Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πατέρα, είσαι εδώ;

Ο Κόσμος των παράξενων φαινομένων, που παρουσιάζονται σε κατοικίες ή ανθρώπους μετά την απώλεια αγαπημένων τους προσώπων, έχει να μας διηγηθεί πολλές και παράδοξες ιστορίες για τις οποίες δεν δόθηκε ποτέ καμία εξήγηση. Ανάλογη είναι και η ιστορία ενός κοριτσιού που βίωσε περίεργες και μη αναμενόμενες εμπειρίες μετά την αναχώρηση του πατέρα της από τον τρισδιάστατο κόσμο μας.  ΠΑΤΕΡΑ, ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ; Ένα κορίτσι, του οποίου ο πατέρας πέθανε πριν κάποια χρόνια,   διαβεβαιώνει ότι δύο μέρες μετά το τραγικό συμβάν άρχισαν να συμβαίνουν περίεργα φαινόμενα   στο σπίτι της. Σύμφωνα με διηγήσεις της μία μέρα που βρισκόταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι των γονέων της ένιωσε ότι κάποιος την χάιδευε στο πρόσωπο. Κάθε φορά που βρισκόταν μόνη, ακουγόντουσαν θόρυβοι σε όλο το σπίτι. Κανένας δεν την πίστευε αλλά, όταν μία μέρα που η μικρή ξαδέρφη της έμεινε μαζί της, και αναγκάστηκαν να φύγουν από το σπίτι γιατί η μικρούλα φοβήθηκε από τους παράξενου θορύβους, άρχισαν να την πιστεύουν. Η τηλεόρα...

Perry Fawcett, ένας αληθινός Ιντιάνα Τζόουνς

Ο περιπετειώδης Κόσμος του στρατιωτικού και εξερευνητή Perry Fawcett, τον οδήγησε στον Κόσμο των προσώπων που εξαφανίζονται, μυστηριωδώς, και κανένας δεν μαθαίνει ποτέ κάτι για την τύχη τους.

 "Είναι απαραίτητο να μην έχετε φόβο για την  αποτυχία ..".

Είναι οι τελευταίες λέξεις που τηλεγράφησε ο Percival Harrison Fawcett (1867-1925) αποχαιρετώντας τη γυναίκα του, στις 29 Μαΐου 1925. Σχεδίαζε  να ξεκινήσει την τελευταία μεγάλη περιπέτεια του, η οποία τελικά θα μετατρεπόταν σε ένα από τα πιο ανεξιχνίαστα μυστήρια  στα χρονικά των ταξιδιών εξερεύνησης, από ένα καταυλισμό  στο Mato Grosso. Μαζί με  το γιο του Jack και τον φίλο του, Raleigh Rimell, εξαφανίστηκαν κάτω από άγνωστες συνθήκες, ενώ έψαχναν  μία  χαμένη πόλη του χειρογράφου 512 στην  ανεξερεύνητη ζούγκλα της Βραζιλίας, τη χαμένη πόλη που ονομάζεται «Ζ»
Χειρόγραφο 512
.

Γεννήθηκε στην Torquay (Αγγλία) και, εκτός από εξερευνητής  ήταν και στρατιωτικός. Κληρονόμησε το ενδιαφέρον του για την περιπέτεια, από τον πατέρα του, που ήταν μέλος της Βασιλικής Γεωγραφικής Εταιρείας . Εργάστηκε για τις μυστικές υπηρεσίες στη Βόρεια Αφρική, όπου έμαθε την τέχνη του τοπογράφου. Το 1906 έκανε την πρώτη αποστολή του στην Νότια Αμερική για να χαρτογραφήσει την περιοχή της ζούγκλας στα σύνορα μεταξύ της Βραζιλίας και της Βολιβίας με σκοπό τον καθορισμό των συνόρων μεταξύ των δύο χωρών.Μεταξύ 1906 και 1924 έκανε επτά αποστολές, αλλά επέστρεψε στη Βρετανία για να συμμετάσχει, ως εθελοντής, στο Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.Στην Ευρώπη ο ίδιος είπε στους συναδέλφους του, αυτό που είδε στην περιοχή του Αμαζονίου: γιγάντια Ανακόντα , μυστηριώδη ζώα, αφιλόξενες φυλές ...

Καλός γνώστης της αρχαιολογίας της περιοχής έδειξε πάντα ενδιαφέρον για παλιές ιστορίες που έλεγαν οι ντόπιοι για μια χαμένη πόλη στη ζούγκλα της Βραζιλίας. Σε μια περίπτωση, ο συγγραφέας και τυχοδιώκτης, Sir H. Rider Haggart του δώρισε ένα είδωλο από μαύρη πέτρα, με μυστηριώδη γλυπτά σημάδια και αμέσως μετά, έφτασε στα αυτιά του ότι ένας άνδρας που ονομαζόταν Francisco Raposo το 1743 είχε βρει μία Χαμένη Πόλη ψάχνοντας για τα ορυχεία Muribeca .

Η έρευνά του τον οδήγησε να διαβάσει ένα έγγραφο γραμμένο από τον Canon J. C. Barbosa ο οποίος στο έγγραφο περιγράφει με μεγάλη λεπτομέρεια εξερευνητική αποστολή του Raposo: το πως έστειλε την είδηση για την πόλη στον Αντιβασιλέα, Luis Peregrino de Carvalho Menezes της Athaide, αλλά και για το γεγονός ότι δεν έλαβε απάντηση που είχε ως αποτέλεσμα η ιστορία του Raposo να πέσει στη λήθη.

Μετά την απόκτηση ενός παλιού χάρτη - που σήμερα βρίσκεται στο τμήμα, «σπάνια έργα» της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ρίο ντε Τζανέιρο - της τότε άγνωστης περιοχής του Mato Grosso, νοτιοδυτικά της Βραζιλίας, όπου έδειχνε μία πόλη χωρίς όνομα, ο Fawcett δεν αμφέβαλλε, ότι η πόλη ήταν μία από τις χαμένες πόλεις της Βραζιλίας, απομεινάρια ενός αρχαίου πολιτισμού, της Ατλαντίδας. Έτσι, χωρίς να χάσει χρόνο, οργάνωσε γρήγορα μία αποστολή, η οποία θα ήταν και η τελευταία του.

Όπως είπαμε και παραπάνω, ήταν καλός γνώστης της περιοχής και ήξερε ότι θα μπορούσε να ταξιδέψει γρηγορότερα και να περάσει όσο το δυνατόν περισσότερο απαρατήρητος ανάμεσα στη φυλές της ζούγκλας- που δεν είχαν έρθει σε επαφή με τον λευκό άνθρωπο-, αν συνοδευόταν  από λίγους άνδρες. Αυτός είναι και  ο λόγος για τον οποίο επέλεξε το γιο του και τον φίλο του για την περιπέτεια, αλλά ... τίποτα δεν είναι γνωστό για το τι  συνέβη όταν μπήκαν βαθιά  μέσα στο δάσος.

Πριν από την αναχώρηση, άφησε σαφείς οδηγίες ότι αν δεν επέστρεφαν , δεν θα έπρεπε να σταλούν αποστολές  διάσωσης, γιατί και οι διασώστες θα  είχαν την ίδια τύχη, αλλά αντίθετα από την επιθυμία του δημιουργήθηκαν περισσότερες από 13 αποστολές διάσωσης, στις οποίες πέθαναν κατά τη διάρκεια των προσπαθειών,  εκατό από τους διασώστες.

Για δεκαετίες παρέμεινε ζωντανή η μυστηριώδης εξαφάνιση του. Ο Fawcett βρήκε την  χαμένη πόλη; Κατέληξε να πεθάνει εξ αιτίας των Ινδιάνων της περιοχής; Έχασε τη μνήμη του περνώντας  το υπόλοιπο της ζωής του ως επικεφαλής μιας φυλής κανιβάλων; .. Όλα ήταν φήμες.
Orlando Villas και οι Ινδιάνοι Kalapalo, μπροστά στα υποτιθέμενα
οστά του Perry Fawcett

Το 1927 βρέθηκε  πινακίδα, που ανήκε σε μία ινδιάνικη φυλή, και η οποία περιείχε το όνομά του, και το 1933 βρέθηκε πυξίδα του από θεοδόλιθο. Το 1951, ο Βραζιλιάνος Orlando Vilas Boas , δήλωσε ότι ο Calapo, αρχηγός μιας φυλής, υποστήριξε ότι είχαν  δολοφονηθεί εξερευνητές και ότι γνώριζε που βρίσκονταν τα  λείψανα τους. Όμως, αργότερα,  μια περαιτέρω ανάλυση έδειξε ότι τα οστά δεν ανήκαν στον Fawcett. Το 1998, ο Άγγλος εξερευνητής Benedict Allen πήγε να συναντήσει τους Ινδιάνους Kalapalo σε μια αποστολή που οργανώθηκε από το BBC, διότι σύμφωνα με τον Vilas Boas, αυτή η φυλή είχε παραδεχτεί τη δολοφονία τριών μελών της αποστολής της Fawcett. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης με τον Vajuvi, έναν από τους γέροντες της φυλής, διαπιστώθηκε ότι ούτε αυτή η φήμη δεν ήταν αληθινή.

Ένα από τα ταξίδια του Perry Fawcett ενέπνευσε Arthur Conan Doyle να γράψει το μυθιστόρημά του The Lost World, αλλά και η περιπετειώδης ζωή του ήταν το αντικείμενο για αμέτρητα ντοκιμαντέρ, και για άλλα βιβλία και μυθιστορήματα. Λένε ότι ήταν το πρότυπο για την δημιουργία του φανταστικού αρχαιολόγου- ήρωα, Indiana Jones , οπότε νομίζω, δικαίως, μπορούμε να πούμε ότι ο Perry Fawcett είναι ο πραγματικός Ιντιάνα Τζόουνς.
Francisco Javier Tostado
Απόδοση από τα Ισπανικά Α.Χ.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΤΑ 7 Μαύρα Βιβλία του Καρλ Γιουνγκ

Ο Κόσμος της Ψυχανάλυσης και η κάθοδος στο υποσυνείδητο: «Μακάριοι οι τρελοί», μου είπε κάποτε ένας φίλος ψυχοθεραπευτής, «γιατί αυτοί έχουν τη μεγαλύτερη πιθανότητα να βρουν τελικά την άκρη». Αυτό που εννοούσε, είναι ότι οι άνθρωποι που ο νους τους βασανίζει σε σημείο να τους κάνει το βίο αβίωτο, είναι πιο πιθανό να ξεκινήσουν να εξετάζουν τα πράγματα σε βάθος μέχρι να βγάλουν άκρη με τον εαυτό τους. Από την άλλη, όσοι νοιώθουν πνευματικά σταθεροί, είναι πολύ πιθανό να συνεχίσουν απλά τη ζωή τους χωρίς ποτέ να νιώσουν επιτακτική την ανάγκη να καταδυθούν βαθύτερα στο τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος. Ένας από αυτούς τους ανθρώπους, που ο πόνος τους οδήγησε σε ένα μακρινό και βαθύ ταξίδι στα νερά του υποσυνείδητου, ήταν ο Καρλ Γιουνγκ, ο διάσημος Ελβετός ψυχαναλυτής και ψυχίατρος. Ο Γιουνγκ υπήρξε ο θεμελιωτής της αναλυτικής ψυχολογίας αλλά για πολλούς σήμερα θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους του δυτικού πολιτισμού, επειδή συνδύασε την επιστήμη της ψυχανάλυσ...

Ο Εσταυρωμένος Χριστός με δύο δωρητές, El Greco

Ο Κόσμος  της Ζωγραφικής σε συνδυασμό με το θρησκευτικό συναίσθημα του Κόσμου των Ανθρώπων δημιουργεί αθάνατα έργα τέχνης, όπως ο πίνακας ζωγραφικής, Cristo Crucificado con dos donantes( Ο Εσταυρωμένος Χριστός με δύο δωρητές) ένας από τους  πίνακες του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου (El Greco) που χαρακτηρίζεται για την πρωτοτυπία του. Ο πίνακας δημιουργήθηκε γύρω στο 1590 και σήμερα βρίσκεται στο Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι. Τον πίνακα παρήγγειλε το ένα από τα δύο πρόσωπα που βρίσκονται δεξιά και αριστερά από τον Σταυρό, με το σκοπό να τοποθετηθεί σε ένα μοναστήρι στο Τολέδο. Ο πίνακας χαρακτηρίζεται για την πρωτοτυπία του. Το πρώτο πρωτότυπο χαρακτηριστικό του έργου είναι οι δύο δωρητές, οι οποίοι βρίσκονται τοποθετημένοι εκεί που παραδοσιακά έπρεπε να βρίσκονται η Μητέρα του Χριστού Μαρία και ο Απόστολος Ιωάννης. Άλλα χαρακτηριστικά είναι η χρήση ψυχρών χρωμάτων,  οι επιμήκεις μορφές, η απουσία του τοπίου, το οποίο αντικαθίσταται από σύννεφα σε κίνηση, που φέρνουν...

Η στοιχειωμένη μονοκατοικία της Άμφισσας

Ο Κόσμος των εγκλωβισμένων ψυχών, μας ταξιδεύει στην Άμφισσα όπου σε μία μονοκατοικία λέγεται ότι συμβαίνουν έντονα παραφυσικά φαινόμενα. Αλήθεια ή δημιούργημα της ανθρώπινης φαντασίας; Κραυγές μέσα στη νύχτα, κοριτσάκια που βολτάρουν στα δωμάτια κι εξαφανίζονται, έπιπλα που κινούνται μόνα τους. Η ιστορία του εγκαταλελειμμένου σπιτιού της οδού Γιδογιάννου στην Άμφισσα ξεκινάει από το 1940 και συνεχίζεται ακόμη και σήμερα. Όλοι στην περιοχή μιλούν για τη στοιχειωμένη μονοκατοικία Είναι ίσως το πιο γνωστό στοιχειωμένο σπίτι της Στερεάς Ελλάδας. Η ερειπωμένη μονοκατοικία της οδού Γιδογιάννου, αριθμός 13 (συμβολικός δεν νομίζετε;) είναι γεμάτη από μακάβριες ιστορίες που εδώ και δεκαετίες είναι γνωστές σε όλους τους κατοίκους της Άμφισσας. Το συγκεκριμένο σπίτι δεν βρίσκεται σε κάποιο απόμερο μέρος της πόλης, ίσα ίσα που σε πολύ κοντινή απόσταση υπάρχουν πολυσύχναστα στέκια. Όμως οι θρύλοι που το ακολουθούν είναι τέτοιοι που οι κάτοικοι αλλά και οι επισκέπτες προσπαθούν να ...

Σταχτοπούτα: η Μεταμόρφωση και ο Χορός

Ο συμβολικός Κόσμος των παραμυθιών: Σταχτοπούτα: η Μεταμόρφωση και ο Χορός Για να μπορέσει η Σταχτοπούτα να πάει στον χορό και να συναντήσει τον Πρίγκηπα, ποντίκια και σαύρες μεταμορφώνονται σε άλογα. Και τα δύο αυτά όντα ζουν σε σκοτεινά μέρη και επομένως έχουν φιλικές σχέσεις με τις υποχθόνιες δυνάμεις που συναντάμε στο τζάκι. Και τα δύο υπακούν στον Σμινθέα Απόλλωνα, βασιλιά των Ποντικιών, και τώρα μετατρέπονται στα χρυσά ή άσπρα άλογά του. Είναι επίσης αφιερωμένα στον Ρούντρα, τον Βεδικό θεό που σχετίζεται με τα ποντίκια. Η παραλλαγή του Περρώ μετατρέπει μια κολοκύθα σε άμαξα, όμως σε άλλες πηγές συναντάμε όλο και πιο ενδιαφέροντα μέσα μεταφοράς. Με τα πόδια, μέσα σ' ένα αμαξάκι με δούλους ν' ακολουθούν, σε μια μεγάλη άμαξα με έξι άλογα με δούλους και υπηρέτες ν' ακολουθούν, και τέλος, με ακόμα μεγαλύτερη χλιδή. Η κολοκύθα εμφανίζεται σε δύο ακόμα παραλλαγές. Στη σουηδική, όπου η κολοκύθα μετατρέπεται σε άμαξα, τα ποντίκια σε άλογα και οι κάμπιες σε υπηρέτε...

Ηνίοχος: το σαγηνευτικό βλέμμα του αγάλματος των Δελφών

Ο Κόσμος της Αρχαιότητας μέσα από τα μάτια του αγάλματος του Ηνίοχου, στα οποία ο δημιουργός του έχει αποθανατίσει τον θρίαμβο της νίκης.  Κάποιοι από τους μεγαλύτερους μελετητές του κόσμου υποστηρίζουν ότι «τα μάτια του Ηνίοχου μαγνητίζουν». Το περίοπτο άγαλμα, με το μοναδικό βλέμμα έχει μια δική του, αποκλειστική, αίθουσα στο Μουσείο των Δελφών. Δεν αρκεί μια περαστική ματιά για να το δεις. Πρέπει να σταθείς, κοιτάζοντάς το προσεκτικά απ' όλες τις πλευρές, θαυμάζοντας ένα πλήθος από λεπτομέρειες στο σώμα και στον περίτεχνο, χάλκινο χιτώνα του. Τα μάτια του Ηνίοχου μοιάζουν ζωντανά. Ίσως, κανένα άλλο άγαλμα δεν δίνει αυτή τη μοναδική. Λένε ότι στο πρόσωπό του έχει αιχμαλωτιστεί η στιγμή αμέσως μετά τη νίκη και η ικανοποίηση του νικητή, χωρίς να έχει σβήσει ακόμη από την έκφραση του προσώπου η ένταση, αλλά και η αυτοσυγκέντρωση που απαιτούσε ο αγώνας, με το τέθριππο. Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα γλυπτά της αρχαίας ελληνικής τέχνης της πρώιμης κλασικής εποχής....

Σταχτοπούτα: οι Άσχημες Αδελφές και η Μητριά

Ο συμβολικός Κόσμος των παραμυθιών: Σταχτοπούτα: οι Άσχημες Αδελφές και η Μητριά Οι αδελφές της Σταχτοπούτας, που συχνά αναφέρονται σαν οι Άσχημες Αδελφές, δεν είναι πάντα εξωτερικά άσχημες. Σε μερικές παραλλαγές είναι πολύ όμορφες εξωτερικά αλλά φανερώνουν μιαν εσωτερική και πνευματική ασχήμια. Στη γερμανική παραλλαγή έχουν "όμορφο πρόσωπο αλλά κακή καρδιά" και αντιπροσωπεύουν τις δυνάμεις του κακού που βρίσκονται στην αγένεια, την απληστία, τη ζήλεια και τη ματαιοδοξία. Η μητριά αντιπροσωπεύει τη σκοτεινή και καταστροφική όψη της γυναικείας φύσης, που σε άλλα παραμύθια τη βλέπουμε στην κακιά μάγισσα. Οι μητριές, όπως αυτές της Σταχτοπούτας και της Χιονάτης, συμβολίζουν ακόμη τον Χαμένο Παράδεισο και τη σκληρή πραγματικότητα ενός κόσμου, στον οποίο το άτομο αντιμετωπίζει αυτή τη σκοτεινή πλευρά της Μεγάλης Μητέρας. Σε μερικές παραλλαγές, η νεκρή μητέρα της Σταχτοπούτας παίζει έναν σημαντικό ρόλο. Εμφανίζεται στην κόρη της δίνοντάς της μαγικά ξόρκια, ή εμφανίζετα...

Νέα τροπή στην υπόθεση εξαφάνισης του Βραζιλιάνου φοιτητή Bruno Borges

Ο παράξενος Κόσμος του  Bruno Borges  εξακολουθεί να καλύπτεται, ακόμα και σήμερα, από ένα πέπλο μυστηρίου. Αν και, σύμφωνα με την αστυνομία, στοιχεία που προέκυψαν από καταθέσεις μαρτύρων δίνουν μία νέα τροπή στην εξαφάνιση του Βραζιλιάνου φοιτητή, του οποίου η τύχη αγνοείται από τις 27 Απριλίου 2017. Αυξάνει το μυστήριο γύρω από την εξαφάνιση του νεαρού Βραζιλιάνου φοιτητή, Bruno Borges,που άφησε  κρυπτογραφημένα μηνύματα. Η περίεργη υπόθεση του  νεαρού Βραζιλιάνου που άφησε 14 βιβλία γραμμένα σε μία κρυπτογραφημένη γλώσσα και διάφορα κρυφά μηνύματα στο δωμάτιό του μπορεί να πλησιάζει στη λύση της. Προηγούμενο άρθρο με λεπτομέρειες για την εξαφάνιση του Bruno Borges,  εδώ Πέρα από το ενδιαφέρον για την τύχη του νεαρού άνδρα, η περίπτωσή του προκάλεσε μεγάλη περιέργεια στον κόσμο,εξαιτίας  των αινιγμάτων που ο Bruno Borges, ένας φοιτητή της ψυχολογίας  24 χρόνων, άφησε πριν εξαφανιστεί χωρίς να αφήσει  ίχνος. Bruno Borges ...

Ο Δίας και οι κεραυνοί του

Ο Κόσμος της μυθολογίας μας κάνει λόγο για τα όπλα του Δία: τον κεραυνό τη βροντή και την αστραπή: Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, οι Κύκλωπες, που ήταν φυλακισμένοι στα Τάρταρα, χάρισαν στον Δία τον κεραυνό, την βροντή και την αστραπή. Ο Δίας τους ελευθέρωσε και με τη βοήθειά τους νίκησε στην Τιτανομαχία τον Κρόνο και τους Τιτάνες και έτσι κατέλαβε την εξουσία. Κατασκευαστής των κεραυνών ήταν ο Ήφαιστος. Με τους κεραυνούς  τιμωρούσε θεούς και ανθρώπους. Πολλές φορές, όμως, ο Δίας χρησιμοποιούσε τους κεραυνούς όχι μόνο για να τιμωρήσει, αλλά και για να δώσει λύσεις.

Ο "Άγγελος της θλίψης", γλυπτό του William Wetmore Story

Ο Κόσμος της γλυπτικής, εκφράζεται μέσα από την αγάπη και την θλίψη και δημιουργεί ένα έργο τέχνης που από τον 19ο αιώνα  μέχρι και σήμερα συγκινεί και γίνεται πηγή έμπνευσης και δημιουργίας: ο "Άγγελος της θλίψης", γλυπτό του William Wetmore Story. Ο William Wetmore Story, από τις ΗΠΑ, ήταν γλύπτης που απόκτησε μεγάλη φήμη, όταν το 1895 δημιούργησε έναν άγγελο, με τα ίδια του τα χέρια, με πόνο στην ψυχή και δάκρυα στα μάτια, προς τιμήν της αποβιώσασας συζύγου του, Emelyn Story, την οποία υπεραγαπούσε. Ο William Wetmore Story γεννήθηκε στο Σάλεμ της Μασαχουσέτης στις 12 Φεβρουαρίου του 1819. Ήταν επίσης, κριτικός τέχνης, ποιητής και εκδότης. Σπούδασε δικηγορία στο Χάρβαρντ αλλά τον κέρδισε  η γλυπτική. Το γλυπτό, που δημιούργησε για να κοσμήσει το τάφο της συζύγου του, ονομάστηκε  "Άγγελος της θλίψης"  και βρίσκεται στο Προτεσταντικό Νεκροταφείο της Ρώμης όπου σήμερα βρίσκονται τόσο τα οστά της  Emelyn Story όσο και του ιδίου. Ο ...

Σταχτοπούτα: το Τζάκι και ο συμβολισμός του

Στον Κόσμο των παραμυθιών οι ήρωες και οι ηρωίδες παλεύουν για να ανακαλύψουν την πραγματική τους δύναμη και τον εσωτερικό τους κόσμο για να φθάσουν, έτσι, στην ωριμότητα. Κάθε παραμύθι έχει τους δικούς του αρχετυπικούς συμβολισμούς. Η Σταχτοπούτα είναι ένα παραμύθι παγκοσμίως γνωστό. Η Jean C. Cooper, στο βιβλίο της:   Fairy Tales. Allegories of the Inner Life ( Ο Θαυμαστός Κόσμος των Παραμυθιών. Αλληγορίες της Εσωτερικής Ζωής. Πορεία προς την Ωριμότητα ,μετφρ. Θύμης Μαλαμόπουλος, Εκδ. Θυμάρι, Αθήνα,1983) αναλύει, μεταξύ άλλων, και τον αρχετυπικό συμβολισμό του παραμυθιού της Σταχτοπούτας, αρχής γενομένης από το "τζάκι": Η Σταχτοπούτα "Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας άντρας που παντρεύτηκε δύο φορές. Από την πρώτη γυναίκα του απόκτησε μια κόρη. Η Έλλα πήρε από την μητέρα της και ήταν γλυκειά κι ευγενική..." Έτσι αρχίζει ο Έντμοντ Ντουλάκ τη γαλλική διασκευή του πιο γνωστού παραμυθιού στον κόσμο. Τον περασμένο αιώνα(19ο), η Marian Roalfe Cox (1860–1916)...

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Σε 24 ώρες