Ο Κόσμος των παράξενων φαινομένων, που παρουσιάζονται σε κατοικίες ή ανθρώπους μετά την απώλεια αγαπημένων τους προσώπων, έχει να μας διηγηθεί πολλές και παράδοξες ιστορίες για τις οποίες δεν δόθηκε ποτέ καμία εξήγηση. Ανάλογη είναι και η ιστορία ενός κοριτσιού που βίωσε περίεργες και μη αναμενόμενες εμπειρίες μετά την αναχώρηση του πατέρα της από τον τρισδιάστατο κόσμο μας. ΠΑΤΕΡΑ, ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ; Ένα κορίτσι, του οποίου ο πατέρας πέθανε πριν κάποια χρόνια, διαβεβαιώνει ότι δύο μέρες μετά το τραγικό συμβάν άρχισαν να συμβαίνουν περίεργα φαινόμενα στο σπίτι της. Σύμφωνα με διηγήσεις της μία μέρα που βρισκόταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι των γονέων της ένιωσε ότι κάποιος την χάιδευε στο πρόσωπο. Κάθε φορά που βρισκόταν μόνη, ακουγόντουσαν θόρυβοι σε όλο το σπίτι. Κανένας δεν την πίστευε αλλά, όταν μία μέρα που η μικρή ξαδέρφη της έμεινε μαζί της, και αναγκάστηκαν να φύγουν από το σπίτι γιατί η μικρούλα φοβήθηκε από τους παράξενου θορύβους, άρχισαν να την πιστεύουν. Η τηλεόρα...
Ο Κόσμος των γραφικών τύπων του παρελθόντος μας μιλά για ένα γραφικό Ρουμελιώτη που κατέβηκε από το χωριό του για να δει την εμπορική έκθεση που έγινε στην Αθήνα, στα πλαίσια του εορτασμού για την ηλεκτροδότηση της πρωτεύουσας, στις 18 Οκτωβρίου του 1888.
Ο Τ. Γάριος στο βιβλίο, Αθήνα και πάλι Αθήνα λέει:
Θαμπώθηκε από το τότε ιοστεφές άστυ. Την άραξε στον κήπο του Ζαππείου με το τσιγκελωτό του μουστάκι και τη λερή φουστανέλλα του. Ο Μερακλής.
Έβαφε ως τα βαθειά του γεράματα με τα προϊόντα "Μποτσιράκου" και στυλιζάριζε το μουστάκι του με άφθονη μαντέκα. Άμισθος φύλακας του κήπου και αυστηρός φρουρός της ηθικής. Άλλη παράγραφος τώρα το αν φλερτάριζε όλες τις ξερακιανές Εγγλέζες κουβερνάντες. Λέγεται πως σαν είδε κάποτε ένα ζευγαράκι να φιλιέται άναψε, φούντωσε, εβρυχύθη:
"Αλτ!
Συνέλαβον φίλημα μετ' αλλοφύλου θήλεος".
"Είναι μνηστή μου", του απάντησε ο εραστής.
Μερακλής: "Οι μνηστές και οι μνηστοί έχουν
οικίας ένθα τυρβάζουν περί τα τοσαύτα".
Εκείνη: "Έλεος κύριε Εύζωνα".
Μερακλής: "Πετρελαίους να σ' κάψη χαντακουμένο κι
απολουλούς θηλυκ' ".
...Λίγα χρόνια αργότερα τον Μερακλή τον βρήκαν πεθαμένο από το ξύλο στο ξύλινο κιόσκι της πύλης του Αδριανού που τώχε κάνει κονάκι του.
Από το βιβλίο του Τηλ. Γάριου, Αθήνα και πάλι Αθήνα, Εκδ. Γιάννης Β. Βασδέκης, Αθήνα 1984
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου