Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πατέρα, είσαι εδώ;

Ο Κόσμος των παράξενων φαινομένων, που παρουσιάζονται σε κατοικίες ή ανθρώπους μετά την απώλεια αγαπημένων τους προσώπων, έχει να μας διηγηθεί πολλές και παράδοξες ιστορίες για τις οποίες δεν δόθηκε ποτέ καμία εξήγηση. Ανάλογη είναι και η ιστορία ενός κοριτσιού που βίωσε περίεργες και μη αναμενόμενες εμπειρίες μετά την αναχώρηση του πατέρα της από τον τρισδιάστατο κόσμο μας.  ΠΑΤΕΡΑ, ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ; Ένα κορίτσι, του οποίου ο πατέρας πέθανε πριν κάποια χρόνια,   διαβεβαιώνει ότι δύο μέρες μετά το τραγικό συμβάν άρχισαν να συμβαίνουν περίεργα φαινόμενα   στο σπίτι της. Σύμφωνα με διηγήσεις της μία μέρα που βρισκόταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι των γονέων της ένιωσε ότι κάποιος την χάιδευε στο πρόσωπο. Κάθε φορά που βρισκόταν μόνη, ακουγόντουσαν θόρυβοι σε όλο το σπίτι. Κανένας δεν την πίστευε αλλά, όταν μία μέρα που η μικρή ξαδέρφη της έμεινε μαζί της, και αναγκάστηκαν να φύγουν από το σπίτι γιατί η μικρούλα φοβήθηκε από τους παράξενου θορύβους, άρχισαν να την πιστεύουν. Η τηλεόρα...

Η κατάρα του κτιρίου Dakota όπου δολοφονήθηκε ο John Lennon και γύρισε ταινία ο Roman Polanski





Ο μυστηριώδης και περίεργος Κόσμος του κτηρίου Dakota:
Το κτήριο στην Νέα Υόρκη, όπου δολοφονήθηκε ο πρώην Beatle: John Lennon  και ο Ρομάν Πολάνσκι γύρισε την ταινία. "Το Μωρό της Ρόσμαρι"  έχει μια σκοτεινή ιστορία μαγείας και θανάτου.

Στη βορειοδυτική γωνία της 72ης Οδού και το Central Park West στην πόλη της Νέας Υόρκης, στο Μανχάταν, υψώνεται το διάσημο κτίριο Ντακότα.  Χτίστηκε μεταξύ 1880 και 1884, με σαφή την επιρροή της γαλλικής αρχιτεκτονικής, αν και οι στέγες, οι εσοχές, τα μπαλκόνια και τα κιγκλιδώματα φαίνεται να αντιστοιχούν  στο γερμανικό αναγεννησιακό στυλ. Η Ντακότα είχε, αρχικά, 65 διαμερίσματα των 4-20 δωματίων, κανένα ίδιο με το άλλο, και τα οποία ήταν προσβάσιμα από σκάλες και ανελκυστήρες που βρίσκονταν  στις γωνίες του κτηρίου.

Το ιδιαίτερο  όνομά του κτηρίου οφείλεται, επειδή, υποτίθεται ότι , την εποχή που χτίστηκε, η Άνω Δυτική Πλευρά (Upper West Side) του Μανχάταν ήταν τόσο αραιοκατοικημένη και εθεωρείτο τόσο απομακρυσμένη όπως και η Πολιτεία της Ντακότα, αν και  επίσης λέγεται ότι ονομάστηκε έτσι εξαιτίας του θαυμασμού που ο ιδρυτής του ακινήτου αισθανόταν για τις Πολιτείες  και τα εδάφη της νέας βόρειο-αμερικανικής Δύσης.


Όταν το Μανχάταν άρχισε την ταχεία επέκταση του προς τον βορρά και οι τιμές των ακινήτων εκτινάχθηκαν στα ύψη, το κτίριο απέκτησε φήμη  και άρχισε κατακλύζεται από διασημότητες. Οι πιο διάσημοι μισθωτές του ήταν οι ηθοποιοί: Boris Karloff, Robert Ryan, José Ferrer, Jason Robards, Judy Garland , Lauren Bacall, η συγγραφέας: Carson Mc Cullers, ο χορευτής:  Rudolf Nureyev και οι μουσικοί:  Lennon, Bono, Marc Anthony, Sting, Paul Simon και Leonard Bernstein.

Όμως, το εντυπωσιακό κτήριο που βρίσκεται δυτικά του Central Park δεν είναι μόνο γνωστό για την φιλοξενία προσωπικοτήτων, αλλά επίσης συνδέεται στενά με υποτιθέμενες πρακτικές  μαύρης μαγείας  και  σατανισμό, . Πριν από την κατασκευή του, στην πραγματικότητα, λέγεται ότι στην περιοχή όπου κτίστηκε  το κτίριο, την εποχή που η Αμερική ήταν  βρετανική αποικία, ήταν ένας τόπος όπου συγκεντρώνονται προσκυνητές του διαβόλου. Κατά ένα περίεργο τρόπο, το ακίνητο βρίσκεται μπροστά από τα γραφεία της Εταιρείας Ψυχικών Φαινομένων της  Νέας Υόρκης (American Society for Psychical Research).

Η μαύρη ιστορία  του κτηρίου της Ντακότα  άρχισε επισήμως στις αρχές του εικοστού αιώνα, όταν ήρθε να ζήσει εκεί, ένας από τους πιο σκοτεινούς του κατοίκους:  ο Aleister Crowley, ένας διάσημος Βρετανός  αποκρυφιστής και  φιλόσοφος, ο οποίος φέρεται να πραγματοποίησε στο χώρο τελετουργίες μαύρης μαγείας, που υποτίθεται ότι  έχουν δημιουργήσει έναν πυρήνα  αρνητικών δυνάμεων που εξακολουθούν να υπάρχουν μέχρι σήμερα.

Χρόνια αργότερα θα ζούσε στο κτήριο Ντακότα  ο ηθοποιός Boris Karloff , ο οποίος έγινε διάσημος για την  αξέχαστη ερμηνεία του  στην ταινία  τρόμου: «Φρανκενστάιν». Ο Karloff, παρεμπιπτόντως, είχε συμμετάσχει σε πολλές συνεδρίες πνευματισμού στο διαμέρισμά του, όπου έκανε επίκληση σε  όλα τα είδη των βασανισμένων πνευμάτων. Λέγεται ότι μετά το θάνατο του Karloff, αρκετοί γείτονες ανέφεραν ότι είδαν το φάντασμα του ηθοποιού να περιφέρεται γύρω από το κτίριο, και άλλα τρομακτικά φαινόμενα poltergeist.

Αργότερα   ήταν ο Άγγλος  Brossau Gerald Gardner, αποκρυφιστής συγγραφέας και  πρακτικός μάγος, που εγκαταστάθηκε στο κτήριο, όταν επισκέφθηκε τη Νέα Υόρκη. Λέγεται επίσης ότι στο χώρο έκανε ένα τελετουργικό καλώντας  διάφορες σκοτεινές και κακόβουλες δυνάμεις.


Η τραγωδία του Ρομάν Πολάνσκι

Το 1967 ο Πολωνός σκηνοθέτης Ρομάν Πολάνσκι, ο οποίος είχε ήδη τραβήξει την προσοχή του Χόλιγουντ για τις ταινίες «Αποστροφή», «Η Νύχτα των Βρυκολάκων » και «Το Μαχαίρι στο νερό», επέλεξε τα εσωτερικά δωμάτια του κτιρίου Dakota για να γυρίσει  τη νέα του ταινία, «Το Μωρό της Ρόζμαρι», μια ταινία που θα γινόταν η απόλυτη κλασική ταινία τρόμου, και που εξιστορούσε πως μία αθώα γυναίκα, την οποία ενσάρκωνε η ηθοποιός Mia Farrow, επιλέχθηκε από μια ομάδα σατανιστών για να κυοφορήσει και να γεννήσει το γιο του διαβόλου. Κατά τα γυρίσματα αναφέρθηκαν πολλά περιστατικά που επηρέασαν  τα μέλη της ομάδας, όπως η νευρική κρίση που έπληξε την ηθοποιό Mia Farrow, μια κρίση που θα σήμαινε τη διάλυση του γάμου της με τον σύζυγό της, τραγουδιστή Φρανκ Σινάτρα. Λέγεται επίσης ότι ενώ γυριζόταν  η ταινία εγκαταστάθηκε στο κτίριο Ντακότα  ο Anton LaVey Szandor, ο οποίος  είχε ιδρύσει την αμερικανική σατανική εκκλησία στις 30 Απριλίου 1966, και που στη συνέχεια ανακηρύχθηκε ως Μαύρος Πάπας. Ένα από τα αξιώματα της ζωής του Szandor ήταν: «Όταν κάποιος μάθει να ρίχνει το μίσος του, σε εκείνους που το αξίζουν, ελευθερώνεται από τα μοχθηρά  συναισθήματά του και δεν χρειάζεται να ξεσπάσει την οργή του  πάνω στους ανθρώπους που αγαπά.

Καθώς τα γυρίσματα της ταινίας «Το Μωρό της Ρόσμαρι» είχαν μετατρέψει το κτήριο  Ντακότα σε πόλο έλξης, όταν  γνωστοποιήθηκαν από τον Τύπο υπονοούμενα  για την μαγική και απόκρυφη ιστορία του, διάφορες ομάδες επαγγελματιών  μαύρης μαγείας και σατανικών  λατρειών  συγκεντρώθηκαν έξω από το κτήριο για να απειλήσουν τον Πολάνσκι και την ομάδα του.Ήθελαν να αποτρέψουν, κατά τα φαινόμενα, την πραγματοποίηση της ταινίας για να μην αποκαλυφθούν στο κοινό  τα σκοτεινά μυστικά τους και οι  τελετές  μαύρης μαγείας .

Μεταξύ των ατόμων  που έριξαν κατάρες στον  Πολάνσκι και την ομάδα του ήταν  ο διαβόητος Charles Manson, ο άνθρωπος που αργότερα με άλλα μέλη της αίρεσης του θα έκαναν τις  απειλές τους  πραγματικότητα. Πράγματι, στις 8  Αυγούστου 1969, τρία μέλη της «Manson Family» σατανικής αίρεσης που ιδρύθηκε από τον Manson, μπήκαν στην  έπαυλη που βρισκόταν στην οδό Cielo Drive στο Χόλιγουντ, όπου δολοφόνησαν πέντε άτομα. Μεταξύ αυτών ήταν η  ηθοποιός Sharon Tate, η όμορφη, σύζυγος του Ρομάν Πολάνσκι, η οποία  ήταν 8 ½ μηνών έγκυος. Οι δολοφόνοι, εκτός από το να επιτεθούν στην  Tate (της έκοψαν  τα στήθη  με ένα μαχαίρι) και να την αφήσουν  να αιμορραγεί στο πάτωμα, έγραψαν στον τοίχο με το αίμα των θυμάτων,  τη  λέξη  «pig(γουρούνι)» και αναφορές στο τραγούδι «Helter Skelter (φύρδην μίγδην)», ένα από τα θέματα που περιλαμβάνονται στο άλμπουμ «White album» των Beatles. Ο Manson αργότερα θα συλληφθεί από την αστυνομία και θα του επιβληθεί το 1971 η θανατική ποινή, αν και αυτή θα μετατραπεί σε ισόβια κάθειρξη στην φυλακή  Corcoran της Καλιφόρνιας, όπου και παραμένει μέχρι και σήμερα.

Η δολοφονία του John Lennon

Στις αρχές της δεκαετίας του '80, το κτήριο Ντακότα επρόκειτο να βρεθεί εκ νέου στις  σελίδες των εφημερίδων σε όλο τον κόσμο. Το 1980, το διορατικό μέντιουμ Álex Tanous, ενώ βρισκόταν  στα γραφεία της Αμερικανικής Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών (απέναντι από το κτίριο Ντακότα), μπροστά στις  τηλεοπτικές κάμερες, έκανε μια εντυπωσιακή πρόβλεψη για το πρόγραμμα «Ανεξήγητα Φαινόμενα »: «Ένας παγκοσμίως διάσημος ροκ σταρ- ανακοίνωσε -θα πεθάνει με έναν ασυνήθιστο τρόπο ... Και λέω ασυνήθιστο, επειδή θα υπάρχει κάτι περίεργο σχετικά με αυτό το θάνατο που θα επηρεάσει χιλιάδες ανθρώπους λόγω της μεγάλης δημοτικότητας του θύματος .... "

Η πρόβλεψη του Tanaous, που πυροδότησε  αρκετά γέλια δυσπιστίας και μεταδόθηκε στις 5 Δεκεμβρίου, επαληθεύτηκε τρεις ημέρες αργότερα, το απόγευμα της 8ης Δεκεμβρίου 1980, μια  από τις πιο ολέθριες  ημερομηνίες στην  ιστορία της δημοφιλούς  μουσικής του εικοστού αιώνα. Εκείνη την ημέρα, ο  διάσημος Άγγλος μουσικός John Lennon, κιθαρίστας, τραγουδιστής και συνθέτης των Beatles, ο οποίος είχε μετακομίσει το 1978 στο κτίριο Ντακότα με τη σύζυγό του, Yoko Ono και τον γιο του Sean, μόλις είχε φθάσει στο σπίτι, μετά από μια ολοήμερη ηχογράφηση  στο στούντιο. Όταν ο πρώην Beatle ετοιμαζόταν να εισέλθει στο κτίριο Ντακότα, ένας εικοσιπεντάχρονος νεαρός, οπλισμένος με ένα πυροβόλο όπλο 38 χιλιοστών και ένα αντίτυπο του βιβλίου « The Catcher in the Rye (Ο φύλακας στη σίκαλη)» του JD Salinger, ανάμεσα στα ρούχα, του έριξε πέντε σφαίρες από κοντινή απόσταση. Το εκπληκτικό είναι ότι ο Λένον εκείνη την ημέρα το πρωί, είχε υπογράψει αυτόγραφο  στον μυστηριώδη δολοφόνο του. Το όνομά του ήταν Μαρκ Ντέιβιντ Τσάπμαν, ένα διαταραγμένο άτομο που του  είχε γίνει έμμονη ιδέα ο Lennon και η μουσική του. Ο Chapman, μετά τη σύλληψή του από την αστυνομία   ομολόγησε αμέσως το έγκλημά του, και καταδικάστηκε να εκτίσει ποινή ισόβιας κάθειρξης στην Αττική φυλακή, στην  πολιτείας της Νέας Υόρκης, απομονωμένος  από τους άλλους τροφίμους για την δική του ασφάλεια.

Όπως αναφέρεται στη συνέχεια, επτά μήνες πριν το θάνατό του, ο Λένον είχε γράψει ένα σημείωμα στον Fred Seaman, έναν από τους βοηθούς του, κάνοντας παράπονα για την έλλειψη ασφάλειας στο κτήριο Ντακότα: «Εξηγήστε μου γιατί κοιμόμαστε εδώ με μια είσοδο που ο τυχόν ηλίθιος μπορεί να ανοίξει (δεν κλείνει σωστά). Ο κόσμος ξέρει ότι ζω εδώ».

Το κτίριο Ντακότα, το οποίο προστέθηκε στο Εθνικό Μητρώο των Ιστορικών Τόπων το 1972 και ανακηρύχθηκε Εθνικός Τόπος Ιστορικού Ενδιαφέροντος  το 1976, παρά το μύθο του ως «καταραμένο κτίριο», συνεχίζει να ασκεί μια μυστηριώδη έλξη. Ο ηθοποιός Alec Baldwin ήταν μία από τις τελευταίες προσωπικότητες που επρόκειτο να αγοράσει  ένα διαμέρισμα, στο κτήριο Dakota, αλλά  η αγορά ματαιώθηκε.  Η τελευταία ταινία που γυρίστηκε στο κτίριο, εν τω μεταξύ, ήταν η αμερικανική εκδοχή της ισπανικής ταινίας «Abre los ojos», «Vanilla Sky» με πρωταγωνιστή τον Tom Cruise και σκηνοθεσία του Cameron Crowe. Η ταινία, σε αντίθεση με «Το μωρό της Ρόζμαρι»,  ήταν μια πραγματική εμπορική αποτυχία.
Héctor Fuentes

Πηγή: .guioteca.com

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΤΑ 7 Μαύρα Βιβλία του Καρλ Γιουνγκ

Ο Κόσμος της Ψυχανάλυσης και η κάθοδος στο υποσυνείδητο: «Μακάριοι οι τρελοί», μου είπε κάποτε ένας φίλος ψυχοθεραπευτής, «γιατί αυτοί έχουν τη μεγαλύτερη πιθανότητα να βρουν τελικά την άκρη». Αυτό που εννοούσε, είναι ότι οι άνθρωποι που ο νους τους βασανίζει σε σημείο να τους κάνει το βίο αβίωτο, είναι πιο πιθανό να ξεκινήσουν να εξετάζουν τα πράγματα σε βάθος μέχρι να βγάλουν άκρη με τον εαυτό τους. Από την άλλη, όσοι νοιώθουν πνευματικά σταθεροί, είναι πολύ πιθανό να συνεχίσουν απλά τη ζωή τους χωρίς ποτέ να νιώσουν επιτακτική την ανάγκη να καταδυθούν βαθύτερα στο τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος. Ένας από αυτούς τους ανθρώπους, που ο πόνος τους οδήγησε σε ένα μακρινό και βαθύ ταξίδι στα νερά του υποσυνείδητου, ήταν ο Καρλ Γιουνγκ, ο διάσημος Ελβετός ψυχαναλυτής και ψυχίατρος. Ο Γιουνγκ υπήρξε ο θεμελιωτής της αναλυτικής ψυχολογίας αλλά για πολλούς σήμερα θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους του δυτικού πολιτισμού, επειδή συνδύασε την επιστήμη της ψυχανάλυσ...

Σταχτοπούτα: η Μεταμόρφωση και ο Χορός

Ο συμβολικός Κόσμος των παραμυθιών: Σταχτοπούτα: η Μεταμόρφωση και ο Χορός Για να μπορέσει η Σταχτοπούτα να πάει στον χορό και να συναντήσει τον Πρίγκηπα, ποντίκια και σαύρες μεταμορφώνονται σε άλογα. Και τα δύο αυτά όντα ζουν σε σκοτεινά μέρη και επομένως έχουν φιλικές σχέσεις με τις υποχθόνιες δυνάμεις που συναντάμε στο τζάκι. Και τα δύο υπακούν στον Σμινθέα Απόλλωνα, βασιλιά των Ποντικιών, και τώρα μετατρέπονται στα χρυσά ή άσπρα άλογά του. Είναι επίσης αφιερωμένα στον Ρούντρα, τον Βεδικό θεό που σχετίζεται με τα ποντίκια. Η παραλλαγή του Περρώ μετατρέπει μια κολοκύθα σε άμαξα, όμως σε άλλες πηγές συναντάμε όλο και πιο ενδιαφέροντα μέσα μεταφοράς. Με τα πόδια, μέσα σ' ένα αμαξάκι με δούλους ν' ακολουθούν, σε μια μεγάλη άμαξα με έξι άλογα με δούλους και υπηρέτες ν' ακολουθούν, και τέλος, με ακόμα μεγαλύτερη χλιδή. Η κολοκύθα εμφανίζεται σε δύο ακόμα παραλλαγές. Στη σουηδική, όπου η κολοκύθα μετατρέπεται σε άμαξα, τα ποντίκια σε άλογα και οι κάμπιες σε υπηρέτε...

Η στοιχειωμένη μονοκατοικία της Άμφισσας

Ο Κόσμος των εγκλωβισμένων ψυχών, μας ταξιδεύει στην Άμφισσα όπου σε μία μονοκατοικία λέγεται ότι συμβαίνουν έντονα παραφυσικά φαινόμενα. Αλήθεια ή δημιούργημα της ανθρώπινης φαντασίας; Κραυγές μέσα στη νύχτα, κοριτσάκια που βολτάρουν στα δωμάτια κι εξαφανίζονται, έπιπλα που κινούνται μόνα τους. Η ιστορία του εγκαταλελειμμένου σπιτιού της οδού Γιδογιάννου στην Άμφισσα ξεκινάει από το 1940 και συνεχίζεται ακόμη και σήμερα. Όλοι στην περιοχή μιλούν για τη στοιχειωμένη μονοκατοικία Είναι ίσως το πιο γνωστό στοιχειωμένο σπίτι της Στερεάς Ελλάδας. Η ερειπωμένη μονοκατοικία της οδού Γιδογιάννου, αριθμός 13 (συμβολικός δεν νομίζετε;) είναι γεμάτη από μακάβριες ιστορίες που εδώ και δεκαετίες είναι γνωστές σε όλους τους κατοίκους της Άμφισσας. Το συγκεκριμένο σπίτι δεν βρίσκεται σε κάποιο απόμερο μέρος της πόλης, ίσα ίσα που σε πολύ κοντινή απόσταση υπάρχουν πολυσύχναστα στέκια. Όμως οι θρύλοι που το ακολουθούν είναι τέτοιοι που οι κάτοικοι αλλά και οι επισκέπτες προσπαθούν να ...

Σταχτοπούτα: το Τζάκι και ο συμβολισμός του

Στον Κόσμο των παραμυθιών οι ήρωες και οι ηρωίδες παλεύουν για να ανακαλύψουν την πραγματική τους δύναμη και τον εσωτερικό τους κόσμο για να φθάσουν, έτσι, στην ωριμότητα. Κάθε παραμύθι έχει τους δικούς του αρχετυπικούς συμβολισμούς. Η Σταχτοπούτα είναι ένα παραμύθι παγκοσμίως γνωστό. Η Jean C. Cooper, στο βιβλίο της:   Fairy Tales. Allegories of the Inner Life ( Ο Θαυμαστός Κόσμος των Παραμυθιών. Αλληγορίες της Εσωτερικής Ζωής. Πορεία προς την Ωριμότητα ,μετφρ. Θύμης Μαλαμόπουλος, Εκδ. Θυμάρι, Αθήνα,1983) αναλύει, μεταξύ άλλων, και τον αρχετυπικό συμβολισμό του παραμυθιού της Σταχτοπούτας, αρχής γενομένης από το "τζάκι": Η Σταχτοπούτα "Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας άντρας που παντρεύτηκε δύο φορές. Από την πρώτη γυναίκα του απόκτησε μια κόρη. Η Έλλα πήρε από την μητέρα της και ήταν γλυκειά κι ευγενική..." Έτσι αρχίζει ο Έντμοντ Ντουλάκ τη γαλλική διασκευή του πιο γνωστού παραμυθιού στον κόσμο. Τον περασμένο αιώνα(19ο), η Marian Roalfe Cox (1860–1916)...

Κρατευτής: το προϊστορικό σκεύος μαγειρικής και η σχέση του με το σουβλάκι

Ο Κόσμος της Προϊστορίας αποκαλύπτει τα γαστρονομικά μυστικά του, επιβεβαιώνοντας ότι, το πολυσυζητημένο σουβλάκι ήταν βασική τροφή κατά την κυκλαδική και μυκηναϊκή εποχή. Το αποδεικνύει ο κρατευτής , ένα είδος μαγειρικού σκεύους  που βρέθηκε σε ανασκαφές τόσο  στη Θήρα όσο και στην Πύλο. Επίσης, περιγραφές στον Όμηρο παραπέμπουν σε αυτό. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους στην αρχαία Θήρα σε κάθε σπίτι υπήρχε η εστία, η οποία αποτελούνταν από μία λιθόκτιστη εξέδρα χαμηλού ύψους. Στην εστία έβραζαν το φαγητό μέσα σε πήλινες  χύτρες. Επίσης, έψηναν και κρέας περασμένο στους οβελούς (σουβλάκια), τους οποίους τοποθετούσαν πάνω σε πήλινα στηρίγματα, τους κρατευτές , που συνήθως ήταν σε ζευγάρια. Περιγραφές για τη συνήθεια αυτή βρίσκουμε στον Όμηρο, στην Ιλιάδα και στην Οδύσσεια. Στην Ιλιάδα στην Ραψωδία Ι, 211-214, λέει ο Όμηρος: πυρ δε Μενοιτιάδης δαίεν μέγα ισόθεο φως. αυτάρ επεί κατά πυρ εκ'αη και φλοξ εμαράνθη, ανθρακιήν στορέσας οβελούς εφύπερθε τάννυσε, πάσσε δ'...

Μια περιγραφή του Εθνικού Κήπου στην εποχή του Όθωνα

Ο Κόσμος της Αθήνας της εποχής του Όθωνα βρίσκει καταφύγιο δροσιάς στον Εθνικό Κήπο (την εποχή εκείνη λεγόταν Βασιλικός Κήπος) Γραφει ο Στούρε Λιννέρ στο βιβλίο του: “Μια Σουηδέζα στην Ελλάδα του 19ου Αιώνα: Η Φρεντρίκα αναζητεί με ευχαρίστηση καταφύγιο στο μεγάλο κήπο που είχε κατασκευάσει η βασίλισσα. “ Αχ! με τι αφθονία ανθίζουν οι τριανταφυλλιές μετά τη βροχή. Πόσο ωραία μοσχομυρίζουν γλυκό αμύγδαλο οι μεγάλες γιαπωνέζικες μουσμουλιές. Και οι μικρές κινέζικες μανταρινιέςφαίνονται σαν τρελλές, με τα άφθονα λουλούδια τους και τους λαμπερούς καρπούς τους, που κρέμονται απ’ αυτές ταυτόχρονα. Οι γαλατσίδες με τα μεγάλα πορφυρά άνθη τους, σε κοιτάζουν παράξενα μέσα από το σκοτεινό πευκόδασος, που είναι ταυτόχρονα στολισμένο μ’ ένα σύννεφο από κατακίτρινα μήλα πάνω στις μηλιές ”. Σ’ αυτό το πανέμορφο, ονειρεμένο τοπίο με τα δέντρα και τους θάμνους του ανθισμένα, με τα συντριβάνια του, τους κύκνους και τους φλαμίνγκος, έκανε τους περιπάτους της η Φρεντρίκα, μέσα σε σκιερά δρομάκ...

Ο "Άγγελος της θλίψης", γλυπτό του William Wetmore Story

Ο Κόσμος της γλυπτικής, εκφράζεται μέσα από την αγάπη και την θλίψη και δημιουργεί ένα έργο τέχνης που από τον 19ο αιώνα  μέχρι και σήμερα συγκινεί και γίνεται πηγή έμπνευσης και δημιουργίας: ο "Άγγελος της θλίψης", γλυπτό του William Wetmore Story. Ο William Wetmore Story, από τις ΗΠΑ, ήταν γλύπτης που απόκτησε μεγάλη φήμη, όταν το 1895 δημιούργησε έναν άγγελο, με τα ίδια του τα χέρια, με πόνο στην ψυχή και δάκρυα στα μάτια, προς τιμήν της αποβιώσασας συζύγου του, Emelyn Story, την οποία υπεραγαπούσε. Ο William Wetmore Story γεννήθηκε στο Σάλεμ της Μασαχουσέτης στις 12 Φεβρουαρίου του 1819. Ήταν επίσης, κριτικός τέχνης, ποιητής και εκδότης. Σπούδασε δικηγορία στο Χάρβαρντ αλλά τον κέρδισε  η γλυπτική. Το γλυπτό, που δημιούργησε για να κοσμήσει το τάφο της συζύγου του, ονομάστηκε  "Άγγελος της θλίψης"  και βρίσκεται στο Προτεσταντικό Νεκροταφείο της Ρώμης όπου σήμερα βρίσκονται τόσο τα οστά της  Emelyn Story όσο και του ιδίου. Ο ...

Οι αδελφές Fox: Η Γέννηση του Πνευματισμού

Ο Κόσμος των πνευμάτων δίνει το έναυσμα για την δημιουργία του κινήματος του Πνευματισμού, στα μέσα περίπου του 19ου αιώνα:  Όλα άρχισαν σε ένα μικρό σπίτι στο Hydesville (Νέα Υόρκη) στις 31 Μαρτίου 1848. Οι αδελφές Fox, την ώρα που ετοιμάζονταν να κοιμηθούν, άκουσαν ξαφνικά περίεργους θορύβους: χτυπήματα στους τοίχους, στα έπιπλα και στις πόρτες του σπιτιού του. Η περιέργειά τους, τις έκανε να αρχίσουν να έρχονται σε επαφή με την οντότητα που προκαλούσε τους θορύβους και να ζητήσουν να μάθουν την ιστορία της ζωής και του θανάτου της. Αυτή ήταν η αρχή του σύγχρονου πνευματισμού.   Η οικογένεια σε μεταγενέστερες μαρτυρίες κατέθεσε ότι το σπίτι στέγαζε κάποιο είδος ανήσυχου και δυσαρεστημένου πνεύματος. Οι αδελφές Fox ήταν επτά, αλλά μόνο οι δύο ήταν μάρτυρες των γεγονότων που συνέβησαν νύχτα της 31ης Μαρτίου 1848. Την εποχή εκείνη η Μαργαρίτα ήταν 14 ετών και η Κατερίνα 12. Για μέρες στο σπίτι τους που ήταν από ξύλο ακούγονταν θόρυβ...

Ο Δίας και οι κεραυνοί του

Ο Κόσμος της μυθολογίας μας κάνει λόγο για τα όπλα του Δία: τον κεραυνό τη βροντή και την αστραπή: Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, οι Κύκλωπες, που ήταν φυλακισμένοι στα Τάρταρα, χάρισαν στον Δία τον κεραυνό, την βροντή και την αστραπή. Ο Δίας τους ελευθέρωσε και με τη βοήθειά τους νίκησε στην Τιτανομαχία τον Κρόνο και τους Τιτάνες και έτσι κατέλαβε την εξουσία. Κατασκευαστής των κεραυνών ήταν ο Ήφαιστος. Με τους κεραυνούς  τιμωρούσε θεούς και ανθρώπους. Πολλές φορές, όμως, ο Δίας χρησιμοποιούσε τους κεραυνούς όχι μόνο για να τιμωρήσει, αλλά και για να δώσει λύσεις.

Σταχτοπούτα: οι Άσχημες Αδελφές και η Μητριά

Ο συμβολικός Κόσμος των παραμυθιών: Σταχτοπούτα: οι Άσχημες Αδελφές και η Μητριά Οι αδελφές της Σταχτοπούτας, που συχνά αναφέρονται σαν οι Άσχημες Αδελφές, δεν είναι πάντα εξωτερικά άσχημες. Σε μερικές παραλλαγές είναι πολύ όμορφες εξωτερικά αλλά φανερώνουν μιαν εσωτερική και πνευματική ασχήμια. Στη γερμανική παραλλαγή έχουν "όμορφο πρόσωπο αλλά κακή καρδιά" και αντιπροσωπεύουν τις δυνάμεις του κακού που βρίσκονται στην αγένεια, την απληστία, τη ζήλεια και τη ματαιοδοξία. Η μητριά αντιπροσωπεύει τη σκοτεινή και καταστροφική όψη της γυναικείας φύσης, που σε άλλα παραμύθια τη βλέπουμε στην κακιά μάγισσα. Οι μητριές, όπως αυτές της Σταχτοπούτας και της Χιονάτης, συμβολίζουν ακόμη τον Χαμένο Παράδεισο και τη σκληρή πραγματικότητα ενός κόσμου, στον οποίο το άτομο αντιμετωπίζει αυτή τη σκοτεινή πλευρά της Μεγάλης Μητέρας. Σε μερικές παραλλαγές, η νεκρή μητέρα της Σταχτοπούτας παίζει έναν σημαντικό ρόλο. Εμφανίζεται στην κόρη της δίνοντάς της μαγικά ξόρκια, ή εμφανίζετα...

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Σε 24 ώρες