Ο Κόσμος των παράξενων φαινομένων, που παρουσιάζονται σε κατοικίες ή ανθρώπους μετά την απώλεια αγαπημένων τους προσώπων, έχει να μας διηγηθεί πολλές και παράδοξες ιστορίες για τις οποίες δεν δόθηκε ποτέ καμία εξήγηση. Ανάλογη είναι και η ιστορία ενός κοριτσιού που βίωσε περίεργες και μη αναμενόμενες εμπειρίες μετά την αναχώρηση του πατέρα της από τον τρισδιάστατο κόσμο μας. ΠΑΤΕΡΑ, ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ; Ένα κορίτσι, του οποίου ο πατέρας πέθανε πριν κάποια χρόνια, διαβεβαιώνει ότι δύο μέρες μετά το τραγικό συμβάν άρχισαν να συμβαίνουν περίεργα φαινόμενα στο σπίτι της. Σύμφωνα με διηγήσεις της μία μέρα που βρισκόταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι των γονέων της ένιωσε ότι κάποιος την χάιδευε στο πρόσωπο. Κάθε φορά που βρισκόταν μόνη, ακουγόντουσαν θόρυβοι σε όλο το σπίτι. Κανένας δεν την πίστευε αλλά, όταν μία μέρα που η μικρή ξαδέρφη της έμεινε μαζί της, και αναγκάστηκαν να φύγουν από το σπίτι γιατί η μικρούλα φοβήθηκε από τους παράξενου θορύβους, άρχισαν να την πιστεύουν. Η τηλεόρα...
Ο Κόσμος των ονείρων μας μπορεί να γίνει πραγματικότητα, αν δεν τον εγκαταλείψουμε:
Μην εγκαταλείψεις ποτέ τα όνειρά σου. Μην αφήσεις να τα καρπωθεί κάποιος άλλος, είναι δικά σου και μόνο δικά σου. Εσύ τα έπλασες μέρες και νύχτες, εσύ τα έκανες να μοιάζουν μεγάλα, λαμπρά, όμορφα.Εσύ τα έφερες σ’ αυτό το μονοπάτι που βγάζει απ’ τα λόγια και οδηγεί στην πραγματοποίησή τους. Εσύ αξίζει να αισθανθείς τη νίκη ή την ήττα. Όποιο αποτέλεσμα κι αν έχουν σου ανήκει αυτή η εμπειρία. Μια εμπειρία που θα σε οδηγήσει στη γνώση, στο καλύτερο. Γιατί πάντα παίρνουμε μαθήματα κι απ’ τις επιτυχίες μας κι απ’ τις αποτυχίες μας. Κι απ’ αυτές γινόμαστε πιο δυνατοί, πιο σωστοί, πιο δίκαιοι. Αντλούμε ενέργεια για να πετύχουμε ξανά ή να πετύχουμε την επόμενη φορά.
Τίποτα δεν τελειώνει εδώ… Η ζωή συνεχίζεται… είτε έτσι, είτε αλλιώς. Κόψε τα νήματα της απαισιοδοξίας. Μπορείς, μπορείς πολλά παραπάνω απ’ αυτά που νομίζεις πως μπορείς. Κάνε τον κόσμο άνω-κάτω αν δεν σου αρέσει. Άλλαξε ό,τι σε χαλά. Κάν’ το τώρα. Ο χρόνος είναι μεγάλος αλήτης και γρήγορα φεύγει αφήνοντας στο πρόσωπο μας μόνο ρυτίδες, υπερφορτώνει την ψυχή με αναμνήσεις κι ανεξίτηλα σημάδια και πίσω δε γυρνά.
Μην εγκαταλείψεις για σένα μα και για όλους εκείνους που κάποτε εγκατέλειψαν τα όνειρά τους και μετά από χρόνια κοίταξαν στον καθρέφτη και μετάνιωσαν πικρά που δεν έγιναν αυτό που ήθελαν, που δεν κυνήγησαν την ευτυχία, το στόχο τους. Τους έχεις δει; Βγάζουν μια πίκρα, ένα παράπονο, μια σιωπή που τα λέει όλα. Αρκεί καμιά φορά μόνο να τους κοιτάξεις στα μάτια για να καταλάβεις πως κάτι τους ξέφυγε απ’ τη ζωή… κι αν τους μιλήσεις σου λένε “μην κάνεις κι εσύ το ίδιο λάθος, μην αφήσεις το όνειρο να είναι μόνο όνειρο”. Ζήσ’ το.
Πόπη Κλειδαρά
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου