Ο Κόσμος των παράξενων φαινομένων, που παρουσιάζονται σε κατοικίες ή ανθρώπους μετά την απώλεια αγαπημένων τους προσώπων, έχει να μας διηγηθεί πολλές και παράδοξες ιστορίες για τις οποίες δεν δόθηκε ποτέ καμία εξήγηση. Ανάλογη είναι και η ιστορία ενός κοριτσιού που βίωσε περίεργες και μη αναμενόμενες εμπειρίες μετά την αναχώρηση του πατέρα της από τον τρισδιάστατο κόσμο μας. ΠΑΤΕΡΑ, ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ; Ένα κορίτσι, του οποίου ο πατέρας πέθανε πριν κάποια χρόνια, διαβεβαιώνει ότι δύο μέρες μετά το τραγικό συμβάν άρχισαν να συμβαίνουν περίεργα φαινόμενα στο σπίτι της. Σύμφωνα με διηγήσεις της μία μέρα που βρισκόταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι των γονέων της ένιωσε ότι κάποιος την χάιδευε στο πρόσωπο. Κάθε φορά που βρισκόταν μόνη, ακουγόντουσαν θόρυβοι σε όλο το σπίτι. Κανένας δεν την πίστευε αλλά, όταν μία μέρα που η μικρή ξαδέρφη της έμεινε μαζί της, και αναγκάστηκαν να φύγουν από το σπίτι γιατί η μικρούλα φοβήθηκε από τους παράξενου θορύβους, άρχισαν να την πιστεύουν. Η τηλεόρα...
Ο Κόσμος των ανήσυχων πνευμάτων δημιουργεί φαινόμενα που τρομοκρατούν τους ενοίκους νεόκτιστης κατοικίας στην οδό Στουρνάρα, Αθήνα, τον Οκτώβριο του 1925. Το παράδοξο γεγονός δημοσιεύθηκε στην στήλη: "Φαντάσματα και Στοιχειωμένα Σπίτια" της εφ. Εμπρός του 1963.
ΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΟΙΚΙΑΣ ΛΕΙΒΑΔΑ
Τον μήνα Οκτώβριο 1925 ο γιατρός κ. Λειβαδάς εγκαταστάθηκε στην οδό Στουρνάρα με την γυναίκα του και την υπηρέτριά του. Από τις πρώτες μέρες της εγκατάστασής τους στο σπίτι αυτό άρχισαν να αντιλαμβάνονται διάφορους κρότους, που προέρχονταν από όλα τα μέρη της οικίας.
Το σπίτι που ήταν νεόδμητο και είχε κτισθεί δύο μήνες νωρίτερα από την εγκατάσταση του γιατρού σε αυτό, ήταν απομονωμένο εντελώς και συνεπώς αποκλειόταν κάθε υπόνοια ότι κρότοι προέρχονταν από συνεχόμενο γειτονικό σπίτι. Τους κρότους τους άκουαν όλοι οι ένοικοι στο σπίτι. Αυτοί συνίσταντο από μίμηση ανθρωπίνων βημάτων και κρότοι διάφοροι στην ένταση και ακούγονταν σαν να προέρχονταν από το δάπεδο, από τους τοίχους, από το ταβάνι.
Αργότερα παρουσιάστηκαν και διάφορα τηλεκινητικά φαινόμενα τα οποία τα πιστοποίησε η σύζυγος του κ. Λειβαδά. Τα καθίσματα έπεφταν χάμω αυτομάτως μέσα στο δωμάτιο οπουδήποτε και αν τα έβαζαν. Τα φαινόμενα αυτά εξακολουθούσαν για πολλές μέρες. Τα παπούτσια τους, που όταν έπεφταν να κοιμηθούν τα έβαζαν μέσα στο κομοδίνο, τη νύχτα έφευγαν μόνα τα τους από μέσα και έπεφταν με παταγο στο δάπεδο στο μέσον του δωματίου.
Μια νύχτα μόλις η κ. Λειβαδά έπεσε να κοιμηθεί, είδε την καταπακτή του δωματίου που οδηγούσε σ’ ένα μικρό υπόγειο, να ανασηκώνεται σαν να την ανασήκωνε ένα ανθρώπινο χέρι. Τρομαγμένη, πήδηξε από το κρεβάτι και έτρεξε στο δωμάτιο όπου έμενε η υπηρέτριά της. Όταν κατόπιν επέστρεψε και ο γιατρός και του διηγήθηκε η σύζυγός του το συμβάν, έψαξαν με σχολαστικότητα όλο το σπίτι χωρίς να βρεθεί τίποτε το ύποπτο σ’ αυτό.
Μία άλλη βραδιά η υπηρέτρια είδε στην κουζίνα ένα φάντασμα ανθρώπινο και από την τρομάρα της άρχισε να ξεφωνίζει. Σημειωτέο ότι το δωμάτιο ήταν μικρό και είχε μόνο ένα μικρό παραθυράκι που ήταν πολύ ψηλά και αποκλειόταν η υπόνοια ότι ήταν δυνατόν να είχε μπει από εκεί άνθρωπος.
Όλα αυτά έκαναν την οικογένεια να τρομάξει και ο κ. Λειβαδάς εγκατέλειψε το σπίτι και εγκαταστάθηκε σε ξενοδοχείο. ΕΜΠΡΟΣ, 16/2/1963
Προσαρμογή κειμένου: Α.Χ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου