Οικία Whaley: το πιο διάσημο στοιχειωμένο σπίτι των Η.Π.Α

Ο Κόσμος των στοιχειωμένων τόπων μας οδηγεί στο Σαν Ντιέγκο, της Καλιφόρνιας για να μας διηγηθεί την ιστορία της Οικίας Whaley, της στοιχειωμένης κατοικίας που έχει γίνει τουριστικό αξιοθέατο στη περιοχή της Old Town

Η οικία Whaley φτιαγμένη το 1857 πάνω σε ένα νεκροταφείο, έχει κερδίσει τον τίτλο του πιο στοιχειωμένου σπιτιού των ΗΠΑ, καθώς οι επισκέπτες υποστηρίζουν ότι έχουν δει σε αυτό φαντάσματα.

Μεταξύ αυτών ξεχωρίζουν το φάντασμα του James (Yankee Jim) Robinson και φαντάσματα διαφόρων μελών της οικογένειας Whaley.

Βίντεο για την Οικία Whaley.

Με έξι μόνο δολάρια μπορεί να επισκεφτεί κάποιος αυτό το σπίτι, στο οποίο δεν ξεχωρίζουν μόνο η ιστορία του, το ελληνικό αναγεννησιακό του στυλ και τα εκτιθέμενα αντικείμενα, αλλά, επίσης, είναι διάσημο για τους φασματικούς κατοίκους του.

Ο Thomas Whaley γεννήθηκε το 1823 στην Νέα Υόρκη και μετακόμισε με την οικογένειά του στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια το 1853. Αλλά, ήταν το 1857 όταν εγκαταστάθηκαν, τελικά, στο σπίτι τους, που έγινε γνωστό, ως Whaley House. Το σπίτι φτιάχτηκε πάνω σε ένα παλιό νεκροταφείο που μετά είχε χρησιμοποιηθεί, ως τόπος εκτέλεσης.

Thomas Whaley

Ο Thomas και η Anna είχαν έξι παιδιά, την Francis Hinton, τον Thomas Junior, την Anna Amelia, τον George Hay Binggold, την Violet Eloise και την Corrinne Lilian. Μετά τη φωτιά στο εργοστάσιο ξυλείας της οικογένειας και το θάνατο του Thomas Junior, το 1858 αποφάσισαν να εγκατασταθούν στο Σαν Φρανσίσκο, αλλά, το καλοκαίρι του 1868, λόγω εργασίας, οι Whaley επιστρέφουν στο Σαν Ντιέγκο, στην παλαιά τους κατοικία. Ένας από τους χώρους του κάτω πατώματος χρησιμοποιούταν, ως Δικαστική αίθουσα και τόπος συγκέντρωσης των κατοίκων.

Δύο από τις κόρες της οικογένειας παντρεύονται το 1882. Η Anna Amelia παντρεύεται με τον πρώτο της εξάδελφο, John T. Whaley. Η Violet παντρεύεται με τον George T. Bertolacci.

Αλλά, ο γάμος της Violet δεν πήγε καλά και κατέληξε σε διαζύγιο. Αυτή ποτέ δεν συνήλθε από την ταπείνωση και έπεσε σε κατάθλιψη, που την οδήγησε στην αυτοκτονία, καθώς αυτοπυροβολήθηκε στην καρδιά.

Το 1898, ο Thomas Whaley πεθαίνει εξ αιτίας μιας ασθένειας. Η Anna Amelia πεθαίνει το 1905, εν τω μεταξύ, η οικία Whaley άρχισε να φθείρεται, καθώς έμεινε άδεια μέχρι το 1909, όταν η Francis Whaley κάνει μια ανακαίνιση του κτιρίου και το μετατρέπει σε ένα τουριστικό πόλο έλξης.

Συνεχίζει να ζει εκεί μαζί με τη μητέρα της τον George και την Corrinne Lilian. Το 1913 πεθαίνει η χήρα Anna Whaley και ένα χρόνο αργότερα η κόρη της Francis. Ο George Whaley πεθαίνει το 1928 και η Corrinne Lilian συνεχίζει να ζει στο σπίτι μέχρι το 1953. Η οικογένεια Whaley, που έζησε σε αυτό το σπίτι περίπου έναν αιώνα, υπέστη πολυάριθμες καταστροφές και θανάτους.

Το πρώτο φάντασμα, για του οποίου την εμφάνιση γίνεται λόγος, είναι αυτό του James (Yankeejim) Robinson, ενός ληστή, που απαγχονίστηκε το 1852 στο χώρο πάνω στον οποίο ήταν κτισμένο το σπίτι. Η τοπική εφημερίδα του Σαν Ντιέγκο περιέγραφε πως είχε διατηρήσει τα πόδια σταθερά, όσο περισσότερο μπορούσε, μέχρι που τελικά έβγαλαν το στήριγμα και ο Yankeejim έμεινε κρεμασμένος σαν ένα εκκρεμές μέχρι που απαγχονίστηκε. Ο Thomas Whaley ήταν ανάμεσα στους θεατές.

Οικογένεια Whaley

Οι Whaley άκουγαν περιστασιακά το θόρυβο των βαριών βημάτων που κινούνταν γύρω από το σπίτι, και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ήταν του James (Yankeejim) και επίσης η Lilian πείστηκε ότι το φάντασμα περιτριγύριζε την οικογένεια.

Πολλοί επισκέπτες βεβαιώνουν ότι έχουν δει το φάντασμα του Thomas Whaley ντυμένο με ένα πανωφόρι και παντελόνια σκούρα. Επίσης, ένα κοριτσάκι 5 ετών χαιρέτησε έναν άνδρα που μόνο εκείνο μπορούσε να δει στο σαλόνι του σπιτιού.

Έχουν δει την Anna Whaley στον κήπο και στα δωμάτια του κάτω ορόφου Η Violet, η κόρη των Whaley που αυτοκτόνησε, επίσης, περιφέρεται στο σπίτι. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης στο σπίτι, τη δεκαετία του '60, ένα διάμεσο αισθάνθηκε την παρουσία ενός κοριτσιού το οποίο το περιγράφει, ως τη δισέγγονη του Thomas Whaley, Marion που πέθανε όταν κατάπιε δηλητήριο για τα μερμήγκια.

Επίσης, έχουν δει το φάντασμα του σκύλου της οικογένειας, ενός φοξ τερριέ με βούλες, με το όνομα, Dolly Varden που πέθανε από φυσικά αίτια και που συνηθίζει να γλείφει τα πόδια των γυναικών και το οποίο βλέπουν, συνήθως, παιδιά.

Η Δικαστική αίθουσα

Ακόμα, στη σάλα της μουσικής έχουν ακούσει μουσική από τραγούδια άλλης εποχής

και έχουν αισθανθεί τη μυρωδιά παλιών πούρων Αβάνας και ευωδιές γαλλικών αρωμάτων.

Η οικία Whaley συνεχίζει να ζει σιωπηλά πάνω στη λεωφόρο Σαν Ντιέγκο, όπως το έχει κάνει εδώ και ενάμιση αιώνα.

Πηγή

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΤΑ 7 Μαύρα Βιβλία του Καρλ Γιουνγκ

Ο Κόσμος της Ψυχανάλυσης και η κάθοδος στο υποσυνείδητο: «Μακάριοι οι τρελοί», μου είπε κάποτε ένας φίλος ψυχοθεραπευτής, «γιατί αυτοί έχουν τη μεγαλύτερη πιθανότητα να βρουν τελικά την άκρη». Αυτό που εννοούσε, είναι ότι οι άνθρωποι που ο νους τους βασανίζει σε σημείο να τους κάνει το βίο αβίωτο, είναι πιο πιθανό να ξεκινήσουν να εξετάζουν τα πράγματα σε βάθος μέχρι να βγάλουν άκρη με τον εαυτό τους. Από την άλλη, όσοι νοιώθουν πνευματικά σταθεροί, είναι πολύ πιθανό να συνεχίσουν απλά τη ζωή τους χωρίς ποτέ να νιώσουν επιτακτική την ανάγκη να καταδυθούν βαθύτερα στο τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος. Ένας από αυτούς τους ανθρώπους, που ο πόνος τους οδήγησε σε ένα μακρινό και βαθύ ταξίδι στα νερά του υποσυνείδητου, ήταν ο Καρλ Γιουνγκ, ο διάσημος Ελβετός ψυχαναλυτής και ψυχίατρος. Ο Γιουνγκ υπήρξε ο θεμελιωτής της αναλυτικής ψυχολογίας αλλά για πολλούς σήμερα θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους του δυτικού πολιτισμού, επειδή συνδύασε την επιστήμη της ψυχανάλυσ

Διαβάστε περισσότερα

Η στοιχειωμένη μονοκατοικία της Άμφισσας

Ο Κόσμος των εγκλωβισμένων ψυχών, μας ταξιδεύει στην Άμφισσα όπου σε μία μονοκατοικία λέγεται ότι συμβαίνουν έντονα παραφυσικά φαινόμενα. Αλήθεια ή δημιούργημα της ανθρώπινης φαντασίας; Κραυγές μέσα στη νύχτα, κοριτσάκια που βολτάρουν στα δωμάτια κι εξαφανίζονται, έπιπλα που κινούνται μόνα τους. Η ιστορία του εγκαταλελειμμένου σπιτιού της οδού Γιδογιάννου στην Άμφισσα ξεκινάει από το 1940 και συνεχίζεται ακόμη και σήμερα. Όλοι στην περιοχή μιλούν για τη στοιχειωμένη μονοκατοικία Είναι ίσως το πιο γνωστό στοιχειωμένο σπίτι της Στερεάς Ελλάδας. Η ερειπωμένη μονοκατοικία της οδού Γιδογιάννου, αριθμός 13 (συμβολικός δεν νομίζετε;) είναι γεμάτη από μακάβριες ιστορίες που εδώ και δεκαετίες είναι γνωστές σε όλους τους κατοίκους της Άμφισσας. Το συγκεκριμένο σπίτι δεν βρίσκεται σε κάποιο απόμερο μέρος της πόλης, ίσα ίσα που σε πολύ κοντινή απόσταση υπάρχουν πολυσύχναστα στέκια. Όμως οι θρύλοι που το ακολουθούν είναι τέτοιοι που οι κάτοικοι αλλά και οι επισκέπτες προσπαθούν να

Διαβάστε περισσότερα

Enuma Elish: Το βαβυλωνιακό Ποίημα της Δημιουργίας

Ο βαβυλωνιακός κόσμος μας διηγείται τη δική του εκδοχή για την Δημιουργία του Κόσμου, στο Enuma Elish (Ενούμα Έλις), το Ποίημα της Δημιουργίας. Περιγραφή του Enuma Elish Γνωστό, επίσης, ως Ποίημα της Δημιουργίας , το Enuma Elish , είναι μια ποιητική σύνθεση βαβυλωνιακής προέλευσης, αποτελούμενη από επτά πινακίδες σφηνοειδούς γραφής, από, περίπου, εκατόν δεκαπέντε έως εκατόν εβδομήντα σειρές, που χρονολογούνται από τον 18ο ή 17ο αιώνα π.Χ. Σύμφωνα με τους ιστορικούς, αυτό το έργο, που προέρχεται από την Βαβυλώνα, βρέθηκε ανάμεσα στα ερείπια της βιβλιοθήκης του Ασσουρμπανιπάλ, που βρισκόταν στην αρχαία πόλη Νινευή. Οι ειδικοί λένε ότι είναι μια μυθολογική ιστορία που προτίθεται να διηγηθεί τη δημιουργία του γνωστού κόσμου. Η θεματολογία του Enuma Elish Η πλοκή αυτού του μύθου, αρχίζει να εξελίσσεται χρονικά σε μία εποχή πριν από τη δημιουργία της ανθρωπότητας, που περιγράφεται ως η στιγμή που ο ουρανός και η γη δεν είχαν ακόμα ένα όνομα. Σύμφωνα

Διαβάστε περισσότερα

Σταχτοπούτα: οι Άσχημες Αδελφές και η Μητριά

Ο συμβολικός Κόσμος των παραμυθιών: Σταχτοπούτα: οι Άσχημες Αδελφές και η Μητριά Οι αδελφές της Σταχτοπούτας, που συχνά αναφέρονται σαν οι Άσχημες Αδελφές, δεν είναι πάντα εξωτερικά άσχημες. Σε μερικές παραλλαγές είναι πολύ όμορφες εξωτερικά αλλά φανερώνουν μιαν εσωτερική και πνευματική ασχήμια. Στη γερμανική παραλλαγή έχουν "όμορφο πρόσωπο αλλά κακή καρδιά" και αντιπροσωπεύουν τις δυνάμεις του κακού που βρίσκονται στην αγένεια, την απληστία, τη ζήλεια και τη ματαιοδοξία. Η μητριά αντιπροσωπεύει τη σκοτεινή και καταστροφική όψη της γυναικείας φύσης, που σε άλλα παραμύθια τη βλέπουμε στην κακιά μάγισσα. Οι μητριές, όπως αυτές της Σταχτοπούτας και της Χιονάτης, συμβολίζουν ακόμη τον Χαμένο Παράδεισο και τη σκληρή πραγματικότητα ενός κόσμου, στον οποίο το άτομο αντιμετωπίζει αυτή τη σκοτεινή πλευρά της Μεγάλης Μητέρας. Σε μερικές παραλλαγές, η νεκρή μητέρα της Σταχτοπούτας παίζει έναν σημαντικό ρόλο. Εμφανίζεται στην κόρη της δίνοντάς της μαγικά ξόρκια, ή εμφανίζετα

Διαβάστε περισσότερα

Σταχτοπούτα: το Τζάκι και ο συμβολισμός του

Στον Κόσμο των παραμυθιών οι ήρωες και οι ηρωίδες παλεύουν για να ανακαλύψουν την πραγματική τους δύναμη και τον εσωτερικό τους κόσμο για να φθάσουν, έτσι, στην ωριμότητα. Κάθε παραμύθι έχει τους δικούς του αρχετυπικούς συμβολισμούς. Η Σταχτοπούτα είναι ένα παραμύθι παγκοσμίως γνωστό. Η Jean C. Cooper, στο βιβλίο της: Fairy Tales. Allegories of the Inner Life ( Ο Θαυμαστός Κόσμος των Παραμυθιών. Αλληγορίες της Εσωτερικής Ζωής. Πορεία προς την Ωριμότητα ,μετφρ. Θύμης Μαλαμόπουλος, Εκδ. Θυμάρι, Αθήνα,1983) αναλύει, μεταξύ άλλων, και τον αρχετυπικό συμβολισμό του παραμυθιού της Σταχτοπούτας, αρχής γενομένης από το "τζάκι": Η Σταχτοπούτα "Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας άντρας που παντρεύτηκε δύο φορές. Από την πρώτη γυναίκα του απόκτησε μια κόρη. Η Έλλα πήρε από την μητέρα της και ήταν γλυκειά κι ευγενική..." Έτσι αρχίζει ο Έντμοντ Ντουλάκ τη γαλλική διασκευή του πιο γνωστού παραμυθιού στον κόσμο. Τον περασμένο αιώνα(19ο), η Marian Roalfe Cox (1860–1916)

Διαβάστε περισσότερα

Εδιμβούργο: Η σκοτεινή πλευρά της παραμυθένιας πόλης

Ο κόσμος των πνευμάτων και του υπερφυσικού έχει απλώσει το πέπλο του πάνω από την Σκωτία εδώ και αιώνες. Οι περισσότεροι έχουν συνδέσει την περιοχή με την Λίμνη του Λόχ Νες και τις ιστορίες για το τέρας που μερικοί υποστηρίζουν πως κρύβεται μέσα στα σκοτεινά νερά της. Ωστόσο, οι περισσότερες πόλεις και χωριά έχουν κάποια ιστορία φαντασμάτων, που έχει περάσει από γενιά σε γενιά, να διηγηθούν. Η παραμυθένια πρωτεύουσα της Σκωτίας, το Εδιμβούργο, δεν αποτελεί εξαίρεση καθώς θεωρείται μια από τις πιο στοιχειωμένες πόλεις στο Ηνωμένο Βασίλειο. Πίσω από την παραμυθένια ομορφιά τα αρχαία, τα στενά δρομάκια της παλιάς πόλης κρύβουν τρομακτικούς μύθους και ιστορίες φαντασμάτων. Η πλούσια ιστορία της πόλης και οι αναφορές περί παράξενης και υπερφυσικής δραστηριότητας έχουν προκαλέσει μεγάλο ενδιαφέρον για τους κυνηγούς φαντασμάτων και τους ατρόμητους λάτρεις μεταφυσικών φαινομένων από όλο τον κόσμο. Μάλιστα, αν κάποιος κάνει μια γρήγορη έρευνα στο διαδίκτυο πριν επισκεφτεί τη σκωτσέ

Διαβάστε περισσότερα

Κρατευτής: το προϊστορικό σκεύος μαγειρικής και η σχέση του με το σουβλάκι

Ο Κόσμος της Προϊστορίας αποκαλύπτει τα γαστρονομικά μυστικά του, επιβεβαιώνοντας ότι, το πολυσυζητημένο σουβλάκι ήταν βασική τροφή κατά την κυκλαδική και μυκηναϊκή εποχή. Το αποδεικνύει ο κρατευτής , ένα είδος μαγειρικού σκεύους που βρέθηκε σε ανασκαφές τόσο στη Θήρα όσο και στην Πύλο. Επίσης, περιγραφές στον Όμηρο παραπέμπουν σε αυτό. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους στην αρχαία Θήρα σε κάθε σπίτι υπήρχε η εστία, η οποία αποτελούνταν από μία λιθόκτιστη εξέδρα χαμηλού ύψους. Στην εστία έβραζαν το φαγητό μέσα σε πήλινες χύτρες. Επίσης, έψηναν και κρέας περασμένο στους οβελούς (σουβλάκια), τους οποίους τοποθετούσαν πάνω σε πήλινα στηρίγματα, τους κρατευτές , που συνήθως ήταν σε ζευγάρια. Περιγραφές για τη συνήθεια αυτή βρίσκουμε στον Όμηρο, στην Ιλιάδα και στην Οδύσσεια. Στην Ιλιάδα στην Ραψωδία Ι, 211-214, λέει ο Όμηρος: πυρ δε Μενοιτιάδης δαίεν μέγα ισόθεο φως. αυτάρ επεί κατά πυρ εκ'αη και φλοξ εμαράνθη, ανθρακιήν στορέσας οβελούς εφύπερθε τάννυσε, πάσσε δ' αλός

Διαβάστε περισσότερα

Ο Εσταυρωμένος Χριστός με δύο δωρητές, El Greco

Ο Κόσμος της Ζωγραφικής σε συνδυασμό με το θρησκευτικό συναίσθημα του Κόσμου των Ανθρώπων δημιουργεί αθάνατα έργα τέχνης, όπως ο πίνακας ζωγραφικής, Cristo Crucificado con dos donantes( Ο Εσταυρωμένος Χριστός με δύο δωρητές) ένας από τους πίνακες του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου (El Greco) που χαρακτηρίζεται για την πρωτοτυπία του. Ο πίνακας δημιουργήθηκε γύρω στο 1590 και σήμερα βρίσκεται στο Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι. Τον πίνακα παρήγγειλε το ένα από τα δύο πρόσωπα που βρίσκονται δεξιά και αριστερά από τον Σταυρό, με το σκοπό να τοποθετηθεί σε ένα μοναστήρι στο Τολέδο. Ο πίνακας χαρακτηρίζεται για την πρωτοτυπία του. Το πρώτο πρωτότυπο χαρακτηριστικό του έργου είναι οι δύο δωρητές, οι οποίοι βρίσκονται τοποθετημένοι εκεί που παραδοσιακά έπρεπε να βρίσκονται η Μητέρα του Χριστού Μαρία και ο Απόστολος Ιωάννης. Άλλα χαρακτηριστικά είναι η χρήση ψυχρών χρωμάτων, οι επιμήκεις μορφές, η απουσία του τοπίου, το οποίο αντικαθίσταται από σύννεφα σε κίνηση, που φέρνουν στο νου το σκ

Διαβάστε περισσότερα

Σταχτοπούτα: η Μεταμόρφωση και ο Χορός

Ο συμβολικός Κόσμος των παραμυθιών: Σταχτοπούτα: η Μεταμόρφωση και ο Χορός Για να μπορέσει η Σταχτοπούτα να πάει στον χορό και να συναντήσει τον Πρίγκηπα, ποντίκια και σαύρες μεταμορφώνονται σε άλογα. Και τα δύο αυτά όντα ζουν σε σκοτεινά μέρη και επομένως έχουν φιλικές σχέσεις με τις υποχθόνιες δυνάμεις που συναντάμε στο τζάκι. Και τα δύο υπακούν στον Σμινθέα Απόλλωνα, βασιλιά των Ποντικιών, και τώρα μετατρέπονται στα χρυσά ή άσπρα άλογά του. Είναι επίσης αφιερωμένα στον Ρούντρα, τον Βεδικό θεό που σχετίζεται με τα ποντίκια. Η παραλλαγή του Περρώ μετατρέπει μια κολοκύθα σε άμαξα, όμως σε άλλες πηγές συναντάμε όλο και πιο ενδιαφέροντα μέσα μεταφοράς. Με τα πόδια, μέσα σ' ένα αμαξάκι με δούλους ν' ακολουθούν, σε μια μεγάλη άμαξα με έξι άλογα με δούλους και υπηρέτες ν' ακολουθούν, και τέλος, με ακόμα μεγαλύτερη χλιδή. Η κολοκύθα εμφανίζεται σε δύο ακόμα παραλλαγές. Στη σουηδική, όπου η κολοκύθα μετατρέπεται σε άμαξα, τα ποντίκια σε άλογα και οι κάμπιες σε υπηρέτε

Διαβάστε περισσότερα

Λύκιοι: ο αρχαίος μυστηριώδης λαός της Μικράς Ασίας

Ο Κόσμος της αρχαιότητας δίνει σημαντικό παρόν στην περιοχή της Μικράς Ασίας στη Λυκία, όπου έζησε και αναπτύχθηκε ο αινιγματικός λαός των Λυκίων Οι Λύκιοι παραμένουν ένας από τους πιο αινιγματικούς λαούς της αρχαιότητας, επειδή δεν υπάρχουν πολλά διασωθέντα γραπτά μνημεία του πολιτισμού τους. Από τα λίγα όμως που υπάρχουν συμπεραίνουμε ότι πρόκειται για έναν ιδιαίτερο πολιτισμό. Υπάρχουν πάνω από 20 περιοχές με τάφους ξεχωριστής αρχιτεκτονικής λαξευμένους σε βράχους. Η Λυκία βρισκόταν στα νότια της σημερινής Μικράς Ασίας, περίπου στην επαρχία της Ατάλλειας. Ονομάστηκαν Λύκιοι από τον θεό τους τον Λύκιο Απόλλωνα. Η λέξη λύκιος προέρχεται από το λήμμα λύκη που σημαίνει φως. Άρα λύκιος είναι αυτός που φέρνει το φως, που αφυπνίζει. Ο πολιτισμός των Λυκίων καταγράφεται από τους αρχαίους Αιγύπτιους και τους Χεταίους (αρχαίος ιστορικός λαός). Τον 6ο αιώνα απορροφήθηκαν από τον οίκο των Αχαιμενιδών που υπήρξε η σπουδαιότερη Περσική Δυναστεία. Τάφοι στη Μύρα

Διαβάστε περισσότερα

Κόσμος Παράδοξος

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πατέρα, είσαι εδώ;