Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πατέρα, είσαι εδώ;

Ο Κόσμος των παράξενων φαινομένων, που παρουσιάζονται σε κατοικίες ή ανθρώπους μετά την απώλεια αγαπημένων τους προσώπων, έχει να μας διηγηθεί πολλές και παράδοξες ιστορίες για τις οποίες δεν δόθηκε ποτέ καμία εξήγηση. Ανάλογη είναι και η ιστορία ενός κοριτσιού που βίωσε περίεργες και μη αναμενόμενες εμπειρίες μετά την αναχώρηση του πατέρα της από τον τρισδιάστατο κόσμο μας.  ΠΑΤΕΡΑ, ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ; Ένα κορίτσι, του οποίου ο πατέρας πέθανε πριν κάποια χρόνια,   διαβεβαιώνει ότι δύο μέρες μετά το τραγικό συμβάν άρχισαν να συμβαίνουν περίεργα φαινόμενα   στο σπίτι της. Σύμφωνα με διηγήσεις της μία μέρα που βρισκόταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι των γονέων της ένιωσε ότι κάποιος την χάιδευε στο πρόσωπο. Κάθε φορά που βρισκόταν μόνη, ακουγόντουσαν θόρυβοι σε όλο το σπίτι. Κανένας δεν την πίστευε αλλά, όταν μία μέρα που η μικρή ξαδέρφη της έμεινε μαζί της, και αναγκάστηκαν να φύγουν από το σπίτι γιατί η μικρούλα φοβήθηκε από τους παράξενου θορύβους, άρχισαν να την πιστεύουν. Η τηλεόρα...

Ο αμφιλεγόμενος θάνατος του διάσημου πνευματιστή Washington Irving Bishop (19ος αιώνας)

Ο Κόσμος των πνευματιστικών δραστηριοτήτων, που άνθισαν από τα μέσα του  19ου αιώνα - αρχές του 20ου,  μας διηγείται την ιστορία  του διάσημου, την εποχή εκείνη, πνευματιστή,  Washington Irving Bishop, του οποίου ο θάνατος συνέβη κάτω από περίεργες συνθήκες, που οδήγησαν την οικογένειά του να υποστηρίξει ότι δολοφονήθηκε.

Στο κοιμητήριο Green-Wood στο Brooklyn, βρίσκεται ο τάφος του Washington Irving Bishop, και μία φθαρμένη από τον καιρό πλάκα έχει μία δυσανάγνωστη επιγραφή πάνω από το όνομά του που γράφει: "Ο Μάρτυρας". Ο Bishop ήταν γνωστός στην εποχή του, ως  ένας από τους πιο μεγάλους πνευματιστές και mentalist του 19ου αιώνα. Αν και το μεγαλύτερο μυστήριο ήταν ο θάνατός του.

Ο Bishop γεννήθηκε το 1855 και το 1870  ξεκίνησε να ασχολείται με τον πνευματισμό, συνεργαζόμενος με το διάσημο μέντιουμ, Anna Eva Fay. Στη πορεία, όμως έγινε αντι- πνευματιστής και το έτος 1876 αποκάλυψε δημοσίως τα τεχνάσματα της Anna Eva Fay.

Επίσης,  ο Bishop έγραψε και ένα άρθρο στην Daily Graphic, στο οποίο ανέπτυξε τα τεχνάσματα της πρώην συνεργάτιδας του,Anna Eva Fay. Επίσης κατηγορούσε τον πνευματιστή William Crookes, ότι είχε εξαπατηθεί από την Fay. Ο Crookes,  υπερασπιζόμενος τη Fay, απάντησε με μία επιστολή του υπό μορφήν άρθρου. Αργότερα ο Bishop έγραψε και ένα βιβλίο με τον τίτλο: Second Sight Explained, στο οποίο εξηγούσε τα τεχνάσματα που χρησιμοποιούν τα μέντιουμ , θεωρώντας τη διόραση  ως απάτη.

Μετά ο Bishop , όταν παρακολούθησε μία παράσταση του mentalist John Randall Brown, άρχισε να ενδιαφέρεται για την ανάγνωση της σκέψης (thought- reading). Αργότερα ο Brown τον προσέλαβε ως βοηθό του. Στη συνέχεια ο Bishop αρχίζει να δίνει παραστάσεις μόνος του και η φήμη του για την ικανότητά του στο  thought-reading (διάβασμα σκέψης) εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο.

Ισχυριζόταν ότι δεν είχε υπερφυσικές δυνάμεις και απέδιδε τις δυνάμεις του σε μυϊκή ευαισθησία (muscular sensitivity) και ότι διάβαζε τις σκέψεις από τα ασυνείδητα σωματικά συνθήματα, χρησιμοποιώντας την τεχνική muscle reading, μία τεχνική την οποία χρησιμοποιούν οι mentalist.

Στις 12/5/1889 ο Bishop έμεινε έμεινε αναίσθητος για δεύτερη φορά κατά τη διάρκεια μιας παράστασης στο Lambs Club, στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης, οδηγήθηκε σε ένα δωμάτιο στον πάνω όροφο, όπου είπαν ότι έπεσε σε κώμα και ότι πέθανε το μεσημέρι της επομένης ημέρας. Ο Bishop φέρεται να έπασχε από καταληψία,  κατά τη διάρκεια  της οποίας έμενε σε κατατονική κατάσταση για αρκετές ώρες. Για το λόγο αυτό λέγεται ότι είχε ένα σημείωμα στο οποίο εξηγούσε ότι ήταν καταληπτικός, το οποίο βέβαια δεν βρέθηκε επάνω του.

Τη μοιραία ημέρα της 12ης Μαϊου 1889, λέγεται ότι ο Bishop έπεσε αναίσθητος στην αρχή της παράστασης και μετά συνήλθε και συνέχισε. Όμως, υπέστη και μία δεύτερη κρίση από την οποία δεν συνήλθε αρκετά γρήγορα και για το λόγο αυτό θεωρήθηκε ότι ήταν νεκρός. Λίγες ώρες μόνο μετά τον υποτιθέμενο θάνατό του έγινε νεκροψία και του αφαιρέθηκε ο εγκέφαλος .

Όταν η σύζυγος του Bishop, έφτασε στο χώρο και είδε την τομή γύρω από το κεφάλι του, είπε: "σκότωσαν τον σύζυγό μου". Η μητέρα του Eleanor και η σύζυγός του υποστήριξαν ότι δεν ήταν νεκρός, αλλά ότι βρισκόταν σε μία κατάσταση έκστασης. Σε μία δεύτερη νεκροψία που έγινε στις 28 Μαϊου βρέθηκε ο εγκέφαλός του ραμμένος στο στήθος του και όλα φαίνονταν υγιή, χωρίς να παρουσιάζουν μία εμφανή αιτία θανάτου, αν και,  κατά περίεργο τρόπο, έλλειπαν μέρος από τον εγκέφαλο και από τα άλλα όργανα. Οι γιατροί, επίσης ισχυρίστηκαν ότι δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια της πρώτης νεκροψίας. Είπαν ότι είχε υποστεί καταληπτικό σοκ και ότι στην κατάσταση αυτή θα μπορούσε να παραμείνει για 52 ώρες, αλλά αυτοί οι ισχυρισμοί αμφισβητήθηκαν από μερίδα γιατρών. Οι μητέρα του υπέβαλε μήνυση κατά των γιατρών που πραγματοποίησαν την πρώτη νεκροψία, όμως στη δίκη που έγινε δεν αποδόθηκαν ευθύνες σε κανέναν.

Η απουσία του προειδοποιητικού σημειώματος και ο λόγος της αφαίρεσης του εγκεφάλου υπήρξε θέμα συζήτησης και αντιπαραθέσεων κατά τα χρόνια που ακολούθησαν. Η αρχηγός αυτής της σταυροφορίας ήταν η μητέρα του Bishop, Eleanor Fletcher Bishop, που θα περνούσε τις επόμενες τρεις δεκαετίες της ζωής της καταγγέλλοντας τους γιατρούς που πραγματοποίησαν τη νεκροτομή, διαδίδοντας την ιστορία σε όλη τη Χώρα. Επίσης, για το λόγο αυτό εξέδωσε και ένα βιβλίο, το οποίο περιείχε μία φωτογραφία της που έσκυβε πάνω από το σκεπασμένο με κρύσταλλο  φέρετρο του γιου της, με την μακάβρια ουλή της νεκροτομής, ορατής στο μέτωπό του.

Το πιστοποιητικό θανάτου του Washington Irving Bishop έλεγε  αιτία θανάτου: καταληψία (hysterocatalepsy), για τη μητέρα του, όμως, πάντα ήταν μία δολοφονία.

Και ενώ η κληρονομιά του Bishop στην ιστορία της μαγείας μπορεί να έχει ξεθωριάσει, η επιγραφή στη φθαρμένη ταφόπλακα στο κοιμητήριο του Green-Wood τον ανακηρύσσει ως "μάρτυρα" στην αιωνιότητα, ή το λιγότερο μέχρι που το όνομά του να σβηστεί από το μάρμαρο.


Πηγές: resolviendolaincognita.blogspot.gr και en.wikipedia.org

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΤΑ 7 Μαύρα Βιβλία του Καρλ Γιουνγκ

Ο Κόσμος της Ψυχανάλυσης και η κάθοδος στο υποσυνείδητο: «Μακάριοι οι τρελοί», μου είπε κάποτε ένας φίλος ψυχοθεραπευτής, «γιατί αυτοί έχουν τη μεγαλύτερη πιθανότητα να βρουν τελικά την άκρη». Αυτό που εννοούσε, είναι ότι οι άνθρωποι που ο νους τους βασανίζει σε σημείο να τους κάνει το βίο αβίωτο, είναι πιο πιθανό να ξεκινήσουν να εξετάζουν τα πράγματα σε βάθος μέχρι να βγάλουν άκρη με τον εαυτό τους. Από την άλλη, όσοι νοιώθουν πνευματικά σταθεροί, είναι πολύ πιθανό να συνεχίσουν απλά τη ζωή τους χωρίς ποτέ να νιώσουν επιτακτική την ανάγκη να καταδυθούν βαθύτερα στο τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος. Ένας από αυτούς τους ανθρώπους, που ο πόνος τους οδήγησε σε ένα μακρινό και βαθύ ταξίδι στα νερά του υποσυνείδητου, ήταν ο Καρλ Γιουνγκ, ο διάσημος Ελβετός ψυχαναλυτής και ψυχίατρος. Ο Γιουνγκ υπήρξε ο θεμελιωτής της αναλυτικής ψυχολογίας αλλά για πολλούς σήμερα θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους του δυτικού πολιτισμού, επειδή συνδύασε την επιστήμη της ψυχανάλυσ...

Ο Εσταυρωμένος Χριστός με δύο δωρητές, El Greco

Ο Κόσμος  της Ζωγραφικής σε συνδυασμό με το θρησκευτικό συναίσθημα του Κόσμου των Ανθρώπων δημιουργεί αθάνατα έργα τέχνης, όπως ο πίνακας ζωγραφικής, Cristo Crucificado con dos donantes( Ο Εσταυρωμένος Χριστός με δύο δωρητές) ένας από τους  πίνακες του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου (El Greco) που χαρακτηρίζεται για την πρωτοτυπία του. Ο πίνακας δημιουργήθηκε γύρω στο 1590 και σήμερα βρίσκεται στο Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι. Τον πίνακα παρήγγειλε το ένα από τα δύο πρόσωπα που βρίσκονται δεξιά και αριστερά από τον Σταυρό, με το σκοπό να τοποθετηθεί σε ένα μοναστήρι στο Τολέδο. Ο πίνακας χαρακτηρίζεται για την πρωτοτυπία του. Το πρώτο πρωτότυπο χαρακτηριστικό του έργου είναι οι δύο δωρητές, οι οποίοι βρίσκονται τοποθετημένοι εκεί που παραδοσιακά έπρεπε να βρίσκονται η Μητέρα του Χριστού Μαρία και ο Απόστολος Ιωάννης. Άλλα χαρακτηριστικά είναι η χρήση ψυχρών χρωμάτων,  οι επιμήκεις μορφές, η απουσία του τοπίου, το οποίο αντικαθίσταται από σύννεφα σε κίνηση, που φέρνουν...

Η στοιχειωμένη μονοκατοικία της Άμφισσας

Ο Κόσμος των εγκλωβισμένων ψυχών, μας ταξιδεύει στην Άμφισσα όπου σε μία μονοκατοικία λέγεται ότι συμβαίνουν έντονα παραφυσικά φαινόμενα. Αλήθεια ή δημιούργημα της ανθρώπινης φαντασίας; Κραυγές μέσα στη νύχτα, κοριτσάκια που βολτάρουν στα δωμάτια κι εξαφανίζονται, έπιπλα που κινούνται μόνα τους. Η ιστορία του εγκαταλελειμμένου σπιτιού της οδού Γιδογιάννου στην Άμφισσα ξεκινάει από το 1940 και συνεχίζεται ακόμη και σήμερα. Όλοι στην περιοχή μιλούν για τη στοιχειωμένη μονοκατοικία Είναι ίσως το πιο γνωστό στοιχειωμένο σπίτι της Στερεάς Ελλάδας. Η ερειπωμένη μονοκατοικία της οδού Γιδογιάννου, αριθμός 13 (συμβολικός δεν νομίζετε;) είναι γεμάτη από μακάβριες ιστορίες που εδώ και δεκαετίες είναι γνωστές σε όλους τους κατοίκους της Άμφισσας. Το συγκεκριμένο σπίτι δεν βρίσκεται σε κάποιο απόμερο μέρος της πόλης, ίσα ίσα που σε πολύ κοντινή απόσταση υπάρχουν πολυσύχναστα στέκια. Όμως οι θρύλοι που το ακολουθούν είναι τέτοιοι που οι κάτοικοι αλλά και οι επισκέπτες προσπαθούν να ...

Ηνίοχος: το σαγηνευτικό βλέμμα του αγάλματος των Δελφών

Ο Κόσμος της Αρχαιότητας μέσα από τα μάτια του αγάλματος του Ηνίοχου, στα οποία ο δημιουργός του έχει αποθανατίσει τον θρίαμβο της νίκης.  Κάποιοι από τους μεγαλύτερους μελετητές του κόσμου υποστηρίζουν ότι «τα μάτια του Ηνίοχου μαγνητίζουν». Το περίοπτο άγαλμα, με το μοναδικό βλέμμα έχει μια δική του, αποκλειστική, αίθουσα στο Μουσείο των Δελφών. Δεν αρκεί μια περαστική ματιά για να το δεις. Πρέπει να σταθείς, κοιτάζοντάς το προσεκτικά απ' όλες τις πλευρές, θαυμάζοντας ένα πλήθος από λεπτομέρειες στο σώμα και στον περίτεχνο, χάλκινο χιτώνα του. Τα μάτια του Ηνίοχου μοιάζουν ζωντανά. Ίσως, κανένα άλλο άγαλμα δεν δίνει αυτή τη μοναδική. Λένε ότι στο πρόσωπό του έχει αιχμαλωτιστεί η στιγμή αμέσως μετά τη νίκη και η ικανοποίηση του νικητή, χωρίς να έχει σβήσει ακόμη από την έκφραση του προσώπου η ένταση, αλλά και η αυτοσυγκέντρωση που απαιτούσε ο αγώνας, με το τέθριππο. Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα γλυπτά της αρχαίας ελληνικής τέχνης της πρώιμης κλασικής εποχής....

Σταχτοπούτα: οι Άσχημες Αδελφές και η Μητριά

Ο συμβολικός Κόσμος των παραμυθιών: Σταχτοπούτα: οι Άσχημες Αδελφές και η Μητριά Οι αδελφές της Σταχτοπούτας, που συχνά αναφέρονται σαν οι Άσχημες Αδελφές, δεν είναι πάντα εξωτερικά άσχημες. Σε μερικές παραλλαγές είναι πολύ όμορφες εξωτερικά αλλά φανερώνουν μιαν εσωτερική και πνευματική ασχήμια. Στη γερμανική παραλλαγή έχουν "όμορφο πρόσωπο αλλά κακή καρδιά" και αντιπροσωπεύουν τις δυνάμεις του κακού που βρίσκονται στην αγένεια, την απληστία, τη ζήλεια και τη ματαιοδοξία. Η μητριά αντιπροσωπεύει τη σκοτεινή και καταστροφική όψη της γυναικείας φύσης, που σε άλλα παραμύθια τη βλέπουμε στην κακιά μάγισσα. Οι μητριές, όπως αυτές της Σταχτοπούτας και της Χιονάτης, συμβολίζουν ακόμη τον Χαμένο Παράδεισο και τη σκληρή πραγματικότητα ενός κόσμου, στον οποίο το άτομο αντιμετωπίζει αυτή τη σκοτεινή πλευρά της Μεγάλης Μητέρας. Σε μερικές παραλλαγές, η νεκρή μητέρα της Σταχτοπούτας παίζει έναν σημαντικό ρόλο. Εμφανίζεται στην κόρη της δίνοντάς της μαγικά ξόρκια, ή εμφανίζετα...

Σταχτοπούτα: η Μεταμόρφωση και ο Χορός

Ο συμβολικός Κόσμος των παραμυθιών: Σταχτοπούτα: η Μεταμόρφωση και ο Χορός Για να μπορέσει η Σταχτοπούτα να πάει στον χορό και να συναντήσει τον Πρίγκηπα, ποντίκια και σαύρες μεταμορφώνονται σε άλογα. Και τα δύο αυτά όντα ζουν σε σκοτεινά μέρη και επομένως έχουν φιλικές σχέσεις με τις υποχθόνιες δυνάμεις που συναντάμε στο τζάκι. Και τα δύο υπακούν στον Σμινθέα Απόλλωνα, βασιλιά των Ποντικιών, και τώρα μετατρέπονται στα χρυσά ή άσπρα άλογά του. Είναι επίσης αφιερωμένα στον Ρούντρα, τον Βεδικό θεό που σχετίζεται με τα ποντίκια. Η παραλλαγή του Περρώ μετατρέπει μια κολοκύθα σε άμαξα, όμως σε άλλες πηγές συναντάμε όλο και πιο ενδιαφέροντα μέσα μεταφοράς. Με τα πόδια, μέσα σ' ένα αμαξάκι με δούλους ν' ακολουθούν, σε μια μεγάλη άμαξα με έξι άλογα με δούλους και υπηρέτες ν' ακολουθούν, και τέλος, με ακόμα μεγαλύτερη χλιδή. Η κολοκύθα εμφανίζεται σε δύο ακόμα παραλλαγές. Στη σουηδική, όπου η κολοκύθα μετατρέπεται σε άμαξα, τα ποντίκια σε άλογα και οι κάμπιες σε υπηρέτε...

Νέα τροπή στην υπόθεση εξαφάνισης του Βραζιλιάνου φοιτητή Bruno Borges

Ο παράξενος Κόσμος του  Bruno Borges  εξακολουθεί να καλύπτεται, ακόμα και σήμερα, από ένα πέπλο μυστηρίου. Αν και, σύμφωνα με την αστυνομία, στοιχεία που προέκυψαν από καταθέσεις μαρτύρων δίνουν μία νέα τροπή στην εξαφάνιση του Βραζιλιάνου φοιτητή, του οποίου η τύχη αγνοείται από τις 27 Απριλίου 2017. Αυξάνει το μυστήριο γύρω από την εξαφάνιση του νεαρού Βραζιλιάνου φοιτητή, Bruno Borges,που άφησε  κρυπτογραφημένα μηνύματα. Η περίεργη υπόθεση του  νεαρού Βραζιλιάνου που άφησε 14 βιβλία γραμμένα σε μία κρυπτογραφημένη γλώσσα και διάφορα κρυφά μηνύματα στο δωμάτιό του μπορεί να πλησιάζει στη λύση της. Προηγούμενο άρθρο με λεπτομέρειες για την εξαφάνιση του Bruno Borges,  εδώ Πέρα από το ενδιαφέρον για την τύχη του νεαρού άνδρα, η περίπτωσή του προκάλεσε μεγάλη περιέργεια στον κόσμο,εξαιτίας  των αινιγμάτων που ο Bruno Borges, ένας φοιτητή της ψυχολογίας  24 χρόνων, άφησε πριν εξαφανιστεί χωρίς να αφήσει  ίχνος. Bruno Borges ...

Ο Δίας και οι κεραυνοί του

Ο Κόσμος της μυθολογίας μας κάνει λόγο για τα όπλα του Δία: τον κεραυνό τη βροντή και την αστραπή: Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, οι Κύκλωπες, που ήταν φυλακισμένοι στα Τάρταρα, χάρισαν στον Δία τον κεραυνό, την βροντή και την αστραπή. Ο Δίας τους ελευθέρωσε και με τη βοήθειά τους νίκησε στην Τιτανομαχία τον Κρόνο και τους Τιτάνες και έτσι κατέλαβε την εξουσία. Κατασκευαστής των κεραυνών ήταν ο Ήφαιστος. Με τους κεραυνούς  τιμωρούσε θεούς και ανθρώπους. Πολλές φορές, όμως, ο Δίας χρησιμοποιούσε τους κεραυνούς όχι μόνο για να τιμωρήσει, αλλά και για να δώσει λύσεις.

Ο "Άγγελος της θλίψης", γλυπτό του William Wetmore Story

Ο Κόσμος της γλυπτικής, εκφράζεται μέσα από την αγάπη και την θλίψη και δημιουργεί ένα έργο τέχνης που από τον 19ο αιώνα  μέχρι και σήμερα συγκινεί και γίνεται πηγή έμπνευσης και δημιουργίας: ο "Άγγελος της θλίψης", γλυπτό του William Wetmore Story. Ο William Wetmore Story, από τις ΗΠΑ, ήταν γλύπτης που απόκτησε μεγάλη φήμη, όταν το 1895 δημιούργησε έναν άγγελο, με τα ίδια του τα χέρια, με πόνο στην ψυχή και δάκρυα στα μάτια, προς τιμήν της αποβιώσασας συζύγου του, Emelyn Story, την οποία υπεραγαπούσε. Ο William Wetmore Story γεννήθηκε στο Σάλεμ της Μασαχουσέτης στις 12 Φεβρουαρίου του 1819. Ήταν επίσης, κριτικός τέχνης, ποιητής και εκδότης. Σπούδασε δικηγορία στο Χάρβαρντ αλλά τον κέρδισε  η γλυπτική. Το γλυπτό, που δημιούργησε για να κοσμήσει το τάφο της συζύγου του, ονομάστηκε  "Άγγελος της θλίψης"  και βρίσκεται στο Προτεσταντικό Νεκροταφείο της Ρώμης όπου σήμερα βρίσκονται τόσο τα οστά της  Emelyn Story όσο και του ιδίου. Ο ...

Σταχτοπούτα: το Τζάκι και ο συμβολισμός του

Στον Κόσμο των παραμυθιών οι ήρωες και οι ηρωίδες παλεύουν για να ανακαλύψουν την πραγματική τους δύναμη και τον εσωτερικό τους κόσμο για να φθάσουν, έτσι, στην ωριμότητα. Κάθε παραμύθι έχει τους δικούς του αρχετυπικούς συμβολισμούς. Η Σταχτοπούτα είναι ένα παραμύθι παγκοσμίως γνωστό. Η Jean C. Cooper, στο βιβλίο της:   Fairy Tales. Allegories of the Inner Life ( Ο Θαυμαστός Κόσμος των Παραμυθιών. Αλληγορίες της Εσωτερικής Ζωής. Πορεία προς την Ωριμότητα ,μετφρ. Θύμης Μαλαμόπουλος, Εκδ. Θυμάρι, Αθήνα,1983) αναλύει, μεταξύ άλλων, και τον αρχετυπικό συμβολισμό του παραμυθιού της Σταχτοπούτας, αρχής γενομένης από το "τζάκι": Η Σταχτοπούτα "Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας άντρας που παντρεύτηκε δύο φορές. Από την πρώτη γυναίκα του απόκτησε μια κόρη. Η Έλλα πήρε από την μητέρα της και ήταν γλυκειά κι ευγενική..." Έτσι αρχίζει ο Έντμοντ Ντουλάκ τη γαλλική διασκευή του πιο γνωστού παραμυθιού στον κόσμο. Τον περασμένο αιώνα(19ο), η Marian Roalfe Cox (1860–1916)...

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Σε 24 ώρες