Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πατέρα, είσαι εδώ;

Ο Κόσμος των παράξενων φαινομένων, που παρουσιάζονται σε κατοικίες ή ανθρώπους μετά την απώλεια αγαπημένων τους προσώπων, έχει να μας διηγηθεί πολλές και παράδοξες ιστορίες για τις οποίες δεν δόθηκε ποτέ καμία εξήγηση. Ανάλογη είναι και η ιστορία ενός κοριτσιού που βίωσε περίεργες και μη αναμενόμενες εμπειρίες μετά την αναχώρηση του πατέρα της από τον τρισδιάστατο κόσμο μας.  ΠΑΤΕΡΑ, ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ; Ένα κορίτσι, του οποίου ο πατέρας πέθανε πριν κάποια χρόνια,   διαβεβαιώνει ότι δύο μέρες μετά το τραγικό συμβάν άρχισαν να συμβαίνουν περίεργα φαινόμενα   στο σπίτι της. Σύμφωνα με διηγήσεις της μία μέρα που βρισκόταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι των γονέων της ένιωσε ότι κάποιος την χάιδευε στο πρόσωπο. Κάθε φορά που βρισκόταν μόνη, ακουγόντουσαν θόρυβοι σε όλο το σπίτι. Κανένας δεν την πίστευε αλλά, όταν μία μέρα που η μικρή ξαδέρφη της έμεινε μαζί της, και αναγκάστηκαν να φύγουν από το σπίτι γιατί η μικρούλα φοβήθηκε από τους παράξενου θορύβους, άρχισαν να την πιστεύουν. Η τηλεόραση του δωματίο

Perry Fawcett, ένας αληθινός Ιντιάνα Τζόουνς

Ο περιπετειώδης Κόσμος του στρατιωτικού και εξερευνητή Perry Fawcett, τον οδήγησε στον Κόσμο των προσώπων που εξαφανίζονται, μυστηριωδώς, και κανένας δεν μαθαίνει ποτέ κάτι για την τύχη τους.

 "Είναι απαραίτητο να μην έχετε φόβο για την  αποτυχία ..".

Είναι οι τελευταίες λέξεις που τηλεγράφησε ο Percival Harrison Fawcett (1867-1925) αποχαιρετώντας τη γυναίκα του, στις 29 Μαΐου 1925. Σχεδίαζε  να ξεκινήσει την τελευταία μεγάλη περιπέτεια του, η οποία τελικά θα μετατρεπόταν σε ένα από τα πιο ανεξιχνίαστα μυστήρια  στα χρονικά των ταξιδιών εξερεύνησης, από ένα καταυλισμό  στο Mato Grosso. Μαζί με  το γιο του Jack και τον φίλο του, Raleigh Rimell, εξαφανίστηκαν κάτω από άγνωστες συνθήκες, ενώ έψαχναν  μία  χαμένη πόλη του χειρογράφου 512 στην  ανεξερεύνητη ζούγκλα της Βραζιλίας, τη χαμένη πόλη που ονομάζεται «Ζ»
Χειρόγραφο 512
.

Γεννήθηκε στην Torquay (Αγγλία) και, εκτός από εξερευνητής  ήταν και στρατιωτικός. Κληρονόμησε το ενδιαφέρον του για την περιπέτεια, από τον πατέρα του, που ήταν μέλος της Βασιλικής Γεωγραφικής Εταιρείας . Εργάστηκε για τις μυστικές υπηρεσίες στη Βόρεια Αφρική, όπου έμαθε την τέχνη του τοπογράφου. Το 1906 έκανε την πρώτη αποστολή του στην Νότια Αμερική για να χαρτογραφήσει την περιοχή της ζούγκλας στα σύνορα μεταξύ της Βραζιλίας και της Βολιβίας με σκοπό τον καθορισμό των συνόρων μεταξύ των δύο χωρών.Μεταξύ 1906 και 1924 έκανε επτά αποστολές, αλλά επέστρεψε στη Βρετανία για να συμμετάσχει, ως εθελοντής, στο Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.Στην Ευρώπη ο ίδιος είπε στους συναδέλφους του, αυτό που είδε στην περιοχή του Αμαζονίου: γιγάντια Ανακόντα , μυστηριώδη ζώα, αφιλόξενες φυλές ...

Καλός γνώστης της αρχαιολογίας της περιοχής έδειξε πάντα ενδιαφέρον για παλιές ιστορίες που έλεγαν οι ντόπιοι για μια χαμένη πόλη στη ζούγκλα της Βραζιλίας. Σε μια περίπτωση, ο συγγραφέας και τυχοδιώκτης, Sir H. Rider Haggart του δώρισε ένα είδωλο από μαύρη πέτρα, με μυστηριώδη γλυπτά σημάδια και αμέσως μετά, έφτασε στα αυτιά του ότι ένας άνδρας που ονομαζόταν Francisco Raposo το 1743 είχε βρει μία Χαμένη Πόλη ψάχνοντας για τα ορυχεία Muribeca .

Η έρευνά του τον οδήγησε να διαβάσει ένα έγγραφο γραμμένο από τον Canon J. C. Barbosa ο οποίος στο έγγραφο περιγράφει με μεγάλη λεπτομέρεια εξερευνητική αποστολή του Raposo: το πως έστειλε την είδηση για την πόλη στον Αντιβασιλέα, Luis Peregrino de Carvalho Menezes της Athaide, αλλά και για το γεγονός ότι δεν έλαβε απάντηση που είχε ως αποτέλεσμα η ιστορία του Raposo να πέσει στη λήθη.

Μετά την απόκτηση ενός παλιού χάρτη - που σήμερα βρίσκεται στο τμήμα, «σπάνια έργα» της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ρίο ντε Τζανέιρο - της τότε άγνωστης περιοχής του Mato Grosso, νοτιοδυτικά της Βραζιλίας, όπου έδειχνε μία πόλη χωρίς όνομα, ο Fawcett δεν αμφέβαλλε, ότι η πόλη ήταν μία από τις χαμένες πόλεις της Βραζιλίας, απομεινάρια ενός αρχαίου πολιτισμού, της Ατλαντίδας. Έτσι, χωρίς να χάσει χρόνο, οργάνωσε γρήγορα μία αποστολή, η οποία θα ήταν και η τελευταία του.

Όπως είπαμε και παραπάνω, ήταν καλός γνώστης της περιοχής και ήξερε ότι θα μπορούσε να ταξιδέψει γρηγορότερα και να περάσει όσο το δυνατόν περισσότερο απαρατήρητος ανάμεσα στη φυλές της ζούγκλας- που δεν είχαν έρθει σε επαφή με τον λευκό άνθρωπο-, αν συνοδευόταν  από λίγους άνδρες. Αυτός είναι και  ο λόγος για τον οποίο επέλεξε το γιο του και τον φίλο του για την περιπέτεια, αλλά ... τίποτα δεν είναι γνωστό για το τι  συνέβη όταν μπήκαν βαθιά  μέσα στο δάσος.

Πριν από την αναχώρηση, άφησε σαφείς οδηγίες ότι αν δεν επέστρεφαν , δεν θα έπρεπε να σταλούν αποστολές  διάσωσης, γιατί και οι διασώστες θα  είχαν την ίδια τύχη, αλλά αντίθετα από την επιθυμία του δημιουργήθηκαν περισσότερες από 13 αποστολές διάσωσης, στις οποίες πέθαναν κατά τη διάρκεια των προσπαθειών,  εκατό από τους διασώστες.

Για δεκαετίες παρέμεινε ζωντανή η μυστηριώδης εξαφάνιση του. Ο Fawcett βρήκε την  χαμένη πόλη; Κατέληξε να πεθάνει εξ αιτίας των Ινδιάνων της περιοχής; Έχασε τη μνήμη του περνώντας  το υπόλοιπο της ζωής του ως επικεφαλής μιας φυλής κανιβάλων; .. Όλα ήταν φήμες.
Orlando Villas και οι Ινδιάνοι Kalapalo, μπροστά στα υποτιθέμενα
οστά του Perry Fawcett

Το 1927 βρέθηκε  πινακίδα, που ανήκε σε μία ινδιάνικη φυλή, και η οποία περιείχε το όνομά του, και το 1933 βρέθηκε πυξίδα του από θεοδόλιθο. Το 1951, ο Βραζιλιάνος Orlando Vilas Boas , δήλωσε ότι ο Calapo, αρχηγός μιας φυλής, υποστήριξε ότι είχαν  δολοφονηθεί εξερευνητές και ότι γνώριζε που βρίσκονταν τα  λείψανα τους. Όμως, αργότερα,  μια περαιτέρω ανάλυση έδειξε ότι τα οστά δεν ανήκαν στον Fawcett. Το 1998, ο Άγγλος εξερευνητής Benedict Allen πήγε να συναντήσει τους Ινδιάνους Kalapalo σε μια αποστολή που οργανώθηκε από το BBC, διότι σύμφωνα με τον Vilas Boas, αυτή η φυλή είχε παραδεχτεί τη δολοφονία τριών μελών της αποστολής της Fawcett. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης με τον Vajuvi, έναν από τους γέροντες της φυλής, διαπιστώθηκε ότι ούτε αυτή η φήμη δεν ήταν αληθινή.

Ένα από τα ταξίδια του Perry Fawcett ενέπνευσε Arthur Conan Doyle να γράψει το μυθιστόρημά του The Lost World, αλλά και η περιπετειώδης ζωή του ήταν το αντικείμενο για αμέτρητα ντοκιμαντέρ, και για άλλα βιβλία και μυθιστορήματα. Λένε ότι ήταν το πρότυπο για την δημιουργία του φανταστικού αρχαιολόγου- ήρωα, Indiana Jones , οπότε νομίζω, δικαίως, μπορούμε να πούμε ότι ο Perry Fawcett είναι ο πραγματικός Ιντιάνα Τζόουνς.
Francisco Javier Tostado
Απόδοση από τα Ισπανικά Α.Χ.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΤΑ 7 Μαύρα Βιβλία του Καρλ Γιουνγκ

Ο Κόσμος της Ψυχανάλυσης και η κάθοδος στο υποσυνείδητο: «Μακάριοι οι τρελοί», μου είπε κάποτε ένας φίλος ψυχοθεραπευτής, «γιατί αυτοί έχουν τη μεγαλύτερη πιθανότητα να βρουν τελικά την άκρη». Αυτό που εννοούσε, είναι ότι οι άνθρωποι που ο νους τους βασανίζει σε σημείο να τους κάνει το βίο αβίωτο, είναι πιο πιθανό να ξεκινήσουν να εξετάζουν τα πράγματα σε βάθος μέχρι να βγάλουν άκρη με τον εαυτό τους. Από την άλλη, όσοι νοιώθουν πνευματικά σταθεροί, είναι πολύ πιθανό να συνεχίσουν απλά τη ζωή τους χωρίς ποτέ να νιώσουν επιτακτική την ανάγκη να καταδυθούν βαθύτερα στο τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος. Ένας από αυτούς τους ανθρώπους, που ο πόνος τους οδήγησε σε ένα μακρινό και βαθύ ταξίδι στα νερά του υποσυνείδητου, ήταν ο Καρλ Γιουνγκ, ο διάσημος Ελβετός ψυχαναλυτής και ψυχίατρος. Ο Γιουνγκ υπήρξε ο θεμελιωτής της αναλυτικής ψυχολογίας αλλά για πολλούς σήμερα θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους του δυτικού πολιτισμού, επειδή συνδύασε την επιστήμη της ψυχανάλυσ

Η στοιχειωμένη μονοκατοικία της Άμφισσας

Ο Κόσμος των εγκλωβισμένων ψυχών, μας ταξιδεύει στην Άμφισσα όπου σε μία μονοκατοικία λέγεται ότι συμβαίνουν έντονα παραφυσικά φαινόμενα. Αλήθεια ή δημιούργημα της ανθρώπινης φαντασίας; Κραυγές μέσα στη νύχτα, κοριτσάκια που βολτάρουν στα δωμάτια κι εξαφανίζονται, έπιπλα που κινούνται μόνα τους. Η ιστορία του εγκαταλελειμμένου σπιτιού της οδού Γιδογιάννου στην Άμφισσα ξεκινάει από το 1940 και συνεχίζεται ακόμη και σήμερα. Όλοι στην περιοχή μιλούν για τη στοιχειωμένη μονοκατοικία Είναι ίσως το πιο γνωστό στοιχειωμένο σπίτι της Στερεάς Ελλάδας. Η ερειπωμένη μονοκατοικία της οδού Γιδογιάννου, αριθμός 13 (συμβολικός δεν νομίζετε;) είναι γεμάτη από μακάβριες ιστορίες που εδώ και δεκαετίες είναι γνωστές σε όλους τους κατοίκους της Άμφισσας. Το συγκεκριμένο σπίτι δεν βρίσκεται σε κάποιο απόμερο μέρος της πόλης, ίσα ίσα που σε πολύ κοντινή απόσταση υπάρχουν πολυσύχναστα στέκια. Όμως οι θρύλοι που το ακολουθούν είναι τέτοιοι που οι κάτοικοι αλλά και οι επισκέπτες προσπαθούν να

Enuma Elish: Το βαβυλωνιακό Ποίημα της Δημιουργίας

Ο βαβυλωνιακός κόσμος μας διηγείται τη δική του εκδοχή για την Δημιουργία του Κόσμου, στο Enuma Elish (Ενούμα Έλις), το  Ποίημα της Δημιουργίας. Περιγραφή του Enuma Elish Γνωστό, επίσης, ως Ποίημα της Δημιουργίας , το Enuma Elish , είναι μια ποιητική σύνθεση βαβυλωνιακής προέλευσης, αποτελούμενη από επτά πινακίδες σφηνοειδούς γραφής, από, περίπου, εκατόν δεκαπέντε έως εκατόν εβδομήντα σειρές, που  χρονολογούνται από τον 18ο ή 17ο αιώνα π.Χ. Σύμφωνα με τους ιστορικούς, αυτό το έργο, που προέρχεται από την Βαβυλώνα, βρέθηκε ανάμεσα στα ερείπια της βιβλιοθήκης του Ασσουρμπανιπάλ, που βρισκόταν στην αρχαία πόλη Νινευή. Οι ειδικοί λένε ότι είναι μια μυθολογική ιστορία που προτίθεται να διηγηθεί τη δημιουργία του γνωστού κόσμου. Η θεματολογία του Enuma Elish Η πλοκή αυτού του μύθου, αρχίζει να εξελίσσεται χρονικά σε μία εποχή πριν από τη δημιουργία της ανθρωπότητας, που περιγράφεται ως η στιγμή που ο ουρανός και η γη δεν είχαν ακόμα ένα όνομα. Σύμφωνα

Σταχτοπούτα: οι Άσχημες Αδελφές και η Μητριά

Ο συμβολικός Κόσμος των παραμυθιών: Σταχτοπούτα: οι Άσχημες Αδελφές και η Μητριά Οι αδελφές της Σταχτοπούτας, που συχνά αναφέρονται σαν οι Άσχημες Αδελφές, δεν είναι πάντα εξωτερικά άσχημες. Σε μερικές παραλλαγές είναι πολύ όμορφες εξωτερικά αλλά φανερώνουν μιαν εσωτερική και πνευματική ασχήμια. Στη γερμανική παραλλαγή έχουν "όμορφο πρόσωπο αλλά κακή καρδιά" και αντιπροσωπεύουν τις δυνάμεις του κακού που βρίσκονται στην αγένεια, την απληστία, τη ζήλεια και τη ματαιοδοξία. Η μητριά αντιπροσωπεύει τη σκοτεινή και καταστροφική όψη της γυναικείας φύσης, που σε άλλα παραμύθια τη βλέπουμε στην κακιά μάγισσα. Οι μητριές, όπως αυτές της Σταχτοπούτας και της Χιονάτης, συμβολίζουν ακόμη τον Χαμένο Παράδεισο και τη σκληρή πραγματικότητα ενός κόσμου, στον οποίο το άτομο αντιμετωπίζει αυτή τη σκοτεινή πλευρά της Μεγάλης Μητέρας. Σε μερικές παραλλαγές, η νεκρή μητέρα της Σταχτοπούτας παίζει έναν σημαντικό ρόλο. Εμφανίζεται στην κόρη της δίνοντάς της μαγικά ξόρκια, ή εμφανίζετα

Εδιμβούργο: Η σκοτεινή πλευρά της παραμυθένιας πόλης

Ο κόσμος των πνευμάτων και του υπερφυσικού έχει απλώσει το πέπλο του πάνω από την Σκωτία εδώ και αιώνες. Οι περισσότεροι έχουν συνδέσει την περιοχή με την Λίμνη του Λόχ Νες και τις ιστορίες για το τέρας που μερικοί υποστηρίζουν πως κρύβεται μέσα στα σκοτεινά νερά της. Ωστόσο, οι περισσότερες πόλεις και χωριά έχουν κάποια ιστορία φαντασμάτων, που έχει περάσει από γενιά σε γενιά, να διηγηθούν. Η παραμυθένια πρωτεύουσα της Σκωτίας, το Εδιμβούργο, δεν αποτελεί εξαίρεση καθώς θεωρείται μια από τις πιο στοιχειωμένες πόλεις στο Ηνωμένο Βασίλειο. Πίσω από την παραμυθένια ομορφιά τα αρχαία, τα στενά δρομάκια της παλιάς πόλης κρύβουν τρομακτικούς μύθους και ιστορίες φαντασμάτων. Η πλούσια ιστορία της πόλης και οι αναφορές περί παράξενης και υπερφυσικής δραστηριότητας έχουν προκαλέσει μεγάλο ενδιαφέρον για τους κυνηγούς φαντασμάτων και τους ατρόμητους λάτρεις μεταφυσικών φαινομένων από όλο τον κόσμο. Μάλιστα, αν κάποιος κάνει μια γρήγορη έρευνα στο διαδίκτυο πριν επισκεφτεί τη σκωτσέ

Σταχτοπούτα: το Τζάκι και ο συμβολισμός του

Στον Κόσμο των παραμυθιών οι ήρωες και οι ηρωίδες παλεύουν για να ανακαλύψουν την πραγματική τους δύναμη και τον εσωτερικό τους κόσμο για να φθάσουν, έτσι, στην ωριμότητα. Κάθε παραμύθι έχει τους δικούς του αρχετυπικούς συμβολισμούς. Η Σταχτοπούτα είναι ένα παραμύθι παγκοσμίως γνωστό. Η Jean C. Cooper, στο βιβλίο της:   Fairy Tales. Allegories of the Inner Life ( Ο Θαυμαστός Κόσμος των Παραμυθιών. Αλληγορίες της Εσωτερικής Ζωής. Πορεία προς την Ωριμότητα ,μετφρ. Θύμης Μαλαμόπουλος, Εκδ. Θυμάρι, Αθήνα,1983) αναλύει, μεταξύ άλλων, και τον αρχετυπικό συμβολισμό του παραμυθιού της Σταχτοπούτας, αρχής γενομένης από το "τζάκι": Η Σταχτοπούτα "Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας άντρας που παντρεύτηκε δύο φορές. Από την πρώτη γυναίκα του απόκτησε μια κόρη. Η Έλλα πήρε από την μητέρα της και ήταν γλυκειά κι ευγενική..." Έτσι αρχίζει ο Έντμοντ Ντουλάκ τη γαλλική διασκευή του πιο γνωστού παραμυθιού στον κόσμο. Τον περασμένο αιώνα(19ο), η Marian Roalfe Cox (1860–1916)

Σταχτοπούτα: η Μεταμόρφωση και ο Χορός

Ο συμβολικός Κόσμος των παραμυθιών: Σταχτοπούτα: η Μεταμόρφωση και ο Χορός Για να μπορέσει η Σταχτοπούτα να πάει στον χορό και να συναντήσει τον Πρίγκηπα, ποντίκια και σαύρες μεταμορφώνονται σε άλογα. Και τα δύο αυτά όντα ζουν σε σκοτεινά μέρη και επομένως έχουν φιλικές σχέσεις με τις υποχθόνιες δυνάμεις που συναντάμε στο τζάκι. Και τα δύο υπακούν στον Σμινθέα Απόλλωνα, βασιλιά των Ποντικιών, και τώρα μετατρέπονται στα χρυσά ή άσπρα άλογά του. Είναι επίσης αφιερωμένα στον Ρούντρα, τον Βεδικό θεό που σχετίζεται με τα ποντίκια. Η παραλλαγή του Περρώ μετατρέπει μια κολοκύθα σε άμαξα, όμως σε άλλες πηγές συναντάμε όλο και πιο ενδιαφέροντα μέσα μεταφοράς. Με τα πόδια, μέσα σ' ένα αμαξάκι με δούλους ν' ακολουθούν, σε μια μεγάλη άμαξα με έξι άλογα με δούλους και υπηρέτες ν' ακολουθούν, και τέλος, με ακόμα μεγαλύτερη χλιδή. Η κολοκύθα εμφανίζεται σε δύο ακόμα παραλλαγές. Στη σουηδική, όπου η κολοκύθα μετατρέπεται σε άμαξα, τα ποντίκια σε άλογα και οι κάμπιες σε υπηρέτε

Ο Εσταυρωμένος Χριστός με δύο δωρητές, El Greco

Ο Κόσμος  της Ζωγραφικής σε συνδυασμό με το θρησκευτικό συναίσθημα του Κόσμου των Ανθρώπων δημιουργεί αθάνατα έργα τέχνης, όπως ο πίνακας ζωγραφικής, Cristo Crucificado con dos donantes( Ο Εσταυρωμένος Χριστός με δύο δωρητές) ένας από τους  πίνακες του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου (El Greco) που χαρακτηρίζεται για την πρωτοτυπία του. Ο πίνακας δημιουργήθηκε γύρω στο 1590 και σήμερα βρίσκεται στο Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι. Τον πίνακα παρήγγειλε το ένα από τα δύο πρόσωπα που βρίσκονται δεξιά και αριστερά από τον Σταυρό, με το σκοπό να τοποθετηθεί σε ένα μοναστήρι στο Τολέδο. Ο πίνακας χαρακτηρίζεται για την πρωτοτυπία του. Το πρώτο πρωτότυπο χαρακτηριστικό του έργου είναι οι δύο δωρητές, οι οποίοι βρίσκονται τοποθετημένοι εκεί που παραδοσιακά έπρεπε να βρίσκονται η Μητέρα του Χριστού Μαρία και ο Απόστολος Ιωάννης. Άλλα χαρακτηριστικά είναι η χρήση ψυχρών χρωμάτων,  οι επιμήκεις μορφές, η απουσία του τοπίου, το οποίο αντικαθίσταται από σύννεφα σε κίνηση, που φέρνουν στο νου το σκ

Κρατευτής: το προϊστορικό σκεύος μαγειρικής και η σχέση του με το σουβλάκι

Ο Κόσμος της Προϊστορίας αποκαλύπτει τα γαστρονομικά μυστικά του, επιβεβαιώνοντας ότι, το πολυσυζητημένο σουβλάκι ήταν βασική τροφή κατά την κυκλαδική και μυκηναϊκή εποχή. Το αποδεικνύει ο κρατευτής , ένα είδος μαγειρικού σκεύους  που βρέθηκε σε ανασκαφές τόσο  στη Θήρα όσο και στην Πύλο. Επίσης, περιγραφές στον Όμηρο παραπέμπουν σε αυτό. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους στην αρχαία Θήρα σε κάθε σπίτι υπήρχε η εστία, η οποία αποτελούνταν από μία λιθόκτιστη εξέδρα χαμηλού ύψους. Στην εστία έβραζαν το φαγητό μέσα σε πήλινες  χύτρες. Επίσης, έψηναν και κρέας περασμένο στους οβελούς (σουβλάκια), τους οποίους τοποθετούσαν πάνω σε πήλινα στηρίγματα, τους κρατευτές , που συνήθως ήταν σε ζευγάρια. Περιγραφές για τη συνήθεια αυτή βρίσκουμε στον Όμηρο, στην Ιλιάδα και στην Οδύσσεια. Στην Ιλιάδα στην Ραψωδία Ι, 211-214, λέει ο Όμηρος: πυρ δε Μενοιτιάδης δαίεν μέγα ισόθεο φως. αυτάρ επεί κατά πυρ εκ'αη και φλοξ εμαράνθη, ανθρακιήν στορέσας οβελούς εφύπερθε τάννυσε, πάσσε δ' αλός

Αρχαία Αίγυπτος: Ο Μεγάλος Λαβύρινθος

Ο Κόσμος της αρχαίας Αιγύπτου κρύβει πολλά μυστικά: Υπάρχουν πολλά αρχαία κείμενα που μιλούν για μια κολοσσιαία κατασκευή, μεγαλύτερη και από τις διάσημες πυραμίδες της Αιγύπτου. Πρόκειται για τον λεγόμενο “Μεγάλο Λαβύρινθο” που βρίσκεται κάτω από την άμμο της Αιγύπτου. Στο εσωτερικό του σύμφωνα με αρχαίους ιστορικούς βρίσκονται παλάτια, αίθουσες και διάδρομοι. Ένας κόσμος υπόγειος που χρονολογείται πάνω από 15.000 χρόνια.  Οι Αιγυπτιολόγοι προσπαθούν να τον εντοπίσουν, αλλά δεν τα έχουν καταφέρει. Δεν είναι γνωστές οι αιτίες της εξαφάνισης του και τώρα κανένας δεν μπορεί να τον βρει. Είναι σαν να έχει σκεπαστεί με ένα μανδύα άμμου. Πολλοί είχαν την ευκαιρία να επισκεφτούν αυτόν τον “Μεγάλο Λαβύρινθο” μέχρι τον 2ο αιώνα μ. Χ., ημερομηνία κατά την οποία εξαφανίζεται με τρόπο λίγο μυστηριώδη. Αλλά, ευτυχώς, κάποιοι μπόρεσαν να αφήσουν μαρτυρία για αυτό το κολοσσιαίο έργο.  Ανάμεσα σε αυτούς είναι ο Έλληνας Ιστορικός Ηρόδοτος από την Αλικαρνασσό, που θεωρείται ο πατέ

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Σε 24 ώρες