Ο Κόσμος των Θρύλων, των Αστικών Μύθων μας οδηγεί στην Βόρειο Αμερική για να μας διηγηθεί την ιστορία για ένα φάντασμα σε μία παλιά φυλακή της Βοστόνης.
Στην είσοδο του κόλπου της Βοστόνης βρίσκεται το νησί George. Στα 1840 χτίστηκε εκεί, με θέα προς τη θάλασσα, ένα οχυρό, γνωστό ως Fort Warren που περιελάμβανε στρατώνες, κελάρια, νοσοκομείο, μαγειρείο, κελιά και μία ισχυρή φρουρά.
Κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου Πολέμου, μεταξύ Βορείων και Νοτίων, το κάστρο χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή για τους Νότιους, που στοιβάζονταν εκεί, κάτω από δύσκολες συνθήκες, ενώ προσπαθούσαν, συγχρόνως, να υποφέρουν το σκληρό κρύο του βορρά, ασυνήθιστο στη ζεστή περιοχή του νότου. Αυτοί οι στρατιώτες, καθώς και οι φύλακες, άρχισαν να λένε για μυστηριώδεις επισκέψεις, στα δρομάκια του κάστρου, ανθρώπινης φιγούρας ντυμένης στα μαύρα, κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Σύμφωνα με την ιστορία, ήταν το φάντασμα μίας γυναίκας, συζύγου ενός από τους φυλακισμένους, στο Κάστρο, Νότιους στρατιώτες. Το όνομά του ήταν Antrew Lanier και η καταγωγή του από την πολιτεία της Γεωργίας. Κάποια στιγμή, το 1861 η γυναίκα έλαβε ένα γράμμα από το σύζυγό της που έλεγε ότι βρισκόταν φυλακισμένος στην φυλακή του Fort Warren, και πήρε την απόφαση- λένε κάποιοι εξ αιτίας οικογενειακών πιέσεων- να συστήσει μία αποστολή για να τον απελευθερώσει.
Η Lanier έφθασε στη Hull (Μασαχουσέτη) μερικές εβδομάδες μετά, και έμεινε στο σπίτι ενός υποστηρικτή των Νοτίων. Το σπίτι, το λιγότερο 2 χιλιόμετρα από τη φυλακή, ήταν ιδανικό για να σχεδιάσει κάποιος μία επιχείρηση διάσωσης, και η γυναίκα πέρασε αρκετές μέρες παρατηρώντας προσεκτικά το κάστρο με κιάλια.
Ένα βράδυ του 1862, με καταιγίδα, αποφάσισε να βάλει σε εφαρμογή το παράτολμο σχέδιό της. Έκοψε τα μαλλιά, μεταμφιέστηκε σε άνδρα και πέρασε το στενό οπλισμένη με μία λόγχη και ένα παλιό όπλο. Κατάφερε να φθάσει μέχρι τα κελιά, και να οργανώσει ένα μικρό ξεσηκωμό που περιελάμβανε τη δημιουργία μίας σήραγγας στη κεντρική ζώνη της φυλακής, όπου οι Νότιοι θα μπορούσαν να πάρουν όπλα και να εξουδετερώσουν εύκολα τους φύλακες.
Η Lanier κρύφτηκε ανάμεσα στους φυλακισμένους (που την έκρυψαν από τους φρουρούς) και με την λόγχη που είχε φέρει άρχισαν την κατασκευή της σήραγγας. Ατυχώς για εκείνη, το σχέδιο της απέτυχε: όταν η σήραγγα κόντευε να τελειώσει ένας φύλακας κατάλαβε το σχέδιο(από ένα δυνατό χτύπημα της λόγχης) και ειδοποίησε και τους άλλους φύλακες.
Όλοι οι εμπλεκόμενοι κρατούμενοι στην συνωμοσία συνελήφθησαν, ένας προς ένας, μέσα στην ίδια σήραγγα που είχαν φτιάξει. Μόνο η Lanier μπόρεσε να παραμείνει κρυμμένη και, κάτω από την πίεση του κινδύνου, “συνέλαβε” με το πιστόλι της έναν φύλακα. Όμως ούτε σε αυτή την περίπτωση την ευνόησε η τύχη: ο στρατιώτης κατάφερε να την κάνει να χάσει το όπλο, το οποίο έπεσε στο πάτωμα και εκπυρσοκρότησε, σκοτώνοντας τον σύζυγό της.
Η γυναίκα καταδικάστηκε σε θάνατο, πεπρωμένο που δέχτηκε χωρίς καμία διαμαρτυρία. Το μόνο που ζήτησε ήταν να της επιτρέψουν να περάσει τις τελευταίες της ώρες ντυμένη με γυναικεία ρούχα. Μετά από μία διεξοδική επιθεώρηση στο κάστρο δεν βρέθηκαν παρά μόνο μερικά μαύρα φορέματα, από τα οποία είχε τη δυνατότητα η Lanier να διαλέξει ότι της άρεσε. Τελικά, εκτελέστηκε δια απαγχονισμού το 1862, φορώντας ένα παλιό μαύρο φόρεμα, και τάφηκε εκεί, στο νησί George.
Ο θρύλος λέει ότι η γυναίκα περνάει τις νύχτες επισκεπτόμενη τα μέρη στα οποία είχε σχεδιάσει την απόδραση τη δική της και του συζύγου της, θρηνώντας για την αποτυχία του σχεδίου που είχε επινοήσει. Ψάχνει, όλες τις νύχτες, έναν τρόπο να φέρει εις πέρας με επιτυχία το συνωμοτικό σχέδιο και να διασώσει τον σύζυγό της, του οποίου τον θάνατο φαίνεται να έχει ξεχάσει. Αυτή είναι η καταδίκη της.
The Lady in Black (ένα τραγούδι εμπνευσμένο από την ιστορία )
Πηγή: elpensante.com και celebrateboston.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου