Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πατέρα, είσαι εδώ;

Ο Κόσμος των παράξενων φαινομένων, που παρουσιάζονται σε κατοικίες ή ανθρώπους μετά την απώλεια αγαπημένων τους προσώπων, έχει να μας διηγηθεί πολλές και παράδοξες ιστορίες για τις οποίες δεν δόθηκε ποτέ καμία εξήγηση. Ανάλογη είναι και η ιστορία ενός κοριτσιού που βίωσε περίεργες και μη αναμενόμενες εμπειρίες μετά την αναχώρηση του πατέρα της από τον τρισδιάστατο κόσμο μας.  ΠΑΤΕΡΑ, ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ; Ένα κορίτσι, του οποίου ο πατέρας πέθανε πριν κάποια χρόνια,   διαβεβαιώνει ότι δύο μέρες μετά το τραγικό συμβάν άρχισαν να συμβαίνουν περίεργα φαινόμενα   στο σπίτι της. Σύμφωνα με διηγήσεις της μία μέρα που βρισκόταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι των γονέων της ένιωσε ότι κάποιος την χάιδευε στο πρόσωπο. Κάθε φορά που βρισκόταν μόνη, ακουγόντουσαν θόρυβοι σε όλο το σπίτι. Κανένας δεν την πίστευε αλλά, όταν μία μέρα που η μικρή ξαδέρφη της έμεινε μαζί της, και αναγκάστηκαν να φύγουν από το σπίτι γιατί η μικρούλα φοβήθηκε από τους παράξενου θορύβους, άρχισαν να την πιστεύουν. Η τηλεόραση του δωματίο

Τι κρύβεται πίσω από την ιστορία του Φρανκενστάιν της Mary Shelley?

Ο Κόσμος των θεωριών συνωμοσίας:
Η Μυστική Εταιρεία που κρύβεται πίσω από τη δημιουργία του μυθιστορήματος : Φρανκενστάιν, της Μαίρης Σέλλεϋ... Αλήθεια ή μία ακόμα ιστορία συνωμοσίας;

Τον Ιανουάριο του 1818 εκδόθηκε στην Αγγλία ένα βιβλίο με τον τίτλο Φρανκενστάιν ή Ο Σύγχρονος Προμηθέας, δίχως το όνομα του συγγραφέα, το οποίο περιέγραφε τα πειράματα ενός νεαρού επιστήμονα στην προσπάθεια να δώσει ζωή σ’ έναν νεκρό. Ένα γοτθικό μυθιστόρημα που προκάλεσε μεγάλη εντύπωση στο αναγνωστικό κοινό και πρόσφερε κύματα τρόμου και φρίκης. Λίγα χρόνια αργότερα επανεκδόθηκε, αλλά αυτή τη φορά με το όνομα της συγγραφέως του, της Μαίρης Σέλλεϋ, η οποία έγραψε στον πρόλογο ότι η ιδέα της ήρθε «σε όνειρο που είδα όντας ξύπνια».

Από τότε το «τέρας» του Φρανκενστάιν, το πλάσμα, έγινε η αρχετυπική μορφή όλων των δημιουργημάτων του ανθρώπου κατά την προσπάθειά του να νικήσει τον θάνατο, αλλά και να φτάσει στο επίπεδο του Θεού.

Η ίδια η Σέλλεϋ έγραψε για το έργο της: «η εφευρετικότητα δεν σημαίνει να δημιουργείς από το κενό, αλλά από το χάος, δηλαδή να υπάρχουν τα υλικά, σκοτεινά κι άμορφα, και να μπορείς να τους δώσεις μορφή», γι’ αυτό κι εμείς θα προσπαθήσουμε να ρίξουμε μια ματιά στο θολό και σκοτεινό χάος απ’ όπου ανέσυρε τα υλικά/αληθινά γεγονότα για να γράψει το αθάνατο μυθιστόρημά της.


Ήδη μια δεκαετία πριν τη συγγραφή του βιβλίου είχαν γίνει γνωστά τα πειράματα του Λουίτζι Γκαλβάνι, ο οποίος με τη βοήθεια του ηλεκτρισμού κινούσε τα μέλη νεκρών βατράχων. Από την εποχή που δημοσίευσε τα αποτελέσματα των πειραμάτων του μια φρενίτιδα κατέκλυσε την Ευρώπη με ανθρώπους που κινούσαν τα νεκρά μέλη διάφορων ζώων. Παντού, σε κάθε πανεπιστήμιο, εργαστήριο ακόμα και σε θέατρα, νεκρά ζώα «χόρευαν» σύμφωνα με τις ηλεκτρικές εντολές που έδιναν διάφοροι επιστήμονες. Αυτή η ανακάλυψη, ότι δηλαδή με τον ηλεκτρισμό δίνουμε ζωή στο νερό και το παράλυτο, έκανε τους ανθρώπους να πιστέψουν ότι βρήκαν την πηγή της ζωής. Επιστήμονες, αλχημιστές, αποκρυφιστές δόθηκαν στον αγώνα να το επιτύχουν και δεν άργησαν να περάσουν από τα ζώα στους ανθρώπους.

Σκοτεινές φρικιαστικές ιστορίες απλώθηκαν πάνω από την Ευρώπη για μυστικά πειράματα και τρομακτικά αποτελέσματα. Ο φόβος μεταφέρθηκε παντού, ειδικά όταν άρχισαν να κυκλοφορούν οι αληθινές ιστορίες ότι κάποιοι δεν πειραματίζονταν μονάχα με τα σώματα των νεκρών εγκληματιών, αλλά ξέθαβαν πτώματα από τάφους. Οι βραδιές των Ευρωπαίων πλημμύρισαν με αγωνία.

Ο ίδιος ο ανιψιός του Γκαλβάνι, ο Τζιοβάνι Αλντίνι, παρουσίαζε τα πειράματά του σε σώματα νεκρών εγκληματιών μέσα σε θέατρα, σε όλη σχεδόν την Ευρώπη. Εκατοντάδες επιστήμονες στον ρόλο του Φρανκενστάιν πειραματίστηκαν με τον ηλεκτρισμό στην προσπάθεια να δώσουν ζωή ή να αναστήσουν τους νεκρούς, πολλοί από τους οποίους ξεπέρασαν τα όρια και κατηγορήθηκαν από την Εκκλησία για μάγοι, προκαλώντας νέο κύμα τρόμου στους αδαείς Ευρωπαίους.

Ο μυθιστορηματικός χαρακτήρας του νεαρού Φρανκενστάιν βασίστηκε σε όλα αυτά τα γεγονότα και
τις ψιθυριστές ιστορίες. Ωστόσο εκεί όπου πρέπει να επικεντρωθούμε είναι στα αποτελέσματα. Αν και τα πειράματα με τον ηλεκτρισμό είχαν αρχίσει νωρίτερα από την εμφάνιση του βιβλίου, η κυκλοφορία του έδωσε περισσότερη ώθηση στους επιστήμονες να ασχοληθούν και να φέρουν αποτελέσματα. Η σύγχρονη ιατρική συνεχίζει να χρησιμοποιεί σαν μέσο θεραπείας την τεχνική του γαλβανισμού σε παράλυτα μέλη ασθενών, ενώ ταυτόχρονα βλέπουμε ότι το μυθιστόρημα ήταν προφητικό, μιας και οι επιστήμονες καταφέρνουν να επαναφέρουν στη ζωή άτομα που πεθαίνουν μέσω της τεχνικής της απινίδωσης.

Η Σέλλεϋ ωστόσο φάνηκε προφητική και σ’ έναν ακόμη τομέα της σύγχρονης ιατρικής. Ο Φρανκενστάιν στο βιβλίο δεν προσπαθεί να αναστήσει τους νεκρούς, αλλά να δώσει ζωή σ’ ένα πλάσμα που είναι φτιαγμένο από μέλη και όργανα διαφόρων ανθρώπων, κάτι που εκείνη την εποχή φάνταζε εξωπραγματικό και διαβολικό, ενώ σήμερα οι μεταμοσχεύσεις οργάνων είναι μια καθημερινότητα που δεν μας εκπλήσσει.

Οι σκοτεινές αλήθειες όμως του μυθιστορήματος δεν σταματάνε στον τομέα της ιατρικής, όχι, έχουν και μια άλλη οδό, η οποία γίνεται κατανοητή στον αναζητητή όταν τη συνδέσει με τον τίτλο Φρανκενστάιν ή Σύγχρονος Προμηθέας. Όλοι γνωρίζουμε από τη μυθολογία ότι ο Προμηθέας ήταν ο Τιτάνας που έσωσε τους ανθρώπους δίνοντάς τους τη φωτιά. Η μορφή του Προμηθέα με την εμφάνιση του μυστικισμού και των μυστικών εταιριών έγινε το πρότυπο της σωτηρίας, αλλά και της εξέλιξης του ανθρώπου. Μιας εξέλιξης που την εποχή της Σέλλεϋ εμποδιζόταν από την επέμβαση της εκκλησίας και των βασιλικών πολιτευμάτων. Τα «δυο κακά» που θέλησαν να αλλάξουν πολλές από τις μυστικές εταιρίες που δρούσαν κρυφά εκείνη την περίοδο.

Μια από τις γνωστότερες και από τις πιο μυστηριώδεις εταιρίες ήταν το τάγμα των Ιλλουμινάτοι. Οι Ιλλουμινάτοι ιδρύθηκαν στο Ίγκολσταντ της Βαυαρίας την 1 Μαΐου το 1776, στην πόλη δηλαδή όπου ο μυθιστορηματικός επιστήμονας Φρανκενστάιν ξεκινάει τα πειράματά του. Ο ιδρυτής των Ιλλουμινάτοι ήταν ο Άνταμ Βάισχαουπτ, με το όνομα του οποίου, Αδάμ, ονομάζει η Σέλλεϋ το πλάσμα που δημιουργεί ο Φρανκενστάιν, ο σύγχρονος προμηθέας. Οι Ιλλουμινάτοι και ο ιδρυτής τους είχαν σκοπό την αλλαγή της κοινωνικοπολιτικής κατάστασης στην Ευρώπη, τον περιορισμό της δύναμης της Εκκλησίας και των βασιλέων, κάτι που επετεύχθη σταδιακά και ο κόσμος πήρε τη σημερινή του μορφή.

Πηγή: e-telescope.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΤΑ 7 Μαύρα Βιβλία του Καρλ Γιουνγκ

Ο Κόσμος της Ψυχανάλυσης και η κάθοδος στο υποσυνείδητο: «Μακάριοι οι τρελοί», μου είπε κάποτε ένας φίλος ψυχοθεραπευτής, «γιατί αυτοί έχουν τη μεγαλύτερη πιθανότητα να βρουν τελικά την άκρη». Αυτό που εννοούσε, είναι ότι οι άνθρωποι που ο νους τους βασανίζει σε σημείο να τους κάνει το βίο αβίωτο, είναι πιο πιθανό να ξεκινήσουν να εξετάζουν τα πράγματα σε βάθος μέχρι να βγάλουν άκρη με τον εαυτό τους. Από την άλλη, όσοι νοιώθουν πνευματικά σταθεροί, είναι πολύ πιθανό να συνεχίσουν απλά τη ζωή τους χωρίς ποτέ να νιώσουν επιτακτική την ανάγκη να καταδυθούν βαθύτερα στο τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος. Ένας από αυτούς τους ανθρώπους, που ο πόνος τους οδήγησε σε ένα μακρινό και βαθύ ταξίδι στα νερά του υποσυνείδητου, ήταν ο Καρλ Γιουνγκ, ο διάσημος Ελβετός ψυχαναλυτής και ψυχίατρος. Ο Γιουνγκ υπήρξε ο θεμελιωτής της αναλυτικής ψυχολογίας αλλά για πολλούς σήμερα θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους του δυτικού πολιτισμού, επειδή συνδύασε την επιστήμη της ψυχανάλυσ

Η στοιχειωμένη μονοκατοικία της Άμφισσας

Ο Κόσμος των εγκλωβισμένων ψυχών, μας ταξιδεύει στην Άμφισσα όπου σε μία μονοκατοικία λέγεται ότι συμβαίνουν έντονα παραφυσικά φαινόμενα. Αλήθεια ή δημιούργημα της ανθρώπινης φαντασίας; Κραυγές μέσα στη νύχτα, κοριτσάκια που βολτάρουν στα δωμάτια κι εξαφανίζονται, έπιπλα που κινούνται μόνα τους. Η ιστορία του εγκαταλελειμμένου σπιτιού της οδού Γιδογιάννου στην Άμφισσα ξεκινάει από το 1940 και συνεχίζεται ακόμη και σήμερα. Όλοι στην περιοχή μιλούν για τη στοιχειωμένη μονοκατοικία Είναι ίσως το πιο γνωστό στοιχειωμένο σπίτι της Στερεάς Ελλάδας. Η ερειπωμένη μονοκατοικία της οδού Γιδογιάννου, αριθμός 13 (συμβολικός δεν νομίζετε;) είναι γεμάτη από μακάβριες ιστορίες που εδώ και δεκαετίες είναι γνωστές σε όλους τους κατοίκους της Άμφισσας. Το συγκεκριμένο σπίτι δεν βρίσκεται σε κάποιο απόμερο μέρος της πόλης, ίσα ίσα που σε πολύ κοντινή απόσταση υπάρχουν πολυσύχναστα στέκια. Όμως οι θρύλοι που το ακολουθούν είναι τέτοιοι που οι κάτοικοι αλλά και οι επισκέπτες προσπαθούν να

Enuma Elish: Το βαβυλωνιακό Ποίημα της Δημιουργίας

Ο βαβυλωνιακός κόσμος μας διηγείται τη δική του εκδοχή για την Δημιουργία του Κόσμου, στο Enuma Elish (Ενούμα Έλις), το  Ποίημα της Δημιουργίας. Περιγραφή του Enuma Elish Γνωστό, επίσης, ως Ποίημα της Δημιουργίας , το Enuma Elish , είναι μια ποιητική σύνθεση βαβυλωνιακής προέλευσης, αποτελούμενη από επτά πινακίδες σφηνοειδούς γραφής, από, περίπου, εκατόν δεκαπέντε έως εκατόν εβδομήντα σειρές, που  χρονολογούνται από τον 18ο ή 17ο αιώνα π.Χ. Σύμφωνα με τους ιστορικούς, αυτό το έργο, που προέρχεται από την Βαβυλώνα, βρέθηκε ανάμεσα στα ερείπια της βιβλιοθήκης του Ασσουρμπανιπάλ, που βρισκόταν στην αρχαία πόλη Νινευή. Οι ειδικοί λένε ότι είναι μια μυθολογική ιστορία που προτίθεται να διηγηθεί τη δημιουργία του γνωστού κόσμου. Η θεματολογία του Enuma Elish Η πλοκή αυτού του μύθου, αρχίζει να εξελίσσεται χρονικά σε μία εποχή πριν από τη δημιουργία της ανθρωπότητας, που περιγράφεται ως η στιγμή που ο ουρανός και η γη δεν είχαν ακόμα ένα όνομα. Σύμφωνα

Σταχτοπούτα: οι Άσχημες Αδελφές και η Μητριά

Ο συμβολικός Κόσμος των παραμυθιών: Σταχτοπούτα: οι Άσχημες Αδελφές και η Μητριά Οι αδελφές της Σταχτοπούτας, που συχνά αναφέρονται σαν οι Άσχημες Αδελφές, δεν είναι πάντα εξωτερικά άσχημες. Σε μερικές παραλλαγές είναι πολύ όμορφες εξωτερικά αλλά φανερώνουν μιαν εσωτερική και πνευματική ασχήμια. Στη γερμανική παραλλαγή έχουν "όμορφο πρόσωπο αλλά κακή καρδιά" και αντιπροσωπεύουν τις δυνάμεις του κακού που βρίσκονται στην αγένεια, την απληστία, τη ζήλεια και τη ματαιοδοξία. Η μητριά αντιπροσωπεύει τη σκοτεινή και καταστροφική όψη της γυναικείας φύσης, που σε άλλα παραμύθια τη βλέπουμε στην κακιά μάγισσα. Οι μητριές, όπως αυτές της Σταχτοπούτας και της Χιονάτης, συμβολίζουν ακόμη τον Χαμένο Παράδεισο και τη σκληρή πραγματικότητα ενός κόσμου, στον οποίο το άτομο αντιμετωπίζει αυτή τη σκοτεινή πλευρά της Μεγάλης Μητέρας. Σε μερικές παραλλαγές, η νεκρή μητέρα της Σταχτοπούτας παίζει έναν σημαντικό ρόλο. Εμφανίζεται στην κόρη της δίνοντάς της μαγικά ξόρκια, ή εμφανίζετα

Σταχτοπούτα: το Τζάκι και ο συμβολισμός του

Στον Κόσμο των παραμυθιών οι ήρωες και οι ηρωίδες παλεύουν για να ανακαλύψουν την πραγματική τους δύναμη και τον εσωτερικό τους κόσμο για να φθάσουν, έτσι, στην ωριμότητα. Κάθε παραμύθι έχει τους δικούς του αρχετυπικούς συμβολισμούς. Η Σταχτοπούτα είναι ένα παραμύθι παγκοσμίως γνωστό. Η Jean C. Cooper, στο βιβλίο της:   Fairy Tales. Allegories of the Inner Life ( Ο Θαυμαστός Κόσμος των Παραμυθιών. Αλληγορίες της Εσωτερικής Ζωής. Πορεία προς την Ωριμότητα ,μετφρ. Θύμης Μαλαμόπουλος, Εκδ. Θυμάρι, Αθήνα,1983) αναλύει, μεταξύ άλλων, και τον αρχετυπικό συμβολισμό του παραμυθιού της Σταχτοπούτας, αρχής γενομένης από το "τζάκι": Η Σταχτοπούτα "Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας άντρας που παντρεύτηκε δύο φορές. Από την πρώτη γυναίκα του απόκτησε μια κόρη. Η Έλλα πήρε από την μητέρα της και ήταν γλυκειά κι ευγενική..." Έτσι αρχίζει ο Έντμοντ Ντουλάκ τη γαλλική διασκευή του πιο γνωστού παραμυθιού στον κόσμο. Τον περασμένο αιώνα(19ο), η Marian Roalfe Cox (1860–1916)

Εδιμβούργο: Η σκοτεινή πλευρά της παραμυθένιας πόλης

Ο κόσμος των πνευμάτων και του υπερφυσικού έχει απλώσει το πέπλο του πάνω από την Σκωτία εδώ και αιώνες. Οι περισσότεροι έχουν συνδέσει την περιοχή με την Λίμνη του Λόχ Νες και τις ιστορίες για το τέρας που μερικοί υποστηρίζουν πως κρύβεται μέσα στα σκοτεινά νερά της. Ωστόσο, οι περισσότερες πόλεις και χωριά έχουν κάποια ιστορία φαντασμάτων, που έχει περάσει από γενιά σε γενιά, να διηγηθούν. Η παραμυθένια πρωτεύουσα της Σκωτίας, το Εδιμβούργο, δεν αποτελεί εξαίρεση καθώς θεωρείται μια από τις πιο στοιχειωμένες πόλεις στο Ηνωμένο Βασίλειο. Πίσω από την παραμυθένια ομορφιά τα αρχαία, τα στενά δρομάκια της παλιάς πόλης κρύβουν τρομακτικούς μύθους και ιστορίες φαντασμάτων. Η πλούσια ιστορία της πόλης και οι αναφορές περί παράξενης και υπερφυσικής δραστηριότητας έχουν προκαλέσει μεγάλο ενδιαφέρον για τους κυνηγούς φαντασμάτων και τους ατρόμητους λάτρεις μεταφυσικών φαινομένων από όλο τον κόσμο. Μάλιστα, αν κάποιος κάνει μια γρήγορη έρευνα στο διαδίκτυο πριν επισκεφτεί τη σκωτσέ

Κρατευτής: το προϊστορικό σκεύος μαγειρικής και η σχέση του με το σουβλάκι

Ο Κόσμος της Προϊστορίας αποκαλύπτει τα γαστρονομικά μυστικά του, επιβεβαιώνοντας ότι, το πολυσυζητημένο σουβλάκι ήταν βασική τροφή κατά την κυκλαδική και μυκηναϊκή εποχή. Το αποδεικνύει ο κρατευτής , ένα είδος μαγειρικού σκεύους  που βρέθηκε σε ανασκαφές τόσο  στη Θήρα όσο και στην Πύλο. Επίσης, περιγραφές στον Όμηρο παραπέμπουν σε αυτό. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους στην αρχαία Θήρα σε κάθε σπίτι υπήρχε η εστία, η οποία αποτελούνταν από μία λιθόκτιστη εξέδρα χαμηλού ύψους. Στην εστία έβραζαν το φαγητό μέσα σε πήλινες  χύτρες. Επίσης, έψηναν και κρέας περασμένο στους οβελούς (σουβλάκια), τους οποίους τοποθετούσαν πάνω σε πήλινα στηρίγματα, τους κρατευτές , που συνήθως ήταν σε ζευγάρια. Περιγραφές για τη συνήθεια αυτή βρίσκουμε στον Όμηρο, στην Ιλιάδα και στην Οδύσσεια. Στην Ιλιάδα στην Ραψωδία Ι, 211-214, λέει ο Όμηρος: πυρ δε Μενοιτιάδης δαίεν μέγα ισόθεο φως. αυτάρ επεί κατά πυρ εκ'αη και φλοξ εμαράνθη, ανθρακιήν στορέσας οβελούς εφύπερθε τάννυσε, πάσσε δ' αλός

Ο Εσταυρωμένος Χριστός με δύο δωρητές, El Greco

Ο Κόσμος  της Ζωγραφικής σε συνδυασμό με το θρησκευτικό συναίσθημα του Κόσμου των Ανθρώπων δημιουργεί αθάνατα έργα τέχνης, όπως ο πίνακας ζωγραφικής, Cristo Crucificado con dos donantes( Ο Εσταυρωμένος Χριστός με δύο δωρητές) ένας από τους  πίνακες του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου (El Greco) που χαρακτηρίζεται για την πρωτοτυπία του. Ο πίνακας δημιουργήθηκε γύρω στο 1590 και σήμερα βρίσκεται στο Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι. Τον πίνακα παρήγγειλε το ένα από τα δύο πρόσωπα που βρίσκονται δεξιά και αριστερά από τον Σταυρό, με το σκοπό να τοποθετηθεί σε ένα μοναστήρι στο Τολέδο. Ο πίνακας χαρακτηρίζεται για την πρωτοτυπία του. Το πρώτο πρωτότυπο χαρακτηριστικό του έργου είναι οι δύο δωρητές, οι οποίοι βρίσκονται τοποθετημένοι εκεί που παραδοσιακά έπρεπε να βρίσκονται η Μητέρα του Χριστού Μαρία και ο Απόστολος Ιωάννης. Άλλα χαρακτηριστικά είναι η χρήση ψυχρών χρωμάτων,  οι επιμήκεις μορφές, η απουσία του τοπίου, το οποίο αντικαθίσταται από σύννεφα σε κίνηση, που φέρνουν στο νου το σκ

Σταχτοπούτα: η Μεταμόρφωση και ο Χορός

Ο συμβολικός Κόσμος των παραμυθιών: Σταχτοπούτα: η Μεταμόρφωση και ο Χορός Για να μπορέσει η Σταχτοπούτα να πάει στον χορό και να συναντήσει τον Πρίγκηπα, ποντίκια και σαύρες μεταμορφώνονται σε άλογα. Και τα δύο αυτά όντα ζουν σε σκοτεινά μέρη και επομένως έχουν φιλικές σχέσεις με τις υποχθόνιες δυνάμεις που συναντάμε στο τζάκι. Και τα δύο υπακούν στον Σμινθέα Απόλλωνα, βασιλιά των Ποντικιών, και τώρα μετατρέπονται στα χρυσά ή άσπρα άλογά του. Είναι επίσης αφιερωμένα στον Ρούντρα, τον Βεδικό θεό που σχετίζεται με τα ποντίκια. Η παραλλαγή του Περρώ μετατρέπει μια κολοκύθα σε άμαξα, όμως σε άλλες πηγές συναντάμε όλο και πιο ενδιαφέροντα μέσα μεταφοράς. Με τα πόδια, μέσα σ' ένα αμαξάκι με δούλους ν' ακολουθούν, σε μια μεγάλη άμαξα με έξι άλογα με δούλους και υπηρέτες ν' ακολουθούν, και τέλος, με ακόμα μεγαλύτερη χλιδή. Η κολοκύθα εμφανίζεται σε δύο ακόμα παραλλαγές. Στη σουηδική, όπου η κολοκύθα μετατρέπεται σε άμαξα, τα ποντίκια σε άλογα και οι κάμπιες σε υπηρέτε

Λύκιοι: ο αρχαίος μυστηριώδης λαός της Μικράς Ασίας

Ο Κόσμος της αρχαιότητας δίνει σημαντικό παρόν στην περιοχή της  Μικράς Ασίας  στη  Λυκία, όπου έζησε και αναπτύχθηκε ο αινιγματικός λαός των Λυκίων Οι Λύκιοι παραμένουν ένας από τους πιο αινιγματικούς λαούς της αρχαιότητας, επειδή δεν υπάρχουν πολλά διασωθέντα γραπτά μνημεία του πολιτισμού τους. Από τα λίγα όμως που υπάρχουν συμπεραίνουμε ότι πρόκειται για έναν ιδιαίτερο πολιτισμό. Υπάρχουν πάνω από 20 περιοχές με τάφους ξεχωριστής αρχιτεκτονικής λαξευμένους σε βράχους. Η Λυκία βρισκόταν στα νότια της σημερινής Μικράς Ασίας, περίπου στην επαρχία της Ατάλλειας. Ονομάστηκαν Λύκιοι από τον θεό τους τον Λύκιο Απόλλωνα. Η λέξη λύκιος προέρχεται από το λήμμα λύκη που σημαίνει φως. Άρα λύκιος είναι αυτός που φέρνει το φως, που αφυπνίζει. Ο πολιτισμός των Λυκίων καταγράφεται από τους αρχαίους Αιγύπτιους και τους Χεταίους (αρχαίος ιστορικός λαός). Τον 6ο αιώνα απορροφήθηκαν από τον οίκο των Αχαιμενιδών που υπήρξε η σπουδαιότερη Περσική Δυναστεία. Τάφοι στη Μύρα

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Σε 24 ώρες