Ο Κόσμος των παράξενων φαινομένων, που παρουσιάζονται σε κατοικίες ή ανθρώπους μετά την απώλεια αγαπημένων τους προσώπων, έχει να μας διηγηθεί πολλές και παράδοξες ιστορίες για τις οποίες δεν δόθηκε ποτέ καμία εξήγηση. Ανάλογη είναι και η ιστορία ενός κοριτσιού που βίωσε περίεργες και μη αναμενόμενες εμπειρίες μετά την αναχώρηση του πατέρα της από τον τρισδιάστατο κόσμο μας. ΠΑΤΕΡΑ, ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ; Ένα κορίτσι, του οποίου ο πατέρας πέθανε πριν κάποια χρόνια, διαβεβαιώνει ότι δύο μέρες μετά το τραγικό συμβάν άρχισαν να συμβαίνουν περίεργα φαινόμενα στο σπίτι της. Σύμφωνα με διηγήσεις της μία μέρα που βρισκόταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι των γονέων της ένιωσε ότι κάποιος την χάιδευε στο πρόσωπο. Κάθε φορά που βρισκόταν μόνη, ακουγόντουσαν θόρυβοι σε όλο το σπίτι. Κανένας δεν την πίστευε αλλά, όταν μία μέρα που η μικρή ξαδέρφη της έμεινε μαζί της, και αναγκάστηκαν να φύγουν από το σπίτι γιατί η μικρούλα φοβήθηκε από τους παράξενου θορύβους, άρχισαν να την πιστεύουν. Η τηλεόραση του δωματίο
Ο πολεμοχαρής Κόσμος των Αμαζόνων: Η μάχη μεταξύ της Αμαζόνας Πενθεσίλειας και του ήρωα του Τρωικού Πολέμου, Αχιλλέα. Το γεγονός αυτό δεν αναφέρεται στην Ιλιάδα του Ομήρου, αλλά περιγράφεται στο έργο: "Τα μεθ' Όμηρον" του Έλληνα επικού ποιητή(3ος ή 4ος μ.Χ. αιώνας): Κόιντου του Σμυρναίου.
Βιβλίο Πρώτο( εν περιλήψει τα γραφόμενα του ποιητή):
Μετά το θάνατο του Έκτορα, πρίγκιπα των Τρώων, από τα χέρια του Αχιλλέα η αποθάρρυνση διαδιδόταν μεταξύ των υπερασπιστών της πολιορκημένης πόλης. Αλλά με μεγάλη χαρά έλαβαν την είδηση ότι προς βοήθειά τους ερχόταν η όμορφη Πενθεσίλεια, επικεφαλής μιας ομάδας Αμαζόνων.
Η Πενθεσίλεια ήταν κόρη του Άρη και της Οτρήρης και μαζί της, μεταξύ άλλων, ήταν η Βρέμουσα, η Θερμώδωσα, η Δηρινόη και η Αρμαθόη. Ως καλές Αμαζόνες όλες ήθελαν να μπουν το συντομότερο δυνατόν στη μάχη, αν και δεν ήταν εντελώς ξεκάθαρο γιατί είχαν ταχθεί στο πλευρό των Τρώων. Προφανώς θα μπορούσαν να έχουν πάει ως μισθοφόροι καθώς ο Πρίαμος είχε υποσχεθεί να δώσει πολλά δώρα, αν υπερασπίζονταν τους Τρώες(Βιβλίο Ι, 90). Αλλά θα μπορούσε επίσης να είναι ότι, η Πενθεσίλεια έψαχνε εξιλέωση για το θάνατο της αδελφής της Ιππολύτης σε ένα κυνηγετικό ατύχημα (Βιβλίο Ι, 25), το οποίο είναι περίεργο δεδομένου ότι η Ιππολύτη έζησε την εποχή του Ηρακλή πολύ πριν τον Τρωικό Πόλεμο [1].
Σε κάθε περίπτωση, μετά από ανάπαυση μιας νύχτας, όταν ξημέρωσε οι Αμαζόνες ήρθαν στην εμπροσθοφυλακή των Τρώων και άρχισαν να σπέρνουν τον όλεθρο στις τάξεις των Αχαιών. Καβάλα σε ένα ταχύτατο άλογο, δώρο της Ωρείθυιας, συζύγου του Βορέα, θεού του ανέμου η Πενθεσίλεια έμοιαζε ασταμάτητη. Ο ένας μετά τον άλλον έπεφταν όσοι βρίσκονταν μπροστά της.
Τόσο τρομερές ήταν οι δυνάμεις των Τρώων οδηγημένες από τη ζωντάνια των Αμαζόνων που οι γυναίκες σχεδόν διαπράττουν ένα μοιραίο λάθος και βγαίνουν από την πόλη για να αγωνιστούν με τους άνδρες. Ευτυχώς, γιατί το μακελειό που θα είχε συμβεί το σταμάτησε την κατάλληλη στιγμή η ηλικιωμένη Θεανώ με σοφά λόγια.
Εν τω μεταξύ, η Πενθεσίλεια και οι και οι Τρώες σχεδόν είχαν ήδη φθάσει στα πλοία των Αχαιών και ετοιμάζονταν να τα κάψουν, όταν ο σάλος της μάχης έφτασε στα αυτιά του Αχιλλέα και του Αίαντα, οι οποίοι δεν είχαν ιδέα για τη μάχη, κλεισμένοι στον εαυτό τους εξ αιτίας της θλίψης μπροστά στον τάφο του Πάτροκλου.
Οι δύο ήρωες ρίχτηκαν εναντίον των Τρώων και σύντομα ανάκτησαν το χαμένο έδαφος. Η Πενθεσίλεια τότε ήρθε αντιμέτωπη και με τους δύο και προσπάθησε να τους χτυπήσει μάταια με το δόρυ της. Πιο εύστοχος ήταν ο Αχιλλέας και η Αμαζόνα έπεσε πληγωμένη από το δόρυ του που διαπέρασε το δεξί μαστό.
Παρ' όλα αυτά, ίσως θα είχε σωθεί, αλλά ο Αχαιός ήρωας μπέρδεψε μια χειρονομία της Πενθεσίλειας που ικέτευε για τη ζωή της με προσπάθεια να συνεχίσει τον αγώνα και την σκότωσε χωρίς έλεος.
Βλέποντας την κόρη του να πεθαίνει, ο Άρης ήταν έξω φρενών, αλλά τον σταμάτησε ο Δίας. Άλλη μια φορά δεν μπόρεσαν να σταματήσουν εγκαίρως τον οξύθυμο Αχιλλέα.
Ο Θερσίτης ήταν ο πιο άσχημος και δειλός από τους Αχαιούς. Είχε εκνευρίσει σε άλλη χρονική στιγμή τον Οδυσσέα μιλώντας σε μια συνάντηση των ηγετών , γεγονός που του κόστισε μια ραβδιά και τα πειράγματα των συμπολεμιστών του. Και τώρα αυτού του φουκαρά, του καμπούρη με τα στραβά πόδια του ήρθε να ειρωνευτεί τον Αχιλλέα για την προτίμησή του στις Τρωάδες. Του περήφανου Αχιλλέα δεν του κάθισαν καλά τα σχόλια του και τον σκότωσε με μια τεράστια γροθιά που του έφυγαν τα δόντια.
Μόνο ο Διομήδης, που είχε συγγένεια με τον Θερσίτη, θρήνησε το θάνατό του και ίσως θα είχε ριχτεί εναντίον του Αχιλλέα, αν δεν τον είχαν συγκρατήσει. Οι υπόλοιποι άκουσαν με ικανοποίηση, πως αναθεμάτιζε το αιματοβαμμένο νεκρό σώμα:
-Ε! απομακρύνσου από τους Αχαιούς και μεταξύ των νεκρών φώναξε τις βρισιές σου.
Περισσότερο σεβασμό τους ενέπνευσε η όμορφη Πενθεσίλεια και άφησαν τους Τρώες να πάρουν το σώμα για να αποδώσουν τον τελευταίο φόρο τιμής. Το σούρουπο, πολλοί σκέφτηκαν αυτή και τους συμπολεμιστές που έπεσαν εκείνη την αιματηρή μέρα, αλλά την επομένη μια νέα μάχη τους περίμενε.
Σημειώσεις:
[1] Αυτή η εκδοχή εμφανίζεται επίσης στη μυθολογική Βιβλιοθήκη του Απολλόδωρου :
"Η Πενθεσίλεια, κόρη της Οτρήρης και του Άρη, η οποία είχε σκοτώσει κατά λάθος την Ιππολύτη και η οποία καθαρίζεται από τον Πρίαμο, μαχόμενη σκοτώνει πολλούς, μεταξύ των οποίων και τον Μαχάονα, και στη συνέχεια πεθαίνει από τα χέραι του Αχιλλέα, ο οποίος μετά το θάνατό της, ερωτεύεται την Αμαζόνα και σκοτώνει τον Θερσίτη επειδή τον επικρίνει.
Η Ιππολύτη ήταν η μητέρα του Ιππόλυτου και επίσης την ονόμαζαν Γλαύκη ή Μελανίππη. Ήταν αυτή η οποία κατά τη διάρκεια του γάμου της Φαίδρας στάθηκε οπλισμένη με τη συνοδεία των Αμαζόνων και απείλησε να σκοτώσει τους επισκέπτες του Θησέα. Δίνοντας μάχη πέθανε είτε ακουσίως από το χέρι της συμπολεμίστριας της Πενθεσίλειας, είτε από τους άνδρες του Θησέα, οι οποίοι εν όψει της εισβολής των Αμαζόνων, έκλεισαν γρήγορα τις πόρτες, την απομόνωσαν στο εσωτερικό και την σκότωσαν"
Πηγή: mitemas.wordpress.com
Βιβλίο Πρώτο( εν περιλήψει τα γραφόμενα του ποιητή):
Μετά το θάνατο του Έκτορα, πρίγκιπα των Τρώων, από τα χέρια του Αχιλλέα η αποθάρρυνση διαδιδόταν μεταξύ των υπερασπιστών της πολιορκημένης πόλης. Αλλά με μεγάλη χαρά έλαβαν την είδηση ότι προς βοήθειά τους ερχόταν η όμορφη Πενθεσίλεια, επικεφαλής μιας ομάδας Αμαζόνων.
Η Πενθεσίλεια ήταν κόρη του Άρη και της Οτρήρης και μαζί της, μεταξύ άλλων, ήταν η Βρέμουσα, η Θερμώδωσα, η Δηρινόη και η Αρμαθόη. Ως καλές Αμαζόνες όλες ήθελαν να μπουν το συντομότερο δυνατόν στη μάχη, αν και δεν ήταν εντελώς ξεκάθαρο γιατί είχαν ταχθεί στο πλευρό των Τρώων. Προφανώς θα μπορούσαν να έχουν πάει ως μισθοφόροι καθώς ο Πρίαμος είχε υποσχεθεί να δώσει πολλά δώρα, αν υπερασπίζονταν τους Τρώες(Βιβλίο Ι, 90). Αλλά θα μπορούσε επίσης να είναι ότι, η Πενθεσίλεια έψαχνε εξιλέωση για το θάνατο της αδελφής της Ιππολύτης σε ένα κυνηγετικό ατύχημα (Βιβλίο Ι, 25), το οποίο είναι περίεργο δεδομένου ότι η Ιππολύτη έζησε την εποχή του Ηρακλή πολύ πριν τον Τρωικό Πόλεμο [1].
Σε κάθε περίπτωση, μετά από ανάπαυση μιας νύχτας, όταν ξημέρωσε οι Αμαζόνες ήρθαν στην εμπροσθοφυλακή των Τρώων και άρχισαν να σπέρνουν τον όλεθρο στις τάξεις των Αχαιών. Καβάλα σε ένα ταχύτατο άλογο, δώρο της Ωρείθυιας, συζύγου του Βορέα, θεού του ανέμου η Πενθεσίλεια έμοιαζε ασταμάτητη. Ο ένας μετά τον άλλον έπεφταν όσοι βρίσκονταν μπροστά της.
Τόσο τρομερές ήταν οι δυνάμεις των Τρώων οδηγημένες από τη ζωντάνια των Αμαζόνων που οι γυναίκες σχεδόν διαπράττουν ένα μοιραίο λάθος και βγαίνουν από την πόλη για να αγωνιστούν με τους άνδρες. Ευτυχώς, γιατί το μακελειό που θα είχε συμβεί το σταμάτησε την κατάλληλη στιγμή η ηλικιωμένη Θεανώ με σοφά λόγια.
Εν τω μεταξύ, η Πενθεσίλεια και οι και οι Τρώες σχεδόν είχαν ήδη φθάσει στα πλοία των Αχαιών και ετοιμάζονταν να τα κάψουν, όταν ο σάλος της μάχης έφτασε στα αυτιά του Αχιλλέα και του Αίαντα, οι οποίοι δεν είχαν ιδέα για τη μάχη, κλεισμένοι στον εαυτό τους εξ αιτίας της θλίψης μπροστά στον τάφο του Πάτροκλου.
Οι δύο ήρωες ρίχτηκαν εναντίον των Τρώων και σύντομα ανάκτησαν το χαμένο έδαφος. Η Πενθεσίλεια τότε ήρθε αντιμέτωπη και με τους δύο και προσπάθησε να τους χτυπήσει μάταια με το δόρυ της. Πιο εύστοχος ήταν ο Αχιλλέας και η Αμαζόνα έπεσε πληγωμένη από το δόρυ του που διαπέρασε το δεξί μαστό.
Παρ' όλα αυτά, ίσως θα είχε σωθεί, αλλά ο Αχαιός ήρωας μπέρδεψε μια χειρονομία της Πενθεσίλειας που ικέτευε για τη ζωή της με προσπάθεια να συνεχίσει τον αγώνα και την σκότωσε χωρίς έλεος.
Βλέποντας την κόρη του να πεθαίνει, ο Άρης ήταν έξω φρενών, αλλά τον σταμάτησε ο Δίας. Άλλη μια φορά δεν μπόρεσαν να σταματήσουν εγκαίρως τον οξύθυμο Αχιλλέα.
Ο Θερσίτης ήταν ο πιο άσχημος και δειλός από τους Αχαιούς. Είχε εκνευρίσει σε άλλη χρονική στιγμή τον Οδυσσέα μιλώντας σε μια συνάντηση των ηγετών , γεγονός που του κόστισε μια ραβδιά και τα πειράγματα των συμπολεμιστών του. Και τώρα αυτού του φουκαρά, του καμπούρη με τα στραβά πόδια του ήρθε να ειρωνευτεί τον Αχιλλέα για την προτίμησή του στις Τρωάδες. Του περήφανου Αχιλλέα δεν του κάθισαν καλά τα σχόλια του και τον σκότωσε με μια τεράστια γροθιά που του έφυγαν τα δόντια.
Μόνο ο Διομήδης, που είχε συγγένεια με τον Θερσίτη, θρήνησε το θάνατό του και ίσως θα είχε ριχτεί εναντίον του Αχιλλέα, αν δεν τον είχαν συγκρατήσει. Οι υπόλοιποι άκουσαν με ικανοποίηση, πως αναθεμάτιζε το αιματοβαμμένο νεκρό σώμα:
-Ε! απομακρύνσου από τους Αχαιούς και μεταξύ των νεκρών φώναξε τις βρισιές σου.
Περισσότερο σεβασμό τους ενέπνευσε η όμορφη Πενθεσίλεια και άφησαν τους Τρώες να πάρουν το σώμα για να αποδώσουν τον τελευταίο φόρο τιμής. Το σούρουπο, πολλοί σκέφτηκαν αυτή και τους συμπολεμιστές που έπεσαν εκείνη την αιματηρή μέρα, αλλά την επομένη μια νέα μάχη τους περίμενε.
Σημειώσεις:
[1] Αυτή η εκδοχή εμφανίζεται επίσης στη μυθολογική Βιβλιοθήκη του Απολλόδωρου :
"Η Πενθεσίλεια, κόρη της Οτρήρης και του Άρη, η οποία είχε σκοτώσει κατά λάθος την Ιππολύτη και η οποία καθαρίζεται από τον Πρίαμο, μαχόμενη σκοτώνει πολλούς, μεταξύ των οποίων και τον Μαχάονα, και στη συνέχεια πεθαίνει από τα χέραι του Αχιλλέα, ο οποίος μετά το θάνατό της, ερωτεύεται την Αμαζόνα και σκοτώνει τον Θερσίτη επειδή τον επικρίνει.
Η Ιππολύτη ήταν η μητέρα του Ιππόλυτου και επίσης την ονόμαζαν Γλαύκη ή Μελανίππη. Ήταν αυτή η οποία κατά τη διάρκεια του γάμου της Φαίδρας στάθηκε οπλισμένη με τη συνοδεία των Αμαζόνων και απείλησε να σκοτώσει τους επισκέπτες του Θησέα. Δίνοντας μάχη πέθανε είτε ακουσίως από το χέρι της συμπολεμίστριας της Πενθεσίλειας, είτε από τους άνδρες του Θησέα, οι οποίοι εν όψει της εισβολής των Αμαζόνων, έκλεισαν γρήγορα τις πόρτες, την απομόνωσαν στο εσωτερικό και την σκότωσαν"
Πηγή: mitemas.wordpress.com
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου