μία έρημος, γνωστή ως Ζώνη της Σιωπής, όπου - χωρίς καμία επιστημονική εξήγηση- συμβαίνουν ανεξήγητα πράγματα: τα ρολόγια τρελαίνονται,οι πυξίδες αποπροσανατολίζονται και τα ραδιοκύματα δεν ρέουν κανονικά.
Η πρώτη γνωστή αναφορά για την Ζώνη της σιωπής έγινε μετά από κάποιες πτήσεις του Francisco Sarabia Tinoco, ενός διάσημου και πρωτοπόρου Μεξικανού αεροπόρου, ο οποίος πέτυχε ένα ρεκόρ ταχύτητας πετώντας μεταξύ της Πόλης του Μεξικού και της Νέας Υόρκης το 1939. Σύμφωνα με τις αναφορές εκείνης της εποχής, την ίδια δεκαετία του 1930, ο Sarabia πέταξε πάνω από την πολιτεία της Durango, αλλά όταν μπήκε στον εναέριο χώρο που βρίσκεται στην έρημο της Chihuahuan το αεροπλάνο του άρχισε να παρουσιάζει ανεξήγητα τεχνικά προβλήματα, προκλήθηκε σιγή ασυρμάτου που έθεσε σε ετοιμότητα τους ελεγκτές της εναέριας κυκλοφορίας.Ο Sarabia, τελικά, αναγκάστηκε να κάνει αναγκαστική προσγείωση.
Αργότερα, τον Ιούλιο του 1970, ένας δοκιμαστικός πύραυλος( Athena), που περιείχε δύο μικρά δοχεία κοβαλτίου 57 ( ραδιενεργού στοιχείου), στα πλαίσια στρατιωτικών δοκιμών, και που είχε εκτοξευθεί από τη στρατιωτική βάση της Green River στη Γιούτα (ΗΠΑ), προς τη βάση του White Sands στο Νέο Μεξικό, συνετρίβη στην ίδια θέση, μόλις λίγα χιλιόμετρα από εκεί που βρίσκεται σήμερα ο σταθμός του τομέα της οικολογικής προστασίας. Ο πύραυλος, για άγνωστους λόγους, αντί να φτάσει στον προορισμό του συνέχισε την πορεία του, νοτίως, για εκατό ακόμα χιλιόμετρα, διέσχισε τα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού, και συνετρίβη στη Ζώνη της Σιωπής, ακριβώς στη μέση ενός αμμόλοφου.
Μια ομάδα αποκατάστασης καταστροφών των ΗΠΑ, με την άδεια της μεξικανικής κυβέρνησης, για να βρει τον πύραυλο, ερεύνησε την περιοχή, από ξηράς και αέρος , για τρεις εβδομάδες.Όταν τελικά εντοπίστηκε, χτίστηκε ένας δρόμος για τη μεταφορά των υπολειμμάτων, δημιουργώντας, έτσι και μια μικρή περιοχή μολυσμένη με ραδιενεργά υλικά.
Ως αποτέλεσμα των ενεργειών της ομάδας διάσωσης της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, προέκυψαν αρκετοί μύθοι και ιστορίες για την περιοχή, που έκαναν λόγο για παράξενες μαγνητικές ανωμαλίες που εμποδίζουν την ραδιοφωνική μετάδοση, για μεταλλάξεις της χλωρίδας και της πανίδας ή ακόμα για υποτιθέμενες εξωγήινες επισκέψεις. Ήταν τότε που η τοποθεσία βαφτίστηκε ως «Ζώνη της Σιωπής».
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου